Henri-Chapelle American Cemetery and Memorial — Attraction in Plombières

Remembering Pfc Steve H. Wontorcik fought in F Company, 16th Infantry Regiment, First Infantry Division ("The Big Red One") and was killed in the Battle of Aachen. On the night of 23 October 1944, positioned in his foxhole on the Eilendorf ridge two miles east of Aachen, he and all others in his battalion were subject to a heavy mortar and artillery barrage, followed by an enemy assault on their positions, leaving scores of Germans dead or mortally wounded. Tragically, this 21 year old young warrior from Michigan died that night on enemy soil. His name is commemorated on the First Infantry Division monument in Henri-Chapelle, Belgium. The Battle of Aachen was a major combat action of World War II, fought by American and German forces in and around Aachen, Germany, between 2–21 October 1944. The city had been incorporated into the Siegfried Line, the main defensive network on Germany's western border; the Allies had hoped to capture it quickly and advance into the industrialized Ruhr Basin. Although most of Aachen's civilian population was evacuated before the battle began, much of the city was destroyed and both sides suffered heavy losses. It was one of the largest urban battles fought by U.S. forces in World War II, and the first city on German soil to be captured by the Allies. The battle ended with a German surrender, but their tenacious defense significantly disrupted Allied plans for the advance into...

Wordt je stil van ….indrukwekkend…. Als je in de buurt bent … hier heen gaan ….

De grootste Amerikaanse militaire begraafplaats in België vindt men in Henri-Chapelle. Hier rusten 7992 Amerikaanse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. De meesten gaven hun leven in een poging het Duitse tegen- offensief in de Ardennen gedurende de winter van 1944-1945 te stoppen. Anderen sneuvelden tijdens de opmars in Duitsland. De namen van 450 Amerikaanse soldaten wier lichamen nooit gevonden of niet geïdentificeerd werden, staan in de pilaren tussen de kapel en het museum gebeiteld. Een bronzen rozet markeert de namen van hen die naderhand zijn teruggevonden. Verder markeren 89 grafstenen de graven van 94 onbekenden.

De American Battle Monuments Commission, een Amerikaanse overheidsinstelling, is verantwoordelijk voor de overleden en het onderhoud van deze 23 ha grote begraafplaats en het gedenkteken. Uit eerbied en dankbaarheid voor de gevallenen nam het Belgische volk de grond in eigendom en stond hem voor eeuwigdurend gebruik af aan Amerika

Na de Eerste Wereldoorlog bouwde de American Battle Monuments Commission een kapel op de acht Amerikaanse militaire begraafplaatsen in Europa. Daarnaast richtten zij 11 monumenten op de verschillende slagvelden op.

Na de Tweede Wereldoorlog werden nog eens 14 militaire begraafplaatsen buiten Amerika aangelegd. Elke begraafplaats bevat, in blijvende grafische tekens, een verslag van de prestaties der Amerikaanse strijdkrachten in deze streek.

Hier rust ongeveer 39 procent van hen die oorspronkelijk begraven werden. De stoffelijke overschotten van de overige 61 procent werden op verzoek van de nabestaanden gerepatrieerd. Een marmeren grafsteen siert elk graf, een Davidster voor hen die het Joodse geloof beleden en een Latijns kruis voor alle anderen. Op elke begraafplaats staan de namen vermeld van de vermisten die in een bepaalde regio zijn gesneuveld.

De American Battle Monuments Commission beheert ook twee begraafplaatsen in Latijns-Amerika, de laatste rustplaats van de Amerikanen die in de Oorlog van 1847 sneuvelden en van het bewijs dat een bijdrage leverden aan de constructie en de exploitatie van het Panamakanaal,

De leiding van iedere begraafplaats is in handen van een Amerikaanse beheerder. Engelstalig personeel is gedurende de openingstijden aanwezig om inlichtingen te verstrekken en...

I arrived here somewhat by accident just out on a bike ride after taking part in the Liege Bastogne Liege event and when I parked up my bike just outside I was met by a somewhat stern warden who told me I couldn’t leave it there. When I spoke to her I told her I had been to several American cemeteries including the Somme and elsewhere in Belgium. Once she realised I was genuinely interested her mood completely changed and I was actually given a place inside the building to keep my bike whilst I visited the cemetery. Like all American cemeteries here in France and Belgium this place of burial and remembrance is absolutely immaculate, sad and intriguing at the same time, a fitting reminder to all those who gave up their lives in...