Church of Agia Theodora — Attraction in Municipality of Megalopoli

το εκκλησάκι σου προκαλεί δέος, ας πρεσβεύει η Αγία Θεοδώρα με τη Χάρη της στον Κύριο μας, εδώ η ιστορία της: Η Αγία Θεοδώρα καταγόταν από την Αγιοτόκο και Ηρωοτόκο Πελοπόννησο γι’ αυτό και από κάποιους ονομάζεται Αγία Θεοδώρα η «Πελοποννήσια». Ως προς την καταγωγή της πιθανότερες περιοχές φαίνεται να είναι η Αρκαδία και η Μεσσηνία. Έζησε κατά τον 9ον αιώνα μ.Χ. (κατά άλλους τον 10ο αιώνα μ.Χ.) δηλαδή στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Οι γονείς της υπήρξαν άνθρωποι πτωχοί και άσημοι αλλά αγαπούσαν τον Θεό και μετέδωσαν στα παιδιά τους την πίστη στο Χριστό. Από μικρή ηλικία η Θεοδώρα, σε σχέση με τα άλλα της αδέλφια, είχε μία ιδιαίτερη αγάπη και κλίση προς τα θεία. Αγαπούσε τον Θεό σε τέτοιο βαθμό που επιθύμησε να αφιερώσει όλη της την ζωή Σ’ αυτόν. Αποκτούσε μέρα με τη μέρα αυτό που οι Άγιοι Πατέρες ονομάζουν «Ἔρωτα Χριστοῦ».

Μεγαλώνοντας αποφασίζει να εγκαταβιώσει σε μοναστήρι και εκεί να καλλιεργήσει τον έρωτά της για τον Χριστό. Το παράδοξο όμως είναι ότι δεν προτίμησε ένα γυναικείο μοναστήρι αλλά ένα ανδρικό! Παρουσιάστηκε στην μονή της «Παναΐτσας», μία μονή που βρίσκεται στα όρια των Νόμων Αρκαδίας – Μεσσηνίας, ως άνδρας με το όνομα «Θεόδωρος». Δεν μπορούμε με σιγουριά να υποστηρίξουμε για πιο λόγο το έκανε αυτό. Πιθανόν ήθελε να εξαφανιστεί εντελώς από τους γνωστούς της.

Στην ανδρώα μονή που εγκαταβίωσε δεν άργησε να καταστεί παράδειγμα υπομονής, υπακοής και ταπείνωσης. Οι αρετές αυτές την οδηγούσαν σταδιακά σε μεγάλη πνευματική πρόοδο που αναγνωριζόταν από τον Ηγούμενο και τους συνμοναστές της. Οι Πατέρες της Μονής, θαυμάζοντας την προσωπικότητα και τα χαρίσματα που τον διέκριναν, του εμπιστεύτηκαν τις εξωτερικές εργασίες της Μονής. Πράγματι, στο διακόνημα αυτό βρίσκονται πάντα μοναχοί ή μοναχές με εμπειρία στην πνευματική ζωή.

Την ίδια χρονική περίοδο συνέβει στην ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου φοβερός λιμός, έτσι που ο κόσμος και η Μονή κινδύνευσαν από ασιτία. Όλοι οι Πατέρες έστρεψαν τα βλέμματά τους στον «Θεόδωρο» ως τον μοναδικό που μπορούσε να βοηθήσει σ’ αυτήν την τόσο δύσκολη κατάσταση. Πράγματι, ο «Θεόδωρος» επισκέφτηκε πολλά σπίτια Χριστιανών προκειμένου να τους στηρίξει και αν ήταν δυνατόν να εξοικονομήσει κάτι και για την μοναστική αδελφότητα.

