Θεματικό Πάρκο Συνεβρού Area Synest — Attraction in Municipality of Aigialeia

Συνεβρό - Αχαϊάς | Ένα παραμυθένιο θεματικό πάρκο κρυμμένο στο βουνό

Το Συνεβρό είναι χωριό της Αχαΐας και υπάγεται στον Δήμο Αιγιαλείας. Βρίσκεται στην όχθη του ποταμού Κριού, λίγο πιο πάνω από τη Σβυρού και σε υψόμετρο περίπου 550 μέτρων, με τα σπίτια του διασκορπισμένα σε δύο επίπεδα (γειτονιές). Έχει πληθυσμό 38 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Σύμφωνα με τα στοιχεία των απογραφών, το 1851 στο χωριό κατοικούσαν 173 άτομα. Τα επόμενα χρόνια η διακύμανση του πληθυσμού ακολούθησε μια σταθερά πτωτική πορεία. Έτσι το 1879 οι κάτοικοι μειώθηκαν σε 166. Το 1896 ήταν 121. Το 1920 κατοικούσαν στο χωριό 30 άτομα. Το 1928 υπερδιπλασιάστηκαν οι κάτοικοι και έγιναν 77.

Αξιοσημείωτη είναι και η παράδοση, που αναφέρεται στο πώς πήρε το όνομά του το χωριό. Τα πολύ παλιά χρόνια στην περιοχή υπήρχε ένα μεγάλο δάσος και εκεί ζούσαν πολλά ζώα, μεταξύ των οποίων και ελάφια. Επειδή το νεογέννητο ελαφάκι λεγόταν “νεβρός” και οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής συναντούσαν πολλούς μικρούς “νεβρούς” στα πέριξ, ονόμασαν τον οικισμό τους “Συ-νεβρό”. Αυτή η ονομασία παραμένει ως σήμερα. Είναι από τα λίγα χωριά της περιοχής, που δεν άλλαξαν όνομα κατά τη δεκαετία του 1950. Αν και σε επίσημα έγγραφα έχει επικρατήσει η ορθογραφία Σινεβρό οι ιστορικές πηγές το καταγράφουν Συνεβρό.

Μόλις μιάμιση ώρα από την Αθήνα, στο Συνεβρό Αιγιαλείας (Ακράτα) ο χώρος Πολιτισμού και Αναψυχής «Area Synest» αποτελεί έναν μοναδικό προορισμό εκδρομών για οικογένειες, παρέες φίλων, σχολείων αλλά και επισκεπτών που αγαπούν να εξερευνούν το μεγαλείο της φύσης. Το πάρκο είναι φτιαγμένο πράγματι «σε ένα τοπίο μυστικό, έντονο και μοναδικό» και ο Μαρτίκ Μανικιάν, ο εμπνευστής και δημιουργός του, μας καλεί να περιηγηθούμε και να γίνουμε ένα με τη φύση έχοντας «προσθέσει» στο απαράμιλλου κάλλους φυσικό τοπίο «πινελιές» υψηλής αισθητικής που διεγείρουν τις αισθήσεις όλης της οικογένειας.

Το Θεματικό Πάρκο «Area Synest» προσφέρει μία ανεπανάληπτη εμπειρία πεζοπορίας στους λιθόστρωτους δρόμους του, δίνοντας στον επισκέπτη τη δυνατότητα να δει από κοντά τα χωριά ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον, όπως το Κοτοχωριό με τα σπάνια είδη πουλερικών , το Κουνελοχωριό , τα παγόνια, τη λίμνη με τις λιβελούλες, να θαυμάσει την μοναδική βλάστηση ενός επίγειου παράδεισου, να πραγματοποιήσει δραστηριότητες ύφανση αργαλειού, να ταξιδέψει στον τρόπο ζωής του παρελθόντος μέσα από το Λαογραφικό Μουσείο του Πάρκου, να απολαύσει μία ποικιλία γεύσεων παραδοσιακής Ελληνικής και Αρμένικης κουζίνας.

