Rouvas forest — Attraction in Municipality of Gortys

Amazing trek. A little difficult to navigate. There are 2 ways up/ down. One through zaros lake and one through the main road(church), you could take your car and park there to shorten the way up a little. You start at zaros lake take the steps and enter the gate( we got a little confused). The trek was lovely, but definitely not easy. It demanded climbing multiple flights of stairs, narrow rocky pathways and at times was confusing in terms of its markings. Not to mention was longer than we expected, we ended up walking about 17 km. But it was stunning and a nice challenge I would recommend. It took us around 5 hours so best to bring snacks or food and...

We've wanted to visit Rouvas Forest for some years now, but never had the opportunity until the other day. It was a windy, chill day when we visited, but it was still easy to understand why so many locals go here to walk the trails. It's a breautiful place with a special spirit about it. Perhaps this is the way Crete was thousands of years ago, trees everywhere.

Anyway, for a picnic or to stretch you legs, this is a great attraction to visit if you are in Heraklion Prefecture. Be advised, to ride the longer dirt road into the heart of the forest, you will need some...

Θέλαμε να πάμε στο δάσος Ρούβα από εκεί που έρχεται το ωραίο νερό που πίνουμε. Ξεκινάμε με χαρά, φτάνουμε σε ένα ωραίο χωριό, την Γέργερη και ανηφορίζουμε με το αυτοκινητάκι μας. Μετά από λίγο, ανηφόρα και στροφή, αρχίζει το τοπίο να μοιάζει σεληνιακό, πέτρα και χώμα, κοτρώνες έτοιμες να πέσουν, είχε μερικές και στην ακρη του δρόμου. Ανεβαίνουμε και ... εμείς, οι πέτρες, τα κατσίκια και οι αετοί !! Φτάνουμε επάνω, σταματάμε για την απίθανη θέα, δροσιά, τέλειος καιρός και συνεχίζουμε σε άλλη κορφή, βλέπουμε από πάνω σαν τελιτσες τα χωριά και την πεδιάδα. Συνεχίζουμε στην άλλη κορφή με πράσινα δέντρα και πέτρες, κοτρώνες, στροφές κλπ και φτάνουμε σε ένα σημείο όπου σταματά η άσφαλτος. Είναι το μιτατο του Ρούβα. Ρωτάμε που είναι το δάσος, γιατί βλέπαμε μόνο πέτρες και λίγα σκουροπράσινα δέντρα και μας λέει, θα προχωρήσετε σε αυτό τον χωματόδρομο για 20 λεπτά και θα το δείτε. Ξεκινάμε, κατηφορικά και μετά στροφή και γκραν γκρουμ από τις πέτρες και σκεφτόμαστε ότι αν πάθουμε κάτι και χαλάσει το αυτοκίνητο;; δεν είναι 4χ4 και ήδη το ταλαιπωρησαμε με τις ανηφόρες και στροφές. αρχίσαμε να κατεβαινουμε από τον ίδιο δρόμο. Δεν μιλούσα καθόλου και από όταν φτάσαμε στο σεληνιακό τοπίο και μετά άρχισα να μιλάω, είπα πόσο φοβήθηκα μην συμβεί σεισμός και πέσουν οι πέτρες πάνω μας και φοβήθηκα για το αυτοκίνητο κ.α. Αχ! Ευτυχώς όλα πήγαν καλά, τι ωραίος ο Ψηλορείτης αλλά για όσους έχουν 4χ4, όχι για μας !!! Δεν πήγαμε στο δάσος τελικά, μαγευτηκαμε όμως από τη θέα...