Συνέβη όμως κάτι φοβερό! Μία γυναίκα ξεστόμισε εναντίον του μία βαριά κατηγορία. «Ο καλόγερος, είπε, με άφησε έγκυο!». Η είδηση αυτή διαδόθηκε γρήγορα! Μία δεινή συκοφαντία είχε ήδη στηθεί. Οι γονείς της εγκυμονούσας γυναίκας θυμωμένοι ανέβηκαν στο μοναστήρι και βίαια πρόσταξαν τον «Θεόδωρο» να τους ακολουθήσει. Ο «μοναχός» αν και αρνήθηκε την κατηγορία δεν αρνήθηκε να τους ακολουθήσει. Στη συνέχεια τον δίκασαν με συνοπτικές διαδικασίες και τόν έκριναν ένοχο. Έλαβε την εσχάτη των ποινών, «θάνατον δια αποκεφαλισμού». Αν και μπορούσε με την αποκάλυψη του σώματός του να αποδείξει την αθωότητά του, προτίμησε να «σηκώσει» το βάρος της συκοφαντίας! Ως τόπος του μαρτυρίου ορίστηκε το χωριό Βάστα στην περιοχή της Αρκαδίας. Ο δήμιος τον οδήγησε μέχρι εκεί ενώ ο «Θεόδωρος» ακολουθούσε «ὡς ἀμνός ἄφωνος». Μετά από λίγη ώρα η ψυχή της Αγίας Θεοδώρας φτερούγισε προς τον ουρανό, στην ετοιμασμένη θέση των οσιοπαρθενομαρτύρων της Εκκλησίας μας.

Ο δήμιος και οι συνεργάτες του, που αποκεφάλισαν την μάρτυρα, διέκριναν το σώμα της γυμνό και μεταμεληθέντες ζήτησαν συγχώρεση από τον Θεό.

Το θαυμαστό γεγονός έγινε γνωστό παντού! Ο Ηγούμενος και οι συμμοναστές θρηνολογώντας έφθασαν στον τόπο του μαρτυρίου και δοξάζοντας τον Θεό ενεταφίασαν το σώμα της στην Ιερά Μονή τους ή κατά την γνώμη άλλων στον ίδιο τόπο του μαρτυρίου της.

Λέγεται, ότι πριν τον αποκεφαλισμό της, η Αγία ζήτησε από τον Θεό το σώμα της να γίνει ναός, οι τρίχες της κεφαλής της να γίνουν δένδρα και το αίμα της ποτάμι. Πράγματι, στην στέγη του ιδρυθέντος ναού που βρίσκεται στη Βάστα της Αρκαδίας ανεφύησαν 17 δένδρα, τα οποία παραδόξως στέκονται στην στέγη και ομολογούν ότι «ὅπου ὁ Θεὸς δὲ βούλεται νικᾶται...

