Zoroastrian Fire Temple — Attraction in Kerman

تاریخچه آتشکده زرتشتیان کرمان جمشید خدارحم نرسی آبادی که از تاجران زرتشتی مقیم بمبئی بود، مدتی در کرمان اقامت داشت. این شخص نیکوکار برای تجارت بین بمبئی و ایران، از شهرهای سیستان، کرمان، یزد و تهران می‌گذشت و در نقاط مختلف آثار خیری از خود بر جای گذاشت. در کرمان نیز به این فکر افتاد تا مسافرخانه‌ای برای رهگذران زرتشتی احداث کند تا هر زمان هم‌کیشی مانند خودش مجبور به اقامت در این شهر می‌شود، بتواند در آن استراحت کند.

ایشان با این نیت آماده خرید مکانی مناسب در یکی از محله‌های زرتشتی‌نشین شد و باغی که مقابل مدرسه بزرگ ملی زرتشتیان بود، نظرش را جلب کرد. او سه دانگ از این باغ را خریداری کرد و در آن آتشکده و نمازگاه ساخت تا زرتشتیان بتوانند نیایش پروردگار را به‌جای آورند. به این ترتیب، طبق وقف‌نامه موجود، آتشکده در تاریخ ۱۳۰۳ هجری شمسی بنا شد. جمشید خدارحم و دیگر صاحب باغ کل ۶ دانگ آن را وقف جماعت کرده و سند آن را به انجمن جوانان زرتشتیان کرمان واگذار کردند.

بنای اولیه این آتشکده در زمینی به مساحت چهار هزار مترمربع ساخته شد و بعدها با همت ده‌ها نفر از زرتشتیان، مساحت این مکان به هشت هزار متر مربع افزایش یافت. اکنون آتشکده مذکور شامل سالن اجتماعات، سالن ناهارخوری، ساختمان کتابخانه، مرکز کامپیوتر، مرکز پشتیبانی سایت انجمن و موزه مردم‌شناسی زرتشتیان ایران، دبیرخانه انجمن، سالن کنفرانس هیئت مدیره و ساختمان آموزشی جهت کلاس‌های دینی است که همگی آن‌ها توسط انجمن زرتشتیان کرمان اداره می‌شود.

موزه زرتشتیان کرمان یکی از جذاب‌ترین دیدنی‌های استان کرمان است که ساخت آن در دهه ۱۳۷۰ به کوشش بهدینان فرزانه، هرمزدیار اشیدری و مهیندخت سیاوشیان شروع شد و در سال ۱۳۸۰ پایان یافت. این موزه در جشن تیرگان، سال ۳,۷۴۳ یزدگردی مصادف با دهم تیرماه ۱۳۸۴ هجری شمسی به‌طور رسمی توسط رییس سازمان میراث فرهنگی وقت افتتاح شد.

در کنار ساختمان آتشکده زرتشتیان کرمان، موزه مردم‌شناسی زرتشتیان بنا شده است. ساختمان اين موزه توسط مهين‌دخت سياوشيان ساخته و وقف موزه شد. اشیای موزه در دو طبقه نگهداری می‌شوند که یک طبقه مربوط به لوازم آشپزی، کتیبه‌ها، لباس‌های مخصوص زرتشتیان و کتاب‌های قدیمی است و طبقه دیگر به عکس‌های قدیمی اختصاص دارد. بین این دو طبقه فضای پلکانی قرار گرفته است که لوازم‌خانگی و لوازم کشاورزی در آن نگهداری می‌شود.

در هر بخش از موزه مردم‌شناس کرمان، اشیایی به نمایش در آمده است که جنبه‌های مختلف آداب و رسوم زرتشتیان را نشان می‌دهد. لوازم داخل موزه که با کمک خانواده‌های زرتشتيان تهيه شده‌اند، شامل وسایل خانه، لوازم مورد نیاز برای روشنایی و آشپزی است و تفاوت چندانی با لوازم مسلمانان ندارد. از قدیمی‌ترین اشیای این موزه می‌توان به یک جلد کتاب دست‌نویس گاتاها اشاره کرد که قدمت آن به بیش از ۲۰۰ سال می‌رسد و همچنین آتشدانی دستی در این محل به چشم‌ می‌خورد که تاریخ ۱۲۰۷ روی آن حک شده است.

