Polycentric Museum of Aigai (Aegae) - Main Building — Attraction in Veria Municipality

This majestic new museum houses a great collection in a beautiful building. Five stars for the museum’s contents and architecture but fewer for the curated visitor experience. We enjoyed our visit but there were some oversights that need attention.

Many - like us - will arrive as enthusiastic novices to this museum, with limited understanding of the ancient Macedonian civilisation and its influence on world cultures. For example, many will know of Alexander the Great but perhaps not the wider dynasty. Therefore this museum has the opportunity (and perhaps responsibility) to provide visitors with an important overview - setting the scene and taking visitors on a journey of discovery (like the Acropolis Museum in Athens). Unfortunately the museum somewhat fails in this regard.

You enter the museum and are faced with two enormous and richly recorded videos; however, there is no description to advise that the international sites shown (like Petra) are the sites of Alexander the Great’s military campaigns. We learned of this by overhearing a private tour. Easily fixed but a confusing introduction.

We asked if guided tours were available. There were none but we were not informed of the QR activated audio tour available to us. (Upon our exit we noticed a discreet sign near the entrance detailing this opportunity but now too late for us to use). I see other reviews detailing that the WiFi did not support easy use of this tour.

The first room to discover was themed around coins. There was no information telling of the breadth of the Macedonian empire nor why we were being presented with coins as our introduction. You can assume that these coins tell of the breadth of Macedonian conquest but an introduction would help here. An unexpected opener considering the richness of the story and treasures to come.

We enjoyed the courtyard showcasing architectural elements from the nearby Royal Palace of Aegae. We highly recommend visiting the newly restored palace site in Vergina (free!) and combining with the spectacular royal tombs museum. It’s difficult to identify the palace site from the car park (we followed our smartphone map) but improved visitor infrastructure is planned.

This museum’s galleries were beautifully arranged in grand open spaces and presentation cases, but poorly introduced with signage. For example, one early video wall showcasing incredible gold objects (not otherwise displayed in the museum) had no accompanying information to indicate their history, location or relevance.

When visiting museums I like to progress slowly and soak up all the information; however, the information panels here were universally long and written in overwhelming detail (approaching a PhD thesis or unabridged book chapter). This is perhaps welcomed if you’re a classics scholar (or craving every last detail) but this differs from what most visitors would expect or require (in my opinion).

We were pleased to have read about the Macedonians and the sites local to Aegae ahead of our arrival. This museum will surely adapt and develop to visitor needs and feedback as the years pass and Aegae deserves to be recognised as a top world heritage site alongside the Acropolis, Delphi and Olympia. In short, I recommend visiting this museum but advise that you do your reading...

The museum is now open to the public.

Το νεο «πολύκεντρικό», όπως ονομάζεται, μουσείο των αιγών είναι εντυπωσιακό, μοντέρνο και με πλούσια συλλογή.

Ωστόσο, θα ήθελα να σταθώ στον σχεδιασμό του μουσείου. Με λύπη διαπίστωσα το φτωχό μουσειολογικό και μουσειογραφικό σχεδιασμό. Τα επεξηγηματικά κείμενα, είναι εξαιρετικά μακροσκελή (για επεξηγηματικά κείμενα), και κάνουν χρήση ακαδημαϊκών όρων. Κάποια μάλιστα έκαναν χρήση της αρχαίας ελληνικής. Η πρακτική αυτή συναντάται συχνά σε ελληνικά δημόσια μουσεία και είναι απαρχαιωμένη. Αποκλείει μεγάλο μέρος της κοινωνίας και δεν τηρεί κανένα σύγχρονο μουσειολογικό κανόνα. Τα μουσεία οφείλουν να είναι ανοιχτά και προσβάσιμα για όλους ανεξάρτητου μορφωτικού και κοινωνικού επιπέδου. Τα συνοδευτικά κείμενα σκοπό έχουν να ενημερώνουν τον επισκέπτη χωρίς να δημιουργούν κόπωση, αυτό επιθυμούν άλλωστε και οι επιμελητές των εκθέσεων.

