Daryasar Plain — Attraction in دهستان دوهزار

Daryasar Plain is a breathtaking alpine meadow nestled within the Alborz Mountains, offering visitors vast expanses of lush greenery, wildflowers, and serene natural beauty. Known for its panoramic views and peaceful atmosphere, the plain provides an ideal escape for hikers, nature lovers, and photographers.

The area is accessible via scenic hiking trails that meander through forests and open grasslands, allowing visitors to experience diverse flora and fauna. Seasonal blooms paint the landscape with vibrant colors, especially in spring and early summer.

Daryasar Plain remains a relatively untouched natural sanctuary, preserving its pristine environment and tranquil vibe. Visitors are encouraged to practice responsible tourism by leaving no trace and respecting the delicate ecosystem.

Whether seeking adventure, relaxation, or a connection with nature, Daryasar Plain offers a memorable and refreshing experience amid Iran’s stunning...

دشت دریاسر تنکابن یکی از زیباترین مناطق شمال ایران است که در قسمت جنوبی شهر تنکابن و در منطقه دوهزار قرار دارد. دشت دریاسر که در ارتفاع بیش از ۲۰۰۰ متری از سطح دریا واقع شده است، بین ۴ کوه محصور شده است. از سمت جنوب غربی کوه الموت، بلندترین کوهی است که دشت دریاسر را احاطه کرده است. در حقیقت این دشت مرزی است که پوشش سبز و جنگلی شمال ایران را به پوشش برفی و یخچالی کوه الموت متصل می کند. دشت دریاسر در بهار سطح دشت دریاسر در فصل بهار پر از گل های زرد رنگی می شود که در میان چمن های سبز رنگ رخ می نمایانند و چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کنند. از جالب ترین ویژگی های این دشت آن است که در کف آن ده ها چشمه وجود دارد و آب از میان سبزه ها به بیرون می جوشد بطوریکه در فصل بهار که آب زیاد است به سختی مکان خشکی را می توان در دشت پیدا کرد و همچنین رودخانه پر آبي نیز از وسط اين دشت جاريست که از ارتفاعات سيالان سرچشمه مي گيرد و بر زيبايي دشت بطور خيره کننده اي مي افزايد. همه ساله در اواسط ارديبهشت ماه و همزمان با روييدن ميليون ها گل زرد رنگ زيبا همايش هاي کوهپيمايي زيادي با حضور گروه هاي کوهنوردي از سراسر ايران در اين منطقه برگزار مي شود. از اين رو اين منطقه بي نظير را “بهشت ارديبهشت ايران” مي نامند. به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی این منطقه در فصول مختلف مناظر کم نظیری را می توان در آن شاهد بود. در فصل بهار چشمه های جوشان که از کف دشت جاری می شوند، چمن های سبز رنگ که سرتاسر دشت را می پوشانند، گلهای زرد رنگ که اندازه شان در حدود ۲۰-۳۰ سانتی متر است از یک سو، کوه های پوشیده شده از جنگل های انبوه از سوی دیگر، و قله سیالان با یخچال های بزرگ از سمت دیگر، را می توان در یک نگاه دید. دشت دریاسر در پاییز در فصل پاییز نیز یکی از بدیع ترین صحنه ها در دشت دریاسر شکل می گیرد؛ میلیون ها برگ که از درختان خود جدا می شوند در فضا معلق شده و به زمین می ریزند و زمین را با رنگ های گوناگون خود فرش می کنند. یکی دیگر از صحنه های عجیبی که می توان در این دشت و در شب مشاهده کرد شهاب سنگ ها هستند که نور بسیار زیادی دارند. در صورت خوب بودن هوا (شبها معمولا هوا اگر ابری نباشد البته هوا خیلی سرد است)، می توان به بیرون رفت و آسمان را برای مدت های مدیدی نگاه کرد و لذت برد. قابل توجه دوستان در عکس ها کوهی که مشاهد میکنید کوه سیالان میباشد با ارتفاع ۴۱۸۵ متر در رشته کوه های البرز غربی و در مرز بین دره ی الموت و دره ی دوهزار (۲۰۰۰) واقع شده است. شمال این قله دشت دریاسر، جنگل های دوهزار و تنکابن (شهسوار) قرار گرفته و در جنوب آن منطقه ی الموت قرار دارد. از غرب به گردنه ی سیالان، قله های خشچال و کندیگان و از شرق به...

( Mazandaran | Tonekabon | Esel mahalleh | Daryasar plain )

🔰 دشت دریاسر در فاصله ۳۵ کیلومتری جنوب تنکابن و در منطقه دوهزار قرار گرفته، این دشت توسط چندین کوه محاصره شده ( الموت از جنوب ، گردنه سیالان، قله خشچال و کندیگان از غرب و طالقان از شرق ).

🏕 خیلی وقت بود که دلم میخواست که به این دشت سفر کنم ولی نمیشد، بالاخره بعد دو سال فرصت شد که برم به این دشت و هرچی از زیباییش بگم کم گفتم، البته از پیاده روی دو ساعتش که بگذریم، وقتی نزدیک دشت بودیم، اولین چیزی که چشمم و گرفت قله الموت بود که بین اون همه سرسبزی با رنگ سفیدش مشخص بود، حدود ساعت چهار بعد از ظهر رسیدیم، هوا خیلی خوب بود به خاطر حرف یکی از محلی ها حدود یک ساعتی تو دشت سرگردون شدیم و بیشتر جاهایی که میرفتیم زمین حالت باتلاقی داشت که بعدا فهمیدم به خاطر تعداد زیاد چشمه هایی که کف این دشت  و تو سبزه ها وجود داره اکثر قسمتا همینطوریه‌!  در نهایت یه جای خوب پیدا کردیم‌کنار رودخونه ای که از دشت میگذره (که آب این رودخونه از آب شدن برف ارتفاعات سیالان تامین میشه و واقعا هم سرده). آسمون شب خیلی زیبا بود، به خاطر نبود آلودگی نوری آسمون پر از ستارس که واقعا آدم مبهوتش میشه و البته بگم که هوای شب به شدت سرد بود، صبح فرداش (جمعه) صدای طبیعت به خصوص پرنده ها خیلی خوب (البته این صدا بیشتر روز شنیده میشد ولی اون لحظه به خاطر اینکه سر و صدای دیگه ای نبود خیلی بهتر شنیده میشد). در کل که این سفر با تمام سختی ها و اتفاقاتش پر از زیبایی هایی بود که واقعا ارزش اینهمه خستگی و داشت.

🗺 برای رسیدن به دریاسر از تنکابن به سمت جاده دوهزار حرکت میکنین و در نهایت به روستای عِسِل محله میرسین که حدود سه الی چهار ساعت با ساری فاصله داره و جاده تا این روستا تقریبا خوب هست، باید ماشین رو تو کوچه های این روستا یا تو بعضی از خونه ها پارک کنید و از اینجا حدود دو ساعت پیاده روی با شیب به نسبت تند دارید تا به دشت برسید.

⛺️ اگر قصد سفر به دست دریاسر رو داشتین حتما سبک سفر کنین و تا جایی که‌میتونین وسایل کمی ببرید ولی حتما و حتما  لباس گرم (سرمای شب) و کفش مناسب (مسیر سخت) همراهتون داشته باشید. پ.ن: درسته کلی چشمه و رودخونه داره اونجا ولی حتما آب همراهتون...