The house of Ibn Luqman in the city of Mansoura is the most famous house to which Islamic history has been associated. This house witnessed the capture of King Louis IX of France after a fierce battle near Mansoura. This house is attributed to the city judge at this time, and he is the Egyptian judge Ibrahim bin Luqman, who is from the city of Cairo, as mentioned in the books of biographies. The historical significance of Ibn Luqman comes from the fact that it witnessed the end of the Crusades on the Arab East, where Louis IX the King of France announced that he would lead a massive crusade (the seventh Crusade) and that his goal was to capture Egypt, which represented the greatest obstacle in the way of its recovery to Jerusalem and the armies gathered This campaign in Cyprus in the spring of 1248 AD, headed by King Louis IX himself, but it was delayed there for 8 months, during which the news of the campaign arrived in Egypt through Emperor Frederick III.
The good king Najm al-Din Ayyub was in Damascus when the campaign reached Damietta. When he learned of its news, he quickly rushed back to Egypt, and the campaign moved after his descent to Giza Damietta towards Faraskur, but the good king Najm al-Din Ayoub passed away, so his wife Shajar al-Durr hid the news of his death until the return of his son Turan Shah from Kiva Fort, located on the banks of the Tigris. Mamluk Baybars Al-Bandakdari assumed the leadership of the Muslim forces and defeated the Franks in the battle of Mansoura, in which the public performed well and was killed in this battle. Robert Comte Artua, brother of King Louis IX, who was at the head of the army while Louis IX was at the foray of Salmon on the Sea...
Read moreتعد دار ابن لقمان في مدينة المنصورة أشهر دار ارتبط بها التاريخ الإسلامي، فهذه الدار شهدت أسر الملك لويس التاسع ملك فرنسا بعد معركة شرسة بالقرب من المنصورة. تنسب هذه الدار لقاضي المدينة في هذا الوقت وهو القاضي المصري إبراهيم بن لقمان والذي هو من مدينة القاهرة كما تذكر ذلك كتب التراجم.
الأهمية التاريخية للدار
تأتي الأهمية التاريخية لدار ابن لقمان من كونها شهدت نهاية الحروب الصليبية على الشرق العربي، حيث أعلن لويس التاسع ملك فرنسا أنه سيقود غزوة صليبية هائلة (الحملة الصليبية السابعة) وأن هدفه هو الاستيلاء على مصر التي كانت تمثل العقبة الكبرى في طريق استرداده لبيت المقدس وتجمعت جيوش هذه الحملة في قبرص في ربيع عام 1248م وعلى رأسها الملك لويس التاسع نفسه ولكنها تأخرت هناك لمدة 8 شهور وصلت أثناءها أخبار الحملة إلى مصر عن طريق الامبراطور فريدريك الثالث.
كان الملك الصالح نجم الدين أيوب بدمشق حين وصلت الحملة إلى دمياط فلما علم بأخبارها عاد مسرعاً إلى مصر، وتحركت الحملة بعد نزولها إلى جيزة دمياط باتجاه فارسكور إلا أن الملك الصالح نجم الدين أيوب وافته المنية فأخفت زوجته شجر الدر خبر وفاته لحين عودة ابنه توران شاه من حصن كيفا الواقع على ضفاف دجلة. تولى المملوك بيبرس البندقداري قيادة قوات المسلمين وإنزال الهزيمة بالفرنج في معركة المنصورة التي أبلى العامة فيها بلاء حسنا وقتل في هذه المعركة روبرت كونت أرتوا أخو الملك لويس التاسع والذي كان على رأس الجيش بينما كان لويس التاسع عند مخاضة سلمون على بحر اشموم طناح في طريقه إلى المنصورة.
وصل الملك توران شاه وتسلم قيادة الجيش المصري، وبدأ أعماله الحربية بالاستيلاء على جميع المراكب الفرنسية التي تحمل المؤن للمعتدين، وبذلك عرقل خطوط إمدادهم، فاضطرهم إلى التقهقر بعد أن نفدت ذخيرتهم وعتادهم الحربي فقرر لويس التاسع الرجوع إلى دمياط والتحصن بها ولكن قوات المسلمين قطعت الطريق عليهم وطاردوهم وأخذ يغير على الجيش الصليبي أثناء انسحابه تجاه دمياط، ثم طوقهم وسد عليهم طريق الانسحاب وانقضت عليهم قوات المسلمين قرب بلدة ميت الخولى عبد الله بالقرب من المنصورة وتم أسر لويس التاسع ملك فرنسا ونقله إلى دار كاتب الإنشاء فخر الدين بن لقمان. بلغ قتلى الصليبيين في هذه المعركة - كما يذكر المؤرخون - ثلاثين ألفا، فعرض التسليم وطلب الأمان لنفسه ولمن بقى معه من خاصة عساكره وحاشيته، فأجابه إلى الأمان الذي طلب.