Παρατήρησα έλλειψη εφαρμογών που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στο Interpretation. Για παράδειγμα η χρήση QR code για όσους επιθυμούν να μάθουν περισσότερα. Αυτό θα βοηθούσε ώστε τα επεξηγηματικά κείμενα να είναι συντομότερα και με απλοϊκότερη γλώσσα. Κάποιες από τις παραγράφους είχαν μόνο 2 τέλειες και η αγγλική μετάφραση ήταν αδύναμη. Συνάντησα όρους όπως τα «κτερίσματα», που έχω συναντήσει μόνο σε ακαδημαϊκά συγγράμματα. Δεν υπήρχε τίποτα διαδραστικό πέρα από μια στήλη με κάποια κεραμικά αντικείμενα σε πετονιές χωρίς οδηγίες. Πρακτική του 2000 (αρχαιολογικό μουσείο Θεσσαλονίκης). Επιπλέον συνάντησα κάποιες τεράστιες οθόνες που δεν κατάλαβα ποτέ εξυπηρετούσαν.

Τα δημόσια βρετανικά μουσεία ακολουθούν αυστηρούς κανόνες στον αριθμό των λέξεων για τα panels (μέχρι 100). Η χρήση της γλώσσας είναι απλή και κατανοητή για όλους τους επισκέπτες και παρουσιάζει συνοπτικά τις σημαντικότερες πληροφορίες. Το κείμενο περνάει από ενδελεχή ανάγνωση από διαφορετικές ομάδες μέχρι τελικά να συμφωνηθεί αυτό που τελικά θα εκτυπωθεί.

Τα labels στις προθήκες ήταν πολύ χαμηλά σχεδόν στο ύψος των παπουτσιών μου. Αυτό δεν βοηθάει ακόμα και για χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων. Κάποια από τα κείμενα είχαν ελλιπή έως καθόλου φωτισμό.

Η σήμανση στον χώρο ήταν ανύπαρκτη, ωστόσο το προσωπικό πολύ βοηθητικό. Δεν είμαι σίγουρος αν υπάρχει συγκεκριμένη πορεία στις έκθεση ή αν είναι ελεύθερη. Οι εξωτερικοί χώροι ήταν πολύ ωραίοι, ξανά τα κείμενα εξαιρετικά μακροσκελή και με χρήση ακαδημαϊκών όρων.

Είναι λυπηρό να δαπανούνται δημόσιοι πόροι για έργα πολιτισμού που τα διαχειρίζονται άνθρωποι με καμία σύγχρονη εμπειρία στα μουσεία. Το νέο μουσείο των αιγών είναι παράδειγμα της απαρχαιωμένης διοίκησης των πολιτισμικών μονάδων της χώρας. Επαγγελματίες (αρχαιολόγοι, ακαδημαϊκοί) που αδιαπραγμάτευτα έχουν εξαιρετική πορεία και γνώση, αλλά εμφανή αδυναμία στην σύγχρονη Μουσειολογία. Ένιωθα πως διαβάζω ακαδημαϊκά κείμενα που δεν έχουν καμία σχέση με την κοινωνία και τα μουσεία του σήμερα. Γλώσσα που έχει μείνει σε εποχές που έχουν μείνει και όσοι διοικούν τα...

Το μουσείο αφορά τις Αιγές και είναι η έδρα της ψηφιακής καταγραφής της οικουμενικής αλεξανδρινής παρακαταθήκης.

Μιάς και οι Αιγές καταστράφηκαν από Γαλάτες μισθοφόρους, τα εκθέματα του μουσείου ίσως φανούν χαμηλής καλλιτεχνικής αξίας αλλά προσπαθούν να αναπαραστήσουν τη ζωή στα χρόνια των μακεδονικών δυναστειών, κυρίως με διασωθέντα ευρήματα από τάφους γύρω από τη σημερινή Βεργίνα.

