Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΟΒΡΑ ΣΤΗΝ ΒΕΡΟΙΑ
Ένα ιστορικό μοναστήρι στους πρόποδες του Βερμίου Στις ανατολικές πλαγιές του Βερμίου,λιγα χιλιομετρα έξω από την πόλη της Βέροιας και μεσα σε ενα ειδυλλιακο τοπιο που συνδιαζει την λιτοτητα με την φυσικη ομορφια ειναι κτισμενη αναμεσα σε δυο λοφους η Ιερά Μονή της Παναγίας της Δοβρά.
Κρυμμένη μεσα σε στην πυκνη βλαστηση η Παναγια η Δοβρα φαινεται να κρατα μαζι της κρυμμενη και την ιστορια της.Το παρελθον της χανεται στο χρονο και οι ιστορικες συγκυριες που ταλαιπωρησαν την περιοχη φροντισαν να εξαφανισουν ολα σχεδον τα τεκμηρια της ιστοριας και της ζωης της Μονης.
Η Ιερά Μονή είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και πανηγυρίζει κατά την εορτή της Ζωοδόχου Πηγής εξαιτίας του περίφημου θαυματουργού Αγιάσματος που υπάρχει στο χώρο απέναντι από το Καθολικό.
Στη μονή φυλάσσεται ως πολύτιμο θησαύρισμα η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας Δοβρά, την οποία προσέρχονται για να προσκυνήσουν κάθε χρόνο χιλιάδες πιστοί.
Ο χρόνος ιδρύσεως της μονής και ποιος ειναι ο κτητορας της παραμένει άγνωστος.Ωστοσο σε ειλητάριο του 12 αιωνα που βρισκεται στην Εθνικη Βιβλιοθηκη Αθηνων περιεχει αφιερωση στην Παναγια την Δοβρα σε μια κτητορικη επιγραφη.
Ομως υπαρχει ακομη μια αλλη αρχαιότερη ιστορική μαρτυρία ύπαρξης της Μονής που περιέχει πληροφορίες περί αγοράς ενός βιβλίου του 1643 που ανηκε στην Μονη και αναφέρεται η εξης φράση: «είναι τῆς Παναγίας της Κοκουμητριώτησσας της λεγομένης τοβρά»
Τα συμπεράσματα που εξάγονται είναι:
1)Η μονή της “Τοβράς” εκείνη την εποχή ήταν περισσότερο γνωστή ως “Παναγία Κοκκομετριώτισσα”.
Παραμένουν όμως άγνωστοι οι λόγοι και ο χρόνος κατά τον οποίον η αρχική ονομασία περιήλθε σε αχρηστία και εξέπεσε στην ισχύουσα ονομασία «Παναγία Δοβρά»
2)Η ονομασία “Τοβρά” επικράτησε με τον καιρό ως “Δοβρά”.
H Μονή πήρε το όνομά της από το χωριό Δοβρά”που βρισκόταν σχεδόν 1 χιλιόμετρο μακρύτερα από την περιοχή της Μονής και το οποίο εξαλείφθηκε από τον χάρτη έπειτα από την ολοσχερή καταστροφή του από τους Οθωμανούς Τούρκους λόγω της συμμετοχής κατοίκων του χωριού στις πολεμικές επιχειρήσεις της Επανάστασης του Βερμίου το 1822.
Ο κόσμος πιθανώς χρησιμοποιούσε το όνομα του χωριού για να προσδιορίσει την ακριβή γεωγραφική θέση της μονής.
Η Μονη ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανία.
Κατά την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης του 1822 η Μονή διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο ως ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά και εθνικά κέντρα της Μακεδονίας, καθώς μετατράπηκε σε...
Read moreΗ Μονή τιμάται στην Κοίμηση της Θεοτόκου, έχει ιδρυθεί τον 12ο αιώνα. ειλητάριο μάλιστα της Μονής, που χρονολογείται το 12ο αι., φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη των Αθηνών. Η Μονή λειτούργησε αδιάλειπτα μέχρι το 1822.
Κατά την περίοδο της Επαναστάσεως υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα εθνικά και θρησκευτικά κέντρα της περιοχής. Εδώ αναπτύσσει τη δράση του ο γνωστός οπλαρχηγός Καρατάσος και εδώ αντιμετωπίζονται επιτυχώς οι δυνάμεις των Τούρκων. Με την καταστροφή του 1822 η Μονή πυρπολείτε και ο ηγούμενος της, ιερομόναχος Γεράσιμος, απαγχονίζεται. Το καθολικό που σώζεται σήμερα κτίσθηκε το 1844.
Η Μονή επανιδρύθηκε το 1995 ως Ανδρώα Κοινοβιακή Μονή. Στους χώρους της Μονής λειτουργούν οι εκκλησιαστικές κατασκηνώσεις και το εκπαιδευτικό Κέντρο Βυζαντινών Τεχνών (αγιογραφία, ψηφιδωτό, ξυλογλυπτική και συντήρηση).
Από το 2005 η αδελφότητα του μοναστηριού συνδέθηκε με τον νεοφανή Άγιο της Ρωσικής γης, Άγιο Λουκά τον Ιατρό και Θαυματουργό επίσκοπο Συμφερουπόλεως. Η Ιερά Μονή κατέχει ένα τεμάχιο Ιερού Λειψάνου του Αγίου.
Τα πολλά θαύματα και η έντονη παρουσία του Αγίου στο μοναστήρι και στην γύρω περιοχή έκαναν τον Άγιο αμέσως γνωστό και με πρωτοβουλία του Σεβασμιωτάτου και με την υποστήριξη ευλαβών χριστιανών εγείρεται ο πρώτος μεγάλος Ναός προς τιμή του αγίου Λουκά του Ιατρού τουλάχιστον στην Ελλάδα μέσα στον χώρο της Ιεράς Μονής. Κάθε Σάββατο τελείται Θ. Λειτουργία και κάθε Τρίτη το απόγευμα τελείται στον υπό κατασκευή Ιερό Ναό του Αγίου εσπερινός και παράκληση και έχει την ευκαιρία ο κάθε πιστός να προσκυνήσει τα χαριτόβρυτα...
Read moreМонастырь Довра посвящен Успению Пресвятой Богородицы. Мужской монастырь Панагии Довра́, окруженный богатой растительностью, был основан в XII веке, проработав непрерывно вплоть до 1822 года. В настоящее время в обители проживает 18 монахов. Во время национально-освободительной борьбы греческого народа, монастырь Панагии Довра́ являлся одним из самых важных национальных и религиозных центров региона, прямо связанного с известной битвой при соседнем селе Довра́ во главе с Тасосом Каратасосом, называемого «Колокотронисом Севера» В 1822 году монастырь был разграблен и сожжен турками, а его игумен Герасим – повешен. Чуть позже, в 1844 году, был заново отстроен кафедральный собор монастыря, сохранившийся по сей день, в котором и хранятся чудодейственные мощи Святого Луки Крымского- Врачевателю Чудотворцу Симферопольскому, пока не достроится новый храм в его честь, тоже находящийся на территории монастыря. Монастырь Панагии Довра́ посвящен Успению Пресвятой Богородицы, празднуя в пятницу Светлой седмицы (Пасхальная неделя) День чудотворной иконы Богородицы «Живоносный Источник» (Зоодо́ху Пиги́) - в связи со знаменитым чудодейственным источником Святой воды (Аги́асма). Здесь же, в храме, хранится драгоценная святыня - чудодейственная икона...
Read more