کاخ صفی آباد در جنوب غرب شهرستان بهشهر و در بالای ارتفاعات منتهی به دشت قرار دارد. این کاخ به دستور شاه عباس بزرگ ساخته شد و در زمان شاه صفی توسعه پیدا کرده است.
این کاخ در میان باغی زیبا به صورت بنایی مربع شکل و دارای ابعاد ۲۵ × ۲۵ متر بوده و در دو طبقه ساخته شده است. ورودی کاخ در سمت شمالی قرار داشته که با عبور از پنج پله امکان دسترسی به داخل طبقه اول کاخ وجود دارد. طبقه اول دارای اتاقهای متعدد بوده که از طریق راهرو و هشتی امکان دسترسی به داخل آن وجود دارد.
طبقه دوم نیز دارای راهرو و اتاقهای زیبا است. از کاخ صفی آباد و تا باغ شاه بهشهر که به عمارت چهل ستون مشهور است، یک راه زیر زمینی احداث شده بود که در مواقع ضروری مورد استفاده عبور و مرور یا سایر جریانهای دیگر میگردید.
فاصلهٔ کاخ تا دریا در حدود ۱۶ کیلومتر است و در ایام سلطنت صفویه، این راه زیر زمینی جهت امور سوقالجیشی و جلوگیری از تهاجمات ازبکان و سایر ملل که در حول و حوش دریای خزر زندگی میکردند، استفاده میشد. کاخ صفی آباد در حال حاضر کاربرد نظامی داشته و بازدید از آن میسر نیست ولی از تمام شهر میتوان آن را دید.
این بنا در سال ۱۰۱۰ هجری قمری به فرمان شاه عباس ساخته شده. شاه عباس اول، از نظر علاقه مندی به فرزند دل بند خویش این بنا را کاخ صفی آباد نام گذاری کرد.
بنا بر روایت مورخان دیوارهای درونی کاخ دارای نقاشیهای گوناگون بوده که متاسفانه امروزه، اثری از آن بر جای نمانده است. از مصالح به کار رفته در این کاخ، سنگ، آجر و گچ است که در قرن اخیر بر اثر ویرانیهای پیاپی ساخته شد.
این کاخ در زمان حمله افغانها آسیب دیده و در زمان نادر شاه تعمیر و بازسازی شد. این بنا در زمان قاجاریه نیز مورد مرمت قرار گرفت و در قرن اخیر کاملا احیاء شده است. این کاخ تا سطح دریای خزر حدود ۶۵۰ متر ارتفاع دارد که چراغهای بندرترکمن و بندرگز از آن نمایان است و تا ۳۰ کیلومتر چشم انداز دارد. این کاخ در حدود ۷۰ سال پیش طعمهٔ حریق شده و به کلی آثار و شکوه باستانی خود را از دست داد. مصالح ساختمانی آن نیز به غارت برده شد. در سال ۱۳۱۵ رضا پهلوی دستور به تعمیر و مرمت کلیه تأسیسات کاخ را داد.
مجموعه تاریخی صفی آباد که مشتمل بر یک کاخ و باغ بزرگی از دوره صفوی است پس از انقلاب اسلامی در اختیار وزرات اطلاعات قرار گرفت و تا اوایل سال 84 تصمیمی درباره آزاد سازی عرصه و حریم این کاخ صفوی گرفته نشده بود. با حضور مشاور در مجموعه باغ های تاریخی عباس آباد بهشهر به منظور تهیه طرح ساماندهی باغها، رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی و گردشگری دستور آزاد سازی مجموعه صفی آباد را برای قرار گرفتن در طرح...
Read moreجای قشنگیه ولی برابازدید باز نیست این بنا در سال ۱۰۱۰ هجری قمری به فرمان شاه عباس ساخته شده. شاه عباس اول، از نظر علاقه مندی به فرزند دل بند خویش این بنا را کاخ صفی آباد نام گذاری کرد.
بنا بر روایت مورخان دیوارهای درونی کاخ دارای نقاشیهای گوناگون بوده که متاسفانه امروزه، اثری از آن بر جای نمانده است. از مصالح به کار رفته در این کاخ، سنگ، آجر و گچ است که در قرن اخیر بر اثر ویرانیهای پیاپی ساخته شد.
این کاخ در زمان حمله افغانها آسیب دیده و در زمان نادر شاه تعمیر و بازسازی شد.
این بنا در زمان قاجاریه نیز مورد مرمت قرار گرفت و در قرن اخیر کاملا احیاء شده است. این کاخ تا سطح دریای خزر حدود ۶۵۰ متر ارتفاع دارد که چراغهای بندرترکمن و بندرگز از آن نمایان است و تا ۳۰ کیلومتر چشم انداز دارد.
این کاخ در حدود ۷۰ سال پیش طعمهٔ حریق شده و به کلی آثار و شکوه باستانی خود را از دست داد.
مصالح ساختمانی آن نیز به غارت برده شد. در سال ۱۳۱۵ رضا پهلوی دستور به تعمیر و مرمت کلیه تأسیسات کاخ را داد.
مجموعه تاریخی صفی آباد که مشتمل بر یک کاخ و باغ بزرگی از دوره صفوی است پس از انقلاب اسلامی در اختیار وزرات اطلاعات قرار گرفت و تا اوایل سال 84 تصمیمی درباره آزاد سازی عرصه و حریم این کاخ صفوی گرفته نشده بود.
با حضور مشاور در مجموعه باغ های تاریخی عباس آباد بهشهر به منظور تهیه طرح ساماندهی باغها، رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی و گردشگری دستور آزاد سازی مجموعه صفی آباد را برای قرار گرفتن در طرح...
Read moreاین بنا به سنه ی ۱۰۱۰ هجری قمری به فرمان شاه عباس کبیر بنا شده است.ایشان بعلت علاقه مندی به فرزند دل بند خویش این بنا را کاخ صفی آباد نام گذاری کرد.این کاخ در زمان شاه صفی نوه شاه عباس توسعه پیدا کرد. بنا به روایت مورخان؛ دیوارهای داخلی کاخ دارای نقاشی های گوناگون بوده که متاسفانه امروزه، اثری از آنها بر جای نمانده است. این کاخ در زمان حمله افغانها آسیب بسیار دید ولی در زمان نادر شاه تعمیر و بازسازی شده و پس از آن در زمان قاجاریه نیز مورد مرمت قرار گرفت و در قرن اخیر به طور کامل احیاء شد. از کاخ صفی آباد تا باغ شاه بهشهر که به عمارت چهل ستون نیز مشهور است، یک راه زیر زمینی بوده که در ایام سلطنت صفویان، به ویژه دوره شاه عباس کبیر جهت امور سوق الجیشی و جلوگیری از تهاجمات ازبکان و سایر ملل وحشی که در حول و حوش دریای خزر زندگی می کردند، مورد استفاده قرار می گرفته است. به موازات کاخ صفی آباد چشمه ی آبی موجود است که به چشمه «پلنگ خیل» شهرت دارد. این آب در ایام فرمانروایی صفویه به شکل روباز و نیز با تن پوشههای سفالی تا ساختمان جریان داشته و در تمام طبقات ساختمان از دیواره ها به وسیله ی تن پوشههای سفالی عبور می کرده تا در موارد نیاز به تهویه ی ، بحصوص برای ایام...
Read more