Θεματικές ενότητες του Πάρκου :

Η Γωνιά των Περιστεριών Σ’ ένα καλαίσθητο και ιδιαίτερο περιστερώνα, φιλοξενούνται διάφορες ράτσες περιστεριών απ’ όλο τον κόσμο. Η κάθε μια είναι ξεχωριστή και διαφορετική, με χρώματα και μεγέθη που μαγεύουν με την παρουσία τους.

Το Κοτοχωριό Διαφορετικές ράτσες από κότες κατοικούν και φιλοξενούνται στα προσεγμένα και κομψά ¨κοτόσπιτα¨, στο διάσημο αυτό χωριό, με τα ιδιαίτερα χρώματα και χαρακτηριστικά.

Το Κουνελοχωριό Σ’ ένα πανέμορφο τοπίο με έντονη βλάστηση και δέντρα, φιλοξενούνται αυτά τα υπέροχα μικρά και παιχνιδιάρικα ζωάκια, τα οποία μπορεί ο επισκέπτης να παρατηρήσει και να παίξει μαζί τους.

Λίμνη με Πάπιες & Κύκνους Το βασικό στοιχείο του πάρκου, είναι το νερό. Ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να δει από κοντά πάπιες και χηνόπαπιες να κολυμπούν ανέμελα στη λίμνη, να παρατηρήσει τη συμπεριφορά των υπέροχων αυτών πτηνών, να τις ταΐσει και να ταξιδέψει νοητά μαζί τους…

Η Φωλιά Πρόκειται για μια χειροποίητη φωλιά πουλιών στο ¨γεροπλάτανο¨, ανθρωπίνων διαστάσεων, μια πραγματικά έκπληξη όταν ανακαλύψει κανείς πως μπορεί να επισκεφτεί το...

Το Θεματικό Πάρκο Συνέβρου (Area Synest) αξίζει να το επισκεφτεί κανείς, καθώς είναι ένα ιδιαίτερο αξιοθέατο μέσα σε μία πανέμορφη περιοχή της Βόρειας Αχαΐας. Το Πάρκο είναι ανοιχτό σε επισκέπτες και προσφέρει όμορφα καταλύματα για διαμονή. Παρακάτω εξηγώ τους λόγους για τη χαμηλή μου βαθμολογία.

Ο χώρος έχει δημιουργηθεί με μεράκι και αγάπη, είναι σίγουρα ένα έργο ζωής για τον ιδιοκτήτη του, και αυτό φαίνεται. Ωστόσο, ένα αστεράκι χάνεται διότι το θεματικό πάρκο δεν έχει διαδραστικό, αλλά εκθεσιακό χαρακτήρα. Παρότι απευθύνεται κυρίως σε οικογένειες, τα παιχνίδια για τα παιδιά περιορίζονται σε λίγα λάστιχα που προσφέρονται για σκαρφάλωμα. Οι υπόλοιποι χώροι είναι σχεδιασμένοι για περίπατο και ξεκούραση, αλλά δύσκολα μπορούν να απασχολήσουν παιδιά. Το βίντεο που προβάλλεται στο υπαίθριο σινεμά του πάρκου δίνει μία εξήγηση γι' αυτό. Ο ιδιοκτήτης είναι διακοσμητής, οπότε έχει διακοσμήσει τον χώρο με φαντασία και γούστο, αλλά δεν τον έχει σχεδιάσει για παιχνίδι.

Το δεύτερο αστεράκι χάνεται διότι τα σπίτια που υπάρχουν στον χώρο είναι εντελώς απροστάτευτα από τους επισκέπτες. Προσπαθήσαμε ανεπιτυχώς με την οικογένεια μου να κλείσουμε ένα από τα εντυπωσιακά δωμάτια, και έτσι απλά επισκεφτήκαμε τον χώρο και μείναμε σε ένα πανέμορφο διπλανό χωριό. Δεν το μετανιώσαμε, καθώς δεν θα μπορούσαμε να χαλαρώσουμε σε ένα σπιτάκι στο βουνό ενώ εκατοντάδες επισκέπτες περιφέρονται στην αυλή μας.