Η μουσειολογική και μουσειογραφική μελέτη δεν ακολουθεί χρονικές περιόδους αλλά θεματικές ενότητες, συνεπώς δεν θα βρείτε επιγραφές για κάθε ένα έκθεμα αλλά συγκεντρωτικές αναφορές.

Γιατί τώρα βάζω 3 αστέρια:

Ο συνοδός σε μια εκδρομή ενός ΚΑΠΗ εξηγούσε τα εκθέματα μιλώντας πολύ δυνατά και με εκνευριστική τονικότητα. Τον άκουγα καθαρά ενώ μας χώριζαν 2 ενότητες εκθεμάτων με τοίχους και χωρίσματα. Προσπαθώντας να ακολουθήσω το κείμενο των περιγραφών έχανα συνεχώς τον ειρμό με τον αντίλαλο της φωνής του και διάβαζα την ίδια παράγραφο πάλι και πάλι. Χαρακτηριστικά ανέφερε: θα σας τα πω τώρα εδώ γιατί όταν θα πάμε μετά στους τάφους εκεί δεν με αφήνουν να μιλάω δυνατά. Μιας και η επιτηρήτρια της αίθουσας δεν έκανε οποιοδήποτε παρατήρηση, την πλησίασα και της ανέφερα ότι θεωρώ πως έπρεπε να του κάνει σύσταση για την ένταση της παρουσίασης. Της ανέφερα πως δεν πρέπει να αφήνει μια ομάδα ΚΑΠΗ να αλλοιώνει την εμπειρία για τους υπόλοιπους επισκέπτες λες και τους ανήκει το μουσείο. Προσέθεσα πως θα γράψω αυτά τα σχόλια σε e-mail προς την Εφορία Αρχαιοτήτων Ημαθίας ώστε να γίνονται συστάσεις στους συνοδούς κατά την είσοδο τους. Εκείνη συμφώνησε να το πράξω και μου εξήγησε πως δεν τον διέκοψε γιατί συνοδεύει ηλικιωμένα άτομα που συνήθως δεν έχουν καλή ακοή. Πάντως ήταν αρκετά αποδεκτική να το συζητήσουμε και το εκτίμησα.

Και ενώ μιλάγαμε για τον ενοχλητικό τύπο, ακούγονταν παράλληλα αντίλαλοι από μια δυνατή φωνή να κάνει ξενάγηση σε ένα ζευγάρι. Όταν πλησίασαν στην αίθουσα που βρισκόμουν, συνειδητοποίησα πως ήταν η διευθύντρια της Εφορίας Αρχαιοτήτων Ημαθίας, Αγγελική Κοτταρίδη, και εξηγούσε σε ένα συνεργείο τηλεοπτικών και ψηφιακών παραγωγών πως θα παρουσιάσουν τα εκθέματα. Μιλούσε τόσο δυνατά που ακόμα και αν δεν ήθελες άκουγες τα σχόλια της για το πώς βρήκε κάποια αντικείμενα, πώς θέλει να παρουσιαστούν και με ποια ψηφιακά εφέ. Τα σχόλια της ήταν ενδιαφέροντα και ίσως κάποιοι να θεωρήσουν προνόμιο να έχεις δωρεάν ξενάγηση από την Κοτταρίδη, πάραυτα εγώ κοιτάω τη μεγάλη εικόνα.

Πλησίασα την επιτηρήτρια και της λέω: δηλαδή αν στείλω τις παρατηρήσεις μου προς την Εφορία Αρχαιοτήτων Ημαθίας, εκείνη που φωνάζει τώρα θα τις αξιολογήσει; Άσε, δεν στέλνω τίποτα.

Όπως έχει αναφερθεί, οι περιγραφές είναι χειροτέχνημα Κοτταρίδη στο ύφος και ίσως κάποιοι να τις βρουν αφηρημένες και απόκοσμες. Εμένα δεν με ενόχλησε αυτό, όσο κάποια ορθογραφικά λάθη (βοιωτικό/βιοτικό), αλλά κυρίως η χρήση του τελικού -ν που ήταν λάθος στις...