استسلم لويس الحزين لمصيره حيث أُرسل أسيرا إلى دار إبراهيم بن لقمان قاضي المنصورة، وأشترط المصريون تسليم دمياط، وجلاء الحملة عن مصر قبل إطلاق سراح الملك الأسير و غيره من كبار الأسرى، كما اشترطوا دفع فدية كبيرة للملك ولكبار ضباطه، ولم يكن أمام لويس إلا الإذعان فافتدى نفسه وبقية جنده بفدية كبيرة قدرت بعشرة ملايين من الفرنكات.
موقع الدار
يقع دار بن لقمان في منتصف شارع بورسعيد في الجهة المقابلة لشارع الثورة (السكة الجديدة) بمدينة المنصورة بمحافظة الدقهلية.
أقيمت الدار على شاطىْ النيل حينئذ ولكن بمرور الزمن ابتعد النيل عنها مسافة حوالى 500 متر، وهي دار قد بنيت على الطراز العربي القديم المكون من السلاملك وهو سكن الرجال والحرملك وهو سكن النساء.
يرجع تاريخ بناء هذه الدار الي ما يربو عن 1100 عام حيث أقيمت مع بدايات إنشاء الكامل محمد بن العادل لمدينة المنصورة عام 975م تقريبا حيث كانت المدينة عبارة عن جزيرة صغيرة يطلق عليها جزيرة الورد، حيث بدأ العمران بها وأصبحت مُلتقى للتجارة بين الأقاليم.
كان يجاور هذه الدار عند بنائها مسجد كبير يطلق عليه مسجد الموافي نسبة للشيخ الموافي والذي كان يقيم حلقة علم به ودفن به، علما بأن الذي بناه هو الملك الكامل مع بداية تكوين المدينة، ولا يزال هذا المسجد موجوداً للآن ونجد أن قبلة المسجد لا تزال تدخل في حائط دار ابن لقمان مما يدل على قدم هذه الدار وكونها من عهد...
Read moreTarihi bir mekandır. Mansûre, 7. Haçlı Seferi sırasında da önemli bir rol oynamıştır. 1249 Mayısında Fransa Kralı IX. Saint Louis kumandasında Kıbrıs’tan yola çıkan Haçlı ordusuna karşı duramayan müslümanlar Dimyat’ı boşaltarak Mansûre’ye çekildiler, böylece Dimyat tekrar Haçlılar’ın eline geçti. Fransa’dan takviye kuvvetlerin gelmesiyle güçlenen Haçlılar, bu arada Sultan el-Melikü’s-Sâlih Eyyûb’un Mansûre’de ölümünden sonra Kahire’de karışıklıkların çıkması üzerine Kahire’ye yürümeye karar verdiler. 9 Şubat 1250 tarihinde Bahr Üşmûm kolunu geçerek Mansûre yakınlarındaki müslüman karargâhına girdiler ve buradakilerin çoğunu katlettiler. Kralın kardeşi Artois, müslüman askerlerin Mansûra surlarının içine doğru çekildiğini görünce Louis’in komutasındaki diğer askerleri beklemeden onları takip etmeye başladı. Mansûra’nın içine doğru çekilen askerler ise aralarında Rükneddîn Baybars el-Bündükdârî’nin de bulunduğu Bahrî Memlükleri komutanları eşliğinde Mansûra’nın belirli noktalarında mevzilenerek pusuya yattılar. Artois komutasındaki Haçlı askerleri Mansûra’nın içinde dağılınca onlara saldırmaya başladılar. Kurulan tuzağın farkına varamayan Haçlı askerleri şehrin dar sokakları arasında dağılarak irtibatlarını kaybettiler. Şehirdeki surlardan ve çatılardan saldıran müslüman askerleri tarafından tek tek öldürüldüler. Komutanları Robert of Artois’in de aralarında bulunduğu 1500 seçkin şövalyenin hemen hemen tamamı öldürüldü. 6 Nisan 1250’de Fâriskûr’da Yedinci Haçlı Seferi’nin seyrini belirleyen büyük bir savaş yaşandı. Haçlılar Yedinci Haçlı Seferi’nin başından itibaren en ağır kayıplarını Fâriskûr Savaşı’nda vermişlerdi. Tûrânşâh’ın Dımaşk nâibine gönderdiği tebşirnâmeye göre Fâriskûr’da Müslümanlar, esirler ve suda boğulanlar hariç 30.000 Frank öldürmüşlerdi. Müslümanlardan şehid olanların sayısı ise 100’ü bulmuyordu. Fâriskûr Savaşı’nda kraliyet muhafızlarının komutanı Geoffrey of Sargines tarafından korunan ve ordusunu bırakıp kaçmayı reddeden IX. Louis, Şarimşâh’ın (Şarmüşşeyh) kuzeyinde yer alan Münyetü Abdullah tepesindeki bir kulübeye sığındı. Daha fazla direnemeyeceğini anlayınca önemli komutanlarıyla birlikte teslim oldu ve Müslümanlardan amân diledi. et-Tavâşî Cemâleddîn Muhsin, Louis ve beraberindekilere amân vererek Mansûra’ya getirdi. Ayaklarına zincir vurulan Louis, inşâ kâtibi Fahreddîn b. Lokman’ın evine nakledildi. Kralın belli bir süre esir olarak yaşadığı o...
Read more