Η ιστορία γύρω από αυτό το μικρό εκκλησάκι Είναι απίστευτη εξωπραγματική και δείχνει το μέγεθος και το δέος το σεβασμό και το απίστευτο μεγαλείο του Θεού μας. Όταν η Αγία Θεοδώρα στα 17 της χρόνια νέα κοπέλα και όμορφη μαρτύρησε για το Χριστό μας ζήτησε από Το Μεγάλο Θεό το σώμα της να γίνει Ναός τα μαλλιά της να γίνουν δέντρα που θα γεμίζουν οξυγόνου φύση και ζωή το μέρος. Και το αίμα που θα κυλήσει, να γίνει γάργαρο τρεχούμενο δροσερό ποταμάκι που ποτέ δεν θα στερέψει ποτέ δεν θα σταματήσει. Έτσι βλέπουμε σε αυτό το μικρό εκκλησάκι μετά από χιλιάδες χρόνια να διατηρείται αλώβητο βέβαια έχουν σβηστεί κάπως οι αγιογραφίες πάνω στον τοίχο μετά από τόσες χιλιάδες χρόνια αλλά το σύνολο της παραμένει αλώβητο με μία συγκλονιστική ομορφιά και μαρτυρία θεϊκής παρέμβασης. Μέσα στο εκκλησάκι υπάρχει μία μεγάλη εικόνα της Παναγίας και της Αγίας Και από δίπλα ακριβώς του Χριστού μας και του Αγίου Ιωάννη . Στο βάθος σαν Καμάρα υπάρχει μία εικόνα που φωτίζουν στο σκοτάδι σαν από Χρυσό της Αγίας Θεοδώρας και Της Παναγίας. Χωρίς να ποτίζεται χωρίς να έρχεται σε επαφή από πουθενά ούτε χώμα ούτε κάποιο υπόστρωμα, τίποτα. Ζούνε ανθισμένα γερά και δυνατά ή 17 βελανιδιές Όσο και τα χρόνια της Αγίας. Το νερό καθαρό Και παγωμένο δεν σταματάει να τρέχει ακόμα κι αν πας σε περίοδο που αρχίζει σε πολλά μέρη να υπάρχει ξηρασία σε τέτοια ποταμάκια. Και το ποτάμι είναι μεγάλο σχίζει με ορμή από τη μία εκκλησάκι και από την άλλη το τέρμα του δρόμου που είναι μοναδικό περνάει μέσα από καταπράσινα δέντρα μονοπάτια και ένα τοπίο μέσα στη φύση.Είναι ένα επιστημονικά ανεξήγητο θαύμα ότι οι ρίζες των δέντρων περνούν από τους τοίχους του ναού και καταλήγουν στο έδαφος ενώ τα κλαδιά τους αντέχουν σε κάθε άνεμο. Το άφθονο νερό που τρέχει στο ποταμάκι κάτω από την εκκλησία ποτίζει τα δέντρα. Τώρα όσον αφορά το μέρος γύρω από την εκκλησία δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορείτε να κάνετε καθώς έχει μόνο δύο μεγάλες ταβέρνες Όχι εξαιρετικά καλού φαγητού και μία μεγάλη αλανα. έξω από το εκκλησάκι υπάρχει ένα μαγαζάκι σαν εκθεσιακό κέντρο για να αγοράσεις εικόνα κομποσκοίνι Σταυρό ή ότι άλλο θέλεις αλλά πάντοτε με σεβασμό στο χώρο διότι ο ιερέας που το φροντίζει και πού βρίσκεται εκεί μιλάει από τα μεγάφωνα κάθε φορά σε παραβίαση των κανόνων όπως να διατηρούμε καθαρό το μέρος να μην καπνίζουμε στο χώρο του προαυλίου και προφανώς για λογικούς λόγους να μην πλησιάζουν κατοικίδια.Και έναν νερόμυλο Πού είναι το μόνο που αξίζει να επισκεφτείτε όπου βλέπεις μπροστά σου να ελέγχονται οι σπόροι σιταριού είτε για ολικής είτε για κανονικό και οι σπόροι Ζέας για να αγοράσεις φρέσκο αλεύρι σαν μικρογραφία της παλιάς εποχής. Από τους ελάχιστους νερόμυλους που εξακολουθούν να δουλεύουν μέχρι και σήμερα σε όλη την χώρα. Φυσικά αν θέλετε να κάτσετε σε μία από τις δύο ταβέρνες της περιοχής δεν πρέπει να παραλείψετε το ζυμωτό 🍞 το οποίο συστήνεται να ζητήσετε να αγοράσετε και ένα ολόκληρο καρβέλι γιατί είναι τόσο νόστιμο τόσο ιδιαίτερο... Διότι πλάθετε ζυμώνεται και γενικότερα παρασκευάζεται από το νερόμυλο και τα υλικά της γης εκεί. Έχει και έναν τεράστιο χορό πράσινο σαν αλάνα όπου μπορείς να κάνεις στο πικ νικ σου στα ξύλινα τραπεζάκια που έχουνε φτιάξει και να θαυμάσει στάδιο πόνοι που ζουν εκεί ή μέσα από το μονοπάτι που οδηγεί Στη δεύτερη ταβέρνα να δεις τον διαμορφωμένο χώρο όπου συντηρούν κότες πέρδικες και παπιες. Είναι μία απόδραση στη φύση θρησκευτική και φυσιολατρικη που αξίζει...

🕊️ Key Details about St. Theodora of Vasta: Commemoration: September 11 Location of Church: Near the village of Vasta, close to Megalopolis, in the Peloponnese, Greece. Unique Feature: A small stone chapel, miraculously built with 17 full-grown trees growing from its roof, without visible roots damaging the structure. A small stream flows beneath the church. It is considered a living miracle and a place of pilgrimage for Orthodox Christians.

✝️ The Legend: According to tradition, Theodora was a young woman who disguised herself as a man to join the military and defend her village. She was martyred after being falsely accused, and before dying, she prayed:

“Let my body become a church, my blood a river, and my hair the trees.” After her martyrdom, this miraculous site appeared where her body was believed to have been buried.

📍 Visiting the Site: The Chapel of St. Theodora is open to visitors and is a popular pilgrimage destination, especially around September 11, her feast day. It’s in a forested area, offering a beautiful and peaceful...