آتشکده اسپاخو — Attraction in دهستان آلمه

آتشکده اسپاخو یکی از قدیمی‌ترین بناهای تاریخی استان خراسان شمالی می‌باشد که در ۱۰۰ کیلومتری غرب شهر بجنورد و در ۶۵ کیلومتری غرب شهر آشخانه؛ مرکز شهرستان مانه وسملقان بر روی تپه ای مرتفع در دامنه جنگل های سوزی برگ ارس و در قسمت جنوبي روستای اسپاخو واقع شده است.آتشکده اسپاخو متعلق به دوره ساسانیان است. مردم محلی این آتشکده را با نام کلیسا می‌شناسند اما تاکنون هیچ گونه شواهدی مبنی بر حضور مسیحیان در این منطقه پیدا نشده است و از طرف دیگر شکل دایره‌ای محراب، آتشدان و سوراخ‌های درون سقف گنبد که روزنه‌هایی برای خروج دود است، نشان می‌دهد که این جایگاه آتشکده‌ای است که زرتشتیان باستان آن را بنا کرده‌اند. واژه اسپاخو برگرفته از واژه «هسپ» یا «اسپ» می‌باشد که واژه‌ای پهلوی است و در گذر زمان دگرگون شده و به صورت «اسب» درآمده است و آن گونه که برمی‌آید در این منطقه در گذشته اسب پرورش می‌دادند.معماری این بنا از ترکیب گنبد و ایوان الگو گرفته است، ترکیبی که سابقه کهنی در معماری بناهای دوران تاریخی و اسلامی دارد، البته در نظریه ای دیگر معماری این بنا الگو گرفته از پای فیل مشهور به پافیلی است که از پابرجا ترین نوع معماری...

آتشکدهٔ اسپاخو یکی از کهن‌ترین سازه‌های پابرجای باستانی در خراسان شمالی است.کارشناسان این آتشکده را مربوط به روزگار ساسانیان می دانند و علت آن را معماری ویژه ی این آتشکده که دارای سقفی گنبددار است و با توجه به مصالح لاشه‌سنگ و ملات ساروج به کار رفته (مصالح ویژهٔ معماری ساسانی است) می‌دانند. در کنار آن روستایی است که به همین نام یعنی اسپاخو، معروف است. معبد سنگی اسپاخو که گاه کلیسا و گاه آتشکده نامیده می‌شود در کیلومتر ۱۱۵ محور بجنورد به جنگل گلستان و در ۶۵ کیلومتری غرب شهر آشخانه؛ مرکز شهرستان مانه و سملقان بر روی تپه‌ای مرتفع در دامنه جنگل‌های سوزنی برگ ارس و در قسمت جنوبی روستای اسپاخو واقع شده است. مردم محلی این آتشکده را با نام کلیسا، می‌شناسند اما تاکنون هیچ‌گونه شاهدی بر حضور مسیحیان در این گستره پیدا نشده‌است و از سوی دیگر، شکل دایره‌ای محراب، آتشدان و سوراخ‌های درون سقف گنبد که روزن‌های برای خروج دود است، نشان می‌دهد که این جایگاه، هیچگاه کلیسا نبوده و آتشکده‌ای است که زرتشتیان باستان...

کلمه اسپاخو از واژه پهلوی یا سرچشمه میگیرد که به مرور زمان اسپ به اسب تغییر یافته و این نشان دهنده این است که در زمان قدیم در این مناطق اسب های متعددی پرورش می یافتند. ادغام گنبد وایوان در این بنا از نماد های معماری خراسان در زمان ساسانیان می باشد. همچنین در این بنا از الگو پا فیلی که از پر استفاده ترین نوع معماری است استفاده شده است . با توجه به لاشه های سنگ و ملات ساروج به کار رفته در این بنا باستان شناسان این بنا را متعلق به دوره ساسانیان اعلام کرده اند . ورودی اصلی این بنا به شکل ایوانی بلند با قوس گهواره ای ساخته شده است که گنبد خانه در سمت غرب آن تعبیه شده است و در دیوار های شمالی و جنوبی این آتشکده 9طاقچه کوچک به شکل مستطیل با ابعاد 30 الی 40 سانتی متری ، که قسمت فوقانی این طاقچه ها با سه تیر چوبی محکم از درخت ارس پوشیده شده است .این آتشکده دارای سه ورودیو خروجی می باشد که نشانگر پیام زرتشتیان یعنی گفتار نیک، کردار نیک و پندار...