Mooi gebleven en onderhouden kasteel met een aantal authentiek ingerichte kamers. We hebben een rondleiding gehad die alleen in het frans wordt gegeven. Als je Frans niet zo vloeiend is krijg je er niet zoveel van mee. Hieronder geef ik er een samenvatting van.
Je verzameld op het veld voor de ingang ( pas op voor varkenspoep) waar wordt uitgelegd dat het kasteel al jarenlang van dezelfde familie is. Doorgegeven via zowel mannelijke als vrouwelijke lijn. Het uiterlijk aan de buitenkant is subtiel anders aan weerskanten van het hoofdgebouw. Het lijkt wel symmetrisch maar alles is in andere periode gebouwd. Kijk bijvoorbeeld maar naar het koetshuis en in vergelijkbare stijl de automobielen "stalling" allebei met witte deuren maar een andere dakhoogte en bouw.
Dit kasteel heeft geen schade door de Franse revolutie omdat de dorpsbewoners het hebben beschermd omdat ze de familie echt waardeerden.
Achter de linker hoektoren, waarin de stalmeester woonde, is een luxe paardenstal met boxen ( met ruif en naambordje) en bestrating. Er is een klein raampje om vanuit huis de paarden te zien en op de uiteinden zijn grotere boxen voor merries met veulens.
De keuken heeft een geweldig groot multifunctioneel fornuis en je kan goed zien dat het een erg luxe uitrusting was. De gids refereert aan Downtown Abby en verteld dat het tot in de jaren (19)70 in gebruik was. Het bevat twee grote tanks (met kraan) waarin het warme water voor een bad of kruik werd verhit. Het heeft laden voor zowel hout als kolen zodat er nooit brandstofgebrek was.
Dan weer naar buiten en aan de overkant naar de kapel. Dit is een van de oudste overgebleven ruimtes van het kasteel. Het is geheel beschilderd, niet origineel maar een interpretatie van de bewoners van 2 a 3 eeuwen geleden. Door het vocht in de lucht verdwijnen de schilderingen namelijk na een tijdje. Dit proces is ook alweer zichtbaar op sommige stukken. De prachtig gesneden houten paneelwanden had de familie jarenlang de kerk van Chateauneuf laten sieren, maar ze zijn hieraartoe geplaatst toen die genationaliseerd werd.
Het wapen boven de entree naar het trappenhuis is een huwelijksschild waarop de wapens van de families gecombineerd staan. De drie eenhoorns horen echt bij het huis en de rare steenbok in de hal beneden was vroeger ook een eenhoorn die door een ongelukje onthoornd raakte ( het gewei is een grappige toevoeging uit de 19e eeuw).
Eenmaal boven kom je in de grote luxe ingerichte zaal met een podium (voorzien van deuren en nepdeuren) en trapjes om het hoogteverschil tussen de twee gebouwen te overbruggen. In deze zaal zijn veel verschillende portretten te zien en achter de deur hangt een stamboom overzicht waarop je mooi kan zien dat het kasteel ook via de vrouwen familiebezit bleef.
Een groot deel van het oude interieur dat wordt getoond is door een dame verzonnen en uitgevoerd. De anti- ( ante=voor) chambre is daarvan een mooi voorbeeld. Hier zijn op haar verzoek oude wandtapijten op maat geknipt en genaaid om alle wanden te bekleden ( isolatie). Op tafel staan bijzondere ( toen erg hippe) schalen, met deksel, om het eten warm op te kunnen dienen.
Haar eigen slaapkamer heeft een toendertijd al ouderwets hemelbed met gordijnen rondom. Naast het bed is een onopvallend deurtje naar het toilet. Pronkstuk van de kamer is een grote spiegel die in 2 delen gemaakt is. De bekleding van de meeste stoeltjes is door de dames van het huis zelf geborduurd. Dit staat oa. te lezen in een van de huishoud-dagboeken waarvan er een open ligt.
De laatste kamer heeft een aparte bibliotheek. En een modernere hemel boven het bed.
Buiten zijn de tuinen en de muur te bewonderen. Het kleine oude torentje in de muur is de enige overgebleven van velen.
Bij de ingang is een terras en café/winkel met...
Read more
Learn more insights from Wanderboat AI.
