Πολύ όμορφο σπήλαιο, εξαιρετική η βόλτα, με διαδρόμους προσεγμένους, ασφαλείς και τελευταίας τεχνολογίας πάνω από τους σταλαγμίτες και κάτω από τους σταλακτίτες, που όμοιούς τους (διαδρόμους) δεν έχουμε δει σε κανένα άλλο σπήλαιο στην Ελλάδα. Λογικό καθώς άνοιξε τον ΜΑΡ 24, μετά από γενική ανακαίνιση των χώρων. Ο οδηγός μας και η φύλακας (δεν είναι ξεναγοί), προς τιμήν τους, ήξεραν αρκετά πράγματα για το σπήλαιο και τα ευρήματα και τα μοιράστηκαν μαζί μας, οπότε στην ουσία είχαμε και μία μικρή ξενάγηση.

ΟΜΩΣ! ΠΡΟΣΟΧΗ στο ΤΡΕΝΑΚΙ που λένε πως χρειάζεται να πάρεις για να ανέβεις! Διαβάστε πώς το χειριστήκαμε εμείς και τελικά ανεβήκαμε ανέξοδα με το αυτοκίνητό μας: Είχαμε διαβάσει από τα σχόλια διάφορα περίεργα, οπότε πριν ακόμα πάμε μίλησα με την Τροχαία των Νέων Μουδανίων για να δω τί ξέρουν. Δεν ήξεραν τίποτα! Επίσης μίλησα τηλεφωνικά με υπάλληλο του σπηλαίου, η οποία με διαβεβαίωσε πως η εταιρεία με τα τρενάκια είναι ιδιωτική και ουδεμία σχέση έχει με το Σπήλαιο και το Υπουργείο Πολιτισμού. Όταν έφτασα στα Πετράλωνα και ενώ έστριψα δεξιά για να διανύσω και το τελευταίο μέρος του δρόμου μέχρι το σπήλαιο, υπήρχε μία μπάρα που δεν με άφηνε να προχωρήσω και διάφορες πινακίδες που θα δείτε και στις φωτογραφίες. Άφησα το αυτοκίνητο με aircondition και την οικογένεια μέσα (4 η ώρα και με 40 βαθμούς) και κατέβηκα να μιλήσω με την υπεύθυνη στο τρενάκι. Μου είπε πως πρέπει να σταθμεύσουμε στον χώρο του parking που υπήρχε εκεί και να ανεβούμε με το τρενάκι. Δηλ. 3€/άτομο, άρα 12€ για τη δική μου οικογένεια. Τη ρώτησα βάσει ποιάς απόφασης υπάρχει εκεί η μπάρα και δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω τον δρόμο (όπως θα δείτε στις φωτογραφίες δεν υπάρχει κάποια ανακοίνωση με κάποιο ΦΕΚ, ή ΚΥΑ, ή έστω κάποια απόφαση της δημοτικής αρχής, προκειμένου να μπορώ να την δω στο διαδίκτυο και να εξετάσω τί λέει, παρά μόνο πινακίδες που λένε να πάρεις το τρενάκι. Και η κλασική καφέ πινακίδα της τροχαίας με το βέλος για το σπήλαιο πεσμένη κάτω). Δεν ήξερε τίποτα για απόφαση και μου έλεγε κάποιες γενικότητες, ότι είναι απόφαση του Δήμου επί πολλά χρόνια, ότι έχουν γίνει δικαστήρια και τα έχει κερδίσει ο Δήμος, ότι έχουν γίνει καταγγελίες αλλά επίσης ο Δήμος έχει δίκιο, ότι τον χώρο στάθμευσης τον έχει διαμορφώσει ο Δήμος για να μένουν εκεί τα αυτοκίνητα και άλλα τέτοια αστήρικτα. Της απήντησα πως η ιστορία που μου λέει είναι πολύ ωραία, αλλά για να την πιστέψω πρέπει να δω τις αποφάσεις, που εφόσον λέει πως υπάρχουν, γιατί δεν τις αναρτούν σε κάποια πινακίδα; Τελικά, πήρα πάλι στην Τροχαία τηλέφωνο και ο άνθρωπος που είχε βάρδια μου είπε το εξής αμίμητο: «Θα πρέπει να αφήσετε εκεί το αυτοκίνητο και να πάρετε το τρενάκι». Όταν ρώτησα βάσει ποιας απόφασης μου το λέει, μου είπε: «Δεν ξέρω. Αυτό ισχύει. Αν έχετε πρόβλημα πάρτε τηλέφωνο αύριο να σας δώσουν περισσότερες πληροφορίες». Τελικά τον πίεσα, καθώς εφόσον κάνει βάρδια θα πρέπει να απαντά άμεσα στα άμεσα ζητήματα και όχι να με παραπέμπει την επόμενη ημέρα. Το αποδέχθηκε και μου είπε θα το ψάξει και να πάρω πιο μετά. Εν τω μεταξύ περίμενα και συνεχίστηκε η συζήτηση με την κυρία από τα τρενάκια. Μου είπε με επιτακτικό τρόπο, φανερά εκνευρισμένη και σχεδόν φωνάζοντας: «Το αμάξι σας θα το πάρετε από εκεί και θα το παρκάρετε εδώ». Της απήντησα πως δεν μπορεί να με υποχρεώσει να το κάνω, γιατί εγώ απλά θέλω να χρησιμοποιήσω τον δημόσιο δρόμο. Και βέβαια ό,τι της έλεγα ήταν σε ήρεμο τόνο και χωρίς κανέναν εκνευρισμό. Τελικά μπήκα στο αμάξι και περίμενα 5 λεπτά, μέχρι που ήρθε η ίδια κυρία, άνοιξε τη μπάρα για να περάσει το τρενάκι, μου είπε πως αν περάσω θα μου κάνει μήνυση, της είπα πως μπορεί να κάνει ό,τι νομίζει και τελικά πέρασα εγώ και από πίσω μου το τρενάκι. Επάνω στο σπήλαιο είχε έναν πολύ μεγάλο χώρο όπου μπορούν να σταθμεύσουν αρκετές δεκάδες αυτοκίνητα, και όπως θα δείτε στις φωτογραφίες ήταν σχεδόν άδειος! Πήρα πάλι την Τροχαία, να τους ενημερώσω, αλλά δεν μου απάντησαν. Μετά την ξενάγηση κατεβήκαμε, αλλά η μπάρα αυτή τη φορά ήταν ανοιχτή και περάσαμε χωρίς πρόβλημα! Ο καθένας λοιπόν ας βγάλει τα συμπεράσματά του.