دسترسی به اونجا از یک جاده خاکی بود که ایکاش آسفالت بشه. چشم اندار خوبی داشت. طبق معمول نظافت مشگل داشت. ورودی از هر ماشین سواری ۶۵۰۰تومان دریافت می شد. قایق رکابی ۲۰دقیقه مبلغ ۱۵هزارتومان.
برای بسیاری از ایرانیها سالی یک بار شمال رفتن آنقدر حیاتی است که اگر به سواحل خزر سرنزنند سالشان تحویل نمیشود. انگار این منطقه برای خیلی از ما قرار نیست هیچ وقت تکراری شود. معجزههایی مثل دریاچه الیمالات در جنگلهای شمال به ما میگویند که برای کشف اینجور جاها باید سالی چندبار راهی این مسیر شویم.
دریاچه الیمالات در شهر نور و استان مازندران قرار گرفته. بعد از حدود ۸ کیلومتر رانندگی در جاده نور- چمستان باید به سمت فرعی دریاچه منحرف شویم.
اگر هم قصد رفتن به شهر نور را نداریم باید از جاده هراز به سمت آمل حرکت کنیم و از کمربندی آمل وارد چمستان شویم. این بار هم وارد جاده چمستان- نور میشویم و به سمت نور حرکت میکنیم. نرسیده به این شهر و حدود ۴۰ دقیقه بعد وارد فرعی دریاچه در سمت چپ جاده میشویم.
ورود به منطقه برایمان کمی هزینه دارد؛ اما این هزینه آنقدری نیست که ما را پشیمان کند. البته اگر ماشین را همانجا پارک کنیم باز باید مبلغی بدهیم تا وارد شویم. از ابتدای این جاده تا دریاچه حدود سه کیلومتر راه است و دسترسی به آن هم راحت نیست. باید ماشین را پارک کنیم و پنج دقیقهای را پیاده از بین درختها بگذریم تا به یک پل برسیم. اگر روز خلوتی باشد میتوانیم روی پل برای گرفتن چند عکس بایستیم.
اول اینکه مهم رسیدن نیست. مسیر عبور از جنگل کشپل خودش آنقدر زیباست که ما را مجبور میکند چند دقیقه یک گوشه برای دیدن این حجم از زیبایی کنار بزنیم. میتوان سوار قایقهای اجارهای دریاچه هم بشویم و برای رفتن به وسط دریاچه پارو بزنیم. قیمت قایق پدالی دو نفره ۱۲ و چهار نفره هم ۲۲ هزار تومان است.
گاهی با شفاف بودن آسمان حتی کف دریاچه به همراه سنگهای درشتش را میتوانیم ببینیم. اگر خوششانس باشیم مه روی سطح آب مینشیند و صورتمان را آرام آرام خیس میکند؛ اتفاقی که به ندرت دیده میشود.
یکی از دلایلی که دریاچه الیمالات را به جای شلوغی تبدیل کرده، نزدیکی آن به تهران است. فاصله ۲۷۰ کیلومتری این سد خاکی با پایتخت باعث میشود تهرانیها در سه ساعت و ۴۵ دقیقه به اینجا برسند.
جاذبههای نزدیک
لاویج: اگر در اطراف دریاچه چادر زدیم بدون نگرانی از رسیدن شب میتوانیم اطرافش گشتی بزنیم و روز بعد سری به روستای لاویچ بزنیم. این روستا حدود ۲۱ کیلومتر تا چمستان و ۵۰ دقیقه تا الیمالات فاصله دارد و راهش از یک مسیر بسیار پر پیچ و خم میگذرد.
در مسیر از آبشاری به اسم «حراماو» هم میگذریم. این روستا به آب گرمش معروف است. بعضی از مسافران برای مداوای بیماریهای پوستی و پادرد وارد دوشهای آب گرمش میشوند. عسل لاویج هم در کل ایران معروف است و به عنوان سوغاتی میتوانیم کمی از آن را به شهرمان ببریم. جوربند:یکی دیگر از روستاهای توریستی این اطراف هم جوربند است که تا الیمالات نیم ساعت فاصله دارد. ویلاهای زیادی اینجا ساخته شده، اما جوربند را به دریاچه مصنوعی و پارکهای جنگلیاش میشناسند.
جنگل واز: جنگل واز هم از چمستان میگذرد. برخی از دوچرخهسواران از جوربند و ارتفاعاتش خود را به آمل میرسانند. این مسافت حدود ۸۰ کیلومتر دارد و هر کسی که به صورت حرفهای دوچهسواری را بلد باشد ریسک عبور از این جاده خاکی پر از پیچ و خم را به جان میخرد. برخی از افراد هم از رزن وارد این جنگل میشوند و بعد از آمل خارج میشوند. گروهی هم به جای دوچرخه، خودروهای شاسیبلند و تورهای آفرودسواری را برای گذشتن از واز...
Read moreA very beautiful lake at the middle of jungle. So picturesque, good looking and attractive. Specially at the beginning of spring and autumn when the weather is less warm and also it's not so crowded. It's completely popular and it's not virgin anymore but it's still beautiful and you can enjoy watching beauty. There are some boats to ride and some amenities such as rest rooms and restaurants and a small amusement park. It's not clean at all specially when it's crowded. You must try to be there before sunset. There is a large parking around the...
Read more(very bad, bad, average, good, very good) Review card
It's a lake surrounded by a nice jungle, has a big parking, food and drinks available, supermarket, toilets, photo booths with customs. You can walk around the lake, there's a path to the forest not very easy, definitely wear suitable shoes and clothes you don't mind getting dirty especially in rainy seasons. Great times to go in spring and fall, winter fine as well just wear...
Read more