Started the trek at the fork in the road - the point where if facing to the sea, you go left to Kokkolino Nero and right to the beach. From there, you leave your car at a dirt parking and make your way towards the red and yellow markings. The trail is a very steep climb 85-90 percent of time, a total elevation of around 450 meters form the said starting point. GOOD: the trail is marked very well with a red sqaure and a yellow square inside it 🟥🟨 on tree trunks and boulders. In the last section of the climb, blue arrows show you were to step - excellent and thoughtful. The views of the see and the vertical gorge walls are dramatic, with lots of cyclamen flowers all around. The water in the pool near the waterfall itself is crystal clear and freezing - exactly what you need after you finish climbing.
BAD: at this time of the year, the waterfall is reduced to a mere trickle. To make the things even worse, someone (I guess local farmers) draws water from the top of the waterfall in many black rubber hoses. It also spoils the view along the hike, as you constantly see ugly hoses and water fittings while you climb up. All in all, I guess the trail deserves a perfect five stars mark in the beginning of the summer, June-July. While not extreme, the hike does need more than...
Read moreAbsolutnie najpiękniejsze miejsce wokół Kokkino Nero dostępne dla podróżujących na piechotę. Krystalicznie czysta woda, widoki na całe wybrzeże, urokliwe skałki, jeziorko, w którym można się schłodzić. Bardzo polecam wejść jak najwyżej się da z pomocą lin i uchwytów!
Na wodospad wybraliśmy się grupą 16 studentów i 4 opiekunów. W większości amatorzy górskiej wspinaczki bez większych problemów poradzili sobie z trasą w zwykłych adidasach, krótkich spodenkach i t-shirtach. Mieliśmy kilku weteranów, którzy pomagali w trudniejszych miejscach gdzie można było się poślizgnąć, zjechać na kamienistym zboczu czy zeskoczyć z wysokości około 0,5-1 metr. Trasę oceniam na średnio trudną. Biorę poprawkę na to, że udział w wyprawie brały osoby w sile wieku- 18 lat.
Czerwony szlak turystyczny bierze swój początek za atrakcją zwaną "Oko Zeusa". Jest dość dobrze oznaczony ale nie ma standardowych dla Polski lub innych krajów tabliczek z odległością i celem podróży. Znaleźć można tylko czerwone tabliczki wskazujące na kolor szlaku. Sami musimy się domyślić gdzie prowadzi 😛 Trasa od centrum Kokkino Nero zabrała Nam poniżej 3 godzin. Mimo tego co pisałem wcześniej polecam dobre buty i koniecznie długie spodnie! Grecka flora na każdym kroku próbuje Cię zatrzymać, podrapać, pokłuć lub poparzyć. Szlak jest rzadko uczęszczany więc rośliny cały czas krzyżują drogę. Jeśli nie jesteś pewny trasy polecam odszukać mapę na aplikacji AllTrails. Są na niej zaznaczone wszystkie leśne ścieżki i łatwiej można się rozeznać w terenie. Polecam także rzut satelitarny z Google Maps. Pokazuje więcej niż standardowy widok.
Trasę powrotną od wodospadu przeszliśmy w innym miejscu. Kierując się drogą na północ zeszliśmy na ścieżkę pomiędzy polami. Jest bardziej stroma i jest wysypana małymi kamyczkami, które powodują, że większość z Nas cały czas się na nich ślizgała. Musieliśmy wzajemnie się asekurować żeby nie zjechać niebezpiecznie w dół. Ścieżka kończy się na trasie przy samym wejściu na Oko Zeusa. Stojąc na asfalcie i patrząc na znak nie należy schodzić w lewo tylko w górę w prawo. To informacja dla tych, którzy nie lubią iść tą samą ścieżką w obie strony 😉 Po wycieczce zdecydowałbym się tę drogę pokonać w górę a zejść czerwonym szlakiem. Byłoby dużo łatwiej. Jak nie interesuje Cię wyzwanie, wolisz zacienioną ścieżkę wśród drzew to polecam w obie strony iść tą samą drogą.
Pozdrawiam uczniów i nauczycieli Szkół Technicznych ze Szczucina i Rawy...
Read moreCi siamo stati la seconda settimana di agosto e la cascata aveva una portata minima ma il luogo è davvero incantato, quasi magico e puoi fare un bellissimo bagno e nuotare nelle fresche acque attorniato da una vegetazione stupenda. Poiché era pomeriggio tardo e tutti erano già andati via abbiamo trascorso quasi tutto il tempo senza nessun altro, con il sole che filtrava tra i rami degli alberi. Ci siamo arrivati con qualche difficoltà nel trovare la strada giusta ma poi, viste alcune recensioni che parlavano del percorso in modo contrastante, abbiamo capito che le cascate potevano essere raggiunte in 2 modi, uno dall'alto, seguendo Google Map con l'impostazione delle cascate stesse e uno dal basso, seguendo per la Kalipso gorge. Pensando che l' accesso fosse più facile da sotto abbiamo scelto di deviare sullo sterrato con l' indicazione per la gola ma una volta arrivati dove la gola inizia, data l'assenza di cartelli che confermavano l'esattezza del percorso, abbiamo parcheggiato l' auto e continuato a piedi, sempre lungo la strada, cercando un sentiero che risalisse il pendio. In realtà bastava continuare per poco e passata la curva, dopo il tornante, la strada si allargava nuovamente. Lì vi era un motorino (e si può tranquillamente parcheggiare anche più di un'auto) e finalmente abbiamo trovato le indicazioni. Il sentiero che inizialmente sale poi si biforca e proseguendo verso destra ritorna verso la gola e poi scende per un breve tratto in mezzo a dei grossi massi verso la bellissima pozza con le cascate. L' accesso da sopra, come ci hanno confermato dei ragazzi che abbiamo incontrato, è molto più difficile e la discesa verso la cascata avviene con una corda e può...
Read more