برخی گفتهاند اولین مسجدی که در اصفهان بنا شده مسجد لنبان بودهاست.
در رساله «محاسن اصفهان» ـ تألیف مافروخی ـ نام محله لُنبان بارها آمده و مخصوصاً از مسجد و عمارتی توصیف شده که یکی از ارکان نامی اصفهان، آن را در قرن هشتم هجری ساخته بودهاست و مترجم رساله محاسن ـ حسین بن محمد بن ابیالرضا علوی آوی ـ از او به این ترتیب نام میبرد: «صاحب معظم قدوه اعاظم الامم جلال الوزراء جمال الدوله والدین محمد دیلم دستجردی الاصفهانی». مترجم رساله محاسن در بنیادگذاری این عمارت شخصاً حضور داشتهاست و نام آن را «عمارت جمالالدین» میگوید.
مسجد مزبور در دوره صفویه بازسازی شده و در دورههای بعدی نیز تعمیراتی کلی در آن صورت گرفتهاست، بهطوریکه از آثار قدیمی آن به غیر از چند قطعه گچ بری مربوط به قبل از صفویه و چند لوح کاشی کاری از دوره صفویه که در تالار جدید مسجد برجای مانده، چیز دیگری مشهود نیست. خطوط باقیمانده بر دو لوح کاشی به خط ثلث سفید بر زمینه لاجوردی و مورخ ۱۰۸۰هـ. ق است. در بالای در ورودی مسجد به خط نستعلیق سفید بر زمینه کاشی لاجوردی، اشعاری نوشته شده که حاکی از تعمیر مسجد در دوره شاه سلیمان صفوی است. کتیبه سردر مسجد لنبان، از اضافات قرن سیزدهم هجری، مورخ ۱۲۵۶ است. در زیر تالار بزرگ مسجد، نهر آبی جریان دارد و سردابهای بنا شدهاست. منبر مسجد معروف به منبر صاحب الزمان، مورخ ۱۱۱۴هـ. ق، از نفیسترین منبرهای...
Read moreلنبان ازمحلات قديمي اصفهان است كه در زاويه جنوب غربي شهر قرار گرفته است. بين مردم از قديم الايام معروف است كه حضرت امام حسن مجتبي عليه السلام در موقعي كه جهت جهاد جرجاني (گرگان) تشريف مي بردند. به اصفهان وارد شده و در اين محل كه اكنون مسجد لنبان مي¬ باشد نماز گزارده اند. ميرزا عباسعلي خرم در سال ۱۲۳۷ ﻫ . ق متولد شده و تا سال ۱۳۳۱ ﻫ . ق حيات داشته است. به گفته خودش از سن پانزده سالگي شروع به گفتن و نوشتن اشعارش نمود و از نزد اساتيد فن كسب علم نمود. به مناسبت تخلص «خرم» ديوان خرد را موسوم به «دشت خرم» نام نهاد. ديوان اشعارش را در سال ۱۳۱۱ ﻫ . ق به چاپ رسانيده و در مقدمه آن گويد به آن جهت اين گونه نام نهاد كه از خواندن آن هر كس خرم و شاد مي گردد. در ديوان اشعارش هماهنگي و پيوستگي لازم به چشم نمي خورد. چنانچه مطالبات و هجوهايي نيز در آن ديده مي شود. خود شاعر نيز به آن معترف است ولي خاطر نشان مي سازد علي رغم آنكه بعضي از اشعارش با كل مجموعه هم خواني ندارد و بايست در ديوان اشعارش بياورد و ليكن چون اشعارش را همچون اولاد خود مي داند آن اشعار را از ديوانش خارج كند. غزلي از اشعار خرم لنباني: درخت خشك اگر باز سبز و تر مي گشت براي ما و توهم عمر رفته بر مي گشت به تلخكامي شيرين نكرد خسرو رحم كه رفت و شهر بشهر از پي شكر مي گشت پسر به مسند عزت عزيز بود به مصر پدر بسينه زمان از...
Read moreOne of the old mosques is Esfahan which before people used to write their wishes in a piece of paper and throw it into the small river (Maadi) which is in the yard of the mosque to achieve...
Read more