Ο βασικός, όμως, λόγος της αρνητικής μου αξιολόγησης είναι η αγένεια και η άσχημη συμπεριφορά του ιδιοκτήτη. Καθώς μπαίνει κανείς στο Πάρκο, υπάρχει ένα μεγάλο παρτέρι στα αριστερά, το οποίο είναι στολισμένο με ροζ αλογάκια και άλλα παιδικά αντικείμενα. Η τετράχρονη κόρη μου έτρεξε στο παρτέρι, με τη σύζυγό μου να την βλέπει, χωρίς να διαπιστώσει κανείς μας ότι πρόκειται για την σκεπή του εστιατορίου, το οποίο βρίσκεται (όπως και ολόκληρος ο χώρος) σε πλαγιά. Την στιγμή εκείνη, και ενώ εγώ είχα προχωρήσει 5 μέτρα μακριά από αυτούς, βγήκε ο έξαλλος ιδιοκτήτης και άρχισε να φωνάζει στον ενικό στη σύζυγό μου και στο παιδί μου. Μάλιστα, στη σύζυγό μου φώναξε και δεύτερη φορά επειδή πάτησε δίπλα (όχι πάνω) σε έναν θάμνο για να κατεβάσει τη μικρή. Μετανιώνω που δεν αντέδρασα ακαριαία στη συμπεριφορά του.

Σημειώνω ότι δεν υπήρχε καμία ταμπέλα ή άλλη προειδοποιητική σήμανση, το οποίο δείχνει ότι τον κύριο τον ενδιαφέρει το ντεκόρ και όχι η ασφάλεια. Όπως και με την έλλειψη διαδραστικών χώρων, τον ενδιαφέρει το ντεκόρ και όχι το παιχνίδι. Όπως και με τα σπιτάκια, τον ενδιαφέρει το ντεκόρ και όχι η ιδιωτικότητα.

Το ντεκόρ είναι ο κοινός παρονομαστής που χαρακτηρίζει το Πάρκο στο σύνολό του. Βέβαια, σε ένα τέτοιο υπέροχο μέρος με τη μαγευτική λίμνη Τσιβλού πιο δίπλα και με όμορφα και καλοδιατηρημένα χωριουδάκια μέσα σε καταπράσινα βουνά – τοπίο που θυμίζει Ελβετία – τα ροζ ντεκόρ χρειάζονται πραγματικά;

Μένω όμως στην αγένεια. Επιπλέον, δεν είμαι σίγουρος εάν θα μιλούσε με αυτόν τον τρόπο σε έναν άνδρα, αμφιβάλλω πολύ. Σε κάθε περίπτωση, η αγένειά του μας χάλασε τη διάθεση, έστω και για λίγο. Κρατάμε όμως την ομορφιά της περιοχής και τη φιλοξενία των κατοίκων. Πλην του κυρίου ιδιοκτήτη του...

Μετά από τόσες κριτικές και ινσταγκραμικες φωτογραφίες αποφάσισα να επισκεφτώ το εν λόγω πάρκο, το οποίο δυστυχώς δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου και με απογοήτευσε. Ας ξεκινήσουμε με τη διαδρομή, όπου για 15-20 λεπτά πριν φτάσεις έχει πολλές στροφές. Καταλήγεις πλέον στο πάρκο όπου συναντάς την καλύτερη μπιζνα με το δήθεν ιδιωτικό του πάρκινγκ, ήτοι ένα χωράφι που το διαχειρίζεται ένας πολύ ευγενικός κύριος έναντι 5€ ανά όχημα χωρίς απόδειξη ή pos (δεν πιάνει το σημα...). Να σημειωθεί ότι οι 2 υπάλληλοι του πάρκου που έχουν για να κατευθύνουν τα όχηματα σε ενημέρωναν ότι πρόκειται για ιδιωτικο πάρκινγκ του πάρκου, συνεπώς τα μαύρα λεφτά πάνε υπερ του πάρκου....!