لباس‌های زنانه‌ای با قدمت ۵۰ تا ۱۵۰ سال در این موزه وجود دارد که در اسناد هخامنشی تا ساسانی دیده می‌شود و گویای پوشش زنان زرتشتی است. مخنا، لچک، چارقد، کت، پیراهن و شلوار گلدوزی‌شده از انواع لباس‌های زنانه‌ای است که در موزه زرتشتیان نگهداری می‌شود. همچنین فرتورهای انجمن ناصری زرتشتیان کرمان و رفسنجان و فرتورهای افراد سرشناسی همچون ارباب کیخسرو شاهرخ، میرزا برزو آمیغی، کشور خانم و پوراندخت در بخش فرتور و اسناد موزه زرتشتیان در معرض نمایش گذاشته شده است.

علاوه بر این، در بخشی از موزه انواع آتشدان‌های زرتشتیان، روغن‌سوز، پیه‌سوز و چراغ لاله قرار دارد. یکی دیگر از اشيای ارزشمند اين موزه، عکسی از مجلس شورای ملی در زمان حکومت قاجار است که کيخسرو و شاهرخ از نمایندگان زرتشتی کرمان در مجلس، در این...

It's such a nice place! At first if you want to enter that place you have wear special Zoroastrian hats which will be given to you at that place. Also, as they say, your body has to be clean. The place is full of Zoroastrian pictures, quotes, prayers. And you can get near to the fire. But still you can't be close to it. If there is no one inside the temple, you can be alone with your thoughts. Just watch the fire. Believe me, there is something inside the fire that calms your mind. The Zoroastrians call the fire the son of Ahuramazda. Before or after visiting this place, read Sadegh Hedayat's "The Fire...

آتشکده کرمان مربوط به دوره پهلوی اول است و در کرمان، خیابان زریسف، خیابان برزو آمیغی واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۱۹۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در این بنا که تاریخ ساخت آن به سال ۱۳۰۳ خورشیدی می رسد، علاوه بر اتاق آتش،موزه مردم شناسی زرتشتیان، کتابخانه و همچنین سالن اجتماعات نیز وجود دارد. در کتاب زرتشت و زرتشتیان تاریخچه این آتش چنین آمده است: «پس از استقرار حکومت ایلخانان در ایران، برخي از زرتشتيان و موبدان گوشه و كنار ايران كه پس از حملات اولیه مغولان آواره شده بودند، به دهكده‌اي كوچك در كُنجِ شمال‌ِغربيِ يزد به نام «تُرك‌آباد» -كه يك آتشكده كهنِ آناهید، هنوز در آن‌جا سالم و از گزند حوادثِ روزگار مصون مانده بود- كوچيدند و «آتش بهرام» خود را نيز در روستاي مجاور كه «شريف‌آباد» نام داشت، در خانه‌اي محقّر و آجري قرار دادند . تُرك‌آباد و شريف‌آباد از اين زمان به مهمترين مركز تجمع زرتشتيان تبديل شد. اين آتش مقدس كه در زمان ساسانيان و به فرمان موبد ِموبدان "كرتير" افروخته شده بود و در پرستشگاهي در استخر قرار داشت در گذر تمام اين سال‌ها با كوشش زرتشتيان روشن مانده بود، از پیچ و خم روزگار گذشته و اينك در اين مكان گمنام قرار گرفت. اين آتش بهرام که از اوایل دوران ساسانی به طور مداوم فروزنده بود، از این زمان در این مکان امن باقی‌مانده و تا امروز، همچنان به عنوان «مقدس‌ترين آتش زرتشتيان» در «انجمن زرتشتيان یزد» و «آتشکده کرمان»...