Η είσοδος στο πάρκο σου δημιουργεί την εντύπωση ότι αυτη η τεράστια έκταση γης ή μάλλον βουνού, θα έχει αξιοποιηθεί σε αισθητικό επίπεδο όπως ηταν μέχρι το 1ο επίπεδο του χώρου, ήτοι εκεί που είναι η αρμένικη εκκλησία κ ακριβώς πιο κάτω τα 2 καφέ-street food. Μέχρι αυτό το κομμάτι πράγματι έχει φοβερή διακόσμηση και σε ταξιδεύει σε κάτι ρομαντικό.

Απο εκεί κ πέρα μιλάμε για ασύνδετα δεδομένα, κλουβιά με ζώα, λίμνες ή μάλλον γούρνες με κύκνους και ψάρια, λάστιχα για μια τύπου παιδική χαρά και ένα δήθεν μουσείο με κεντήματα που είχε η γιαγιά μου το 1950 στους τοίχους. Το τέλος δε των εκθέματων ήταν 2 χωματοδρομοι στους οποίους υπήρχε ρητή αναγραφή σε ταμπέλα ότι η διέλευση γίνεται με δική μας ευθύνη!!!! Στη πλευρά δε του Κριου Ποτάμου η γέφυρα ήταν ετοιμοροπη.

Να σημειωθούν δε τα εξής : 1)Δεν υπήρχε πουθενά υπάλληλος για ρωτήσεις ή να ζητήσεις βοήθεια. 2)Τα ζώα ήταν μες τη βρώμα και χωρίς ιδανικές συνθήκες : ενδεικτικά 2 παραδείγματα α) στο χώρο που ήταν τα κουνέλια και τα παγωνιά τα ζώα δεν είχαν νερό για τουλάχιστον 2-3 μέρες, εμφανές από την ξερή ποτίστρα, και έπιναν για νέρο τη λάσπη, ενώ το "έκθεμα" γαϊδούρακι είχε ακαθαρσίες τουλάχιστον 5 ημερών. 3)Υπήρχαν ελάχιστοι κάδοι για τα σκουπίδια δεδομένου ότι υποδέχεται το πάρκο εκατοντάδες άτομα ημερισιως. 4)Οι τουαλέτες, ήταν επίσης λίγες, και ήταν μες τη βρώμα και είχαν να καθαρίστουν απο το πρωί (το πρωί ήταν καθαρές). 5)Το μέρος δεν ενδείκνυται για οποίο έχει κινητικά θέματα, επίσης δεν υπάρχει προσωπικό να βοηθήσει αν πάθεις κάτι! 6)Τα εσωτερικά καφέ ήταν αναμενόμενο να έχουν υψηλές τιμές αλλά εδώ μιλάμε για αισχροκέρδεια αφού μόνο αν ζητούσες έκοβαν απόδειξη. 7)ήταν πραγματικά δύσκολο πέρα του χάρτη; να τοποθετηθούν οι αριθμοί έξω απο κάθε έκθεμα;;;

Συμπέρασμα : Καμία σχέση οι εικόνες με όσα είδαμε στη πραγματικότητα, ήταν εξαιρετικό μέρος μέχρι να ενός σημείου που είχαν φοβερά διακοσμήσει. Απο εκεί κ πέρα αφενός μεν τίποτα συγκλονιστικό (χίλιες φορές λίμνη Μπελετσι ή πάρκο Τρίτση αν θέλετε να δείτε ζωάκια) και φυσικά κακιστες συνθήκες για τα ζώα. Τα δε σπίτια διαμονής τύπου Χαλστατ στα πέριξ της λίμνης... Ούτε καν...!

Ειλικρινά αν υπάρχει ένας σοβαρός οργανισμός ή υπηρεσία πρέπει να πραγματοποιήσει ελέγχους ασφαλείας, οικονομικών και κυρίως συνθηκών...