This is a very unique natural site in Iran; there are only afew of these natural mineral sites in the world! I wote 5-stare only for the importance of the site for environmentalists around the globe! I should say it is a remote site, very far from any city or town. For accessing the site you need a 2 hours and 20 minutes of driving and a 30 minutes of walking from the nearest parking space to reach the traces springs. There are two adjacent springs, one of them were torally dried at the time of my visit on Nov 2017, unfortunately. The site is vastly under destruction for two main reasons 1: the shortage (discharge) of underground waters in Iran. 2: careless visitors who violently run on the pools and damage them. There is no distinct boundary around the site which make the photography a good experience! Anyway the good news for environmentalist is that the site is already so far away- 95 km south of (the city of) sari. So few careless people would damage it. The springs contains Calcium Carbonate, Iron Carbonate as well as Carbonate dioxide degases from the minerals ... the whole system are in orange and red primarily because of ironcarbonate. The whole complex is like a naturally-form staircase. Although it is possible for you to camp around the site, there is no equipment at the site, you you are supposed to bring every possible needs along with yourself. If you don't wasnt to spend night there, so better to go there very soon in the morning to reach enough daylight.
Who should visit the site: 1: people who are interested in the nature beauty and silence of the mountains! 2: scientists and environmentalists 3: photographers
Who should not visit the site: 1: people who want to find somewhere close to city districts to camp and have fun! 2: people with family members who do not like to manage a short visit to a long-distant natural site. 3: people who look for a big site of forests; please consider that there is no tree there, no facilities, and the whole site is small! 4: people who do not care about environment! بازدید این سایت را به علاقمندان عکاسی، زمین شناسان و دانشمندان و علاقمندان به محیط زیست توصیه میکنم. سایت بشدت در معرض نابودی هست، بنابراین بازدید را به سالهای بعد موکول نکنید! سعی کنید تور حوالی ظهر را برای عکاسی از دست ندهید؛ می توانید از چتر رنگی و تکنیک های خاص عکاسی در این محل استفاده کنید. چنانچه به دنبال محلی برای استراحت و کمپ بهمراه خانواده هستید، این محل مناسب نیست بجهت دوری؛ عدم وجود هر گونه امکانات، پوشش گیاهی بسیار ناچیز و مجموعا اینکه اگر جذب عکاسی و یا توجه و لذت بردن از حوضچه های سرخ و زرد رنگ باداب سورت نشوید، بسرعت کلافه میشوید و در اینشرایط باید بیست الی نیم ساعت پیاده و بیشتر از ۳ ساعت با ماشین تا ساری ادامه دهید که در اینصورت تجربه...
Read moreVisiting natural attractions of Iran won’t be perfectly over without a trip to Mazandaran province to take chance of seeing Badab Soort located 95 kilometers south of Sari. At first glance the beautiful bright orange, red and yellow colors will attract you especially a bright red emerged with iron carbonate. The place has been formed during thousands of years, comprising terraces arranged in a stepped formation because of a consistent flow of water from the two main springs of the site. Springs are geologically different, in different color, smell and taste .One of them is believed to provide some therapeutic functions in particular to relieve rheumatism and skin diseases. Although the site is not considered as unique in the world since similar places are known in the U.S.A , Turkey and China, Badab soort is a UNESCO listed site as the second salty water springs in the world after Pamukkale in Turkey. In order to reach the site, one needs to travel north of Iran to Sari a city in Mazandaran province or goes to Orost a village located 7 kilometers away from the site. Being a geologically significant and specific site , Badab soort was listed as the second natural heritage of Iran after Damavand mount. On you trip along north of Iran, don t miss the chance to see Badab soort springs especially in...
Read moreچشمهٔ پلکانی تراورتنی بینظیر در ایران و کمنظیر در جهان است که واقع در روستای ارست بخش چهاردانگهی شهرستان ساری میباشد. این چشمه توسط سازمان میراث فرهنگی در سال ۱۳۸۷ پس از کوه دماوند به عنوان دومین میراث طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد. ثبت جهانی این باداب نیز پس از پاموککاله ترکیه، به عنوان دومین چشمهٔ آب شور جهان بودهاست.
این چشمهها در بلندای ۱۸۴۱ متری از تراز دریا جای دارند، در ایران بینظیر هستند. اطراف چشمه پوشیده از درختچههای زرشک وحشی و ارتفاعات بالاتر پوشیده از جنگلهای سوزنی برگ است. این باداب شامل چندین چشمه با آبهای کاملاً متفاوت از لحاظ رنگ، بو، مزه و حجم آب است. چشمهٔ پرآب دارای آب بسیار شور و استخری با قطر حدود ۱۵ متر و عمق زیاد است.چشمهٔ دوم که در بالادست و شمال غربی این چشمه قرار دارد، ترش مزه و دارای آبی به رنگ قرمز و نارنجی است، در اطراف چشمه کمی رسوب آهن نشستهاست. جریان آبهای رسوبی و معدنی این چشمهها طی سالها، در شیب پایین دست کوهستانی خود، صدها طبقه و دهها حوضچهٔ پلکانی بسیار زیبا به رنگهای نارنجی، زرد و قرمز در اندازههای مختلف پدیدآوردهاست. این طبقات و حوضچهها در واقع جاذبهٔ اصلی و ویژگی منحصر به فرد چشمههای باداب سورت است. زیبایی این طبقات و محل ویژهٔ قرارگیری چشمه در دامنهٔ کوهستان و چشماندازهای اطراف به ویژه در غروب تحسینبرانگیز است.این چشمهها به دلیل داشتن ساختار پیچیده زمینشناسی در بدترین شرایط خشکسالی پر آب بوده و شایعاتی مبنی بر خشک شدن آن کاملا بی اساس است.
ثبت ملی و حریم حفاظتیویرایش خبرگزاری مهر در گزارشی تصویری به تاریخ ۲۹ مهر ۱۳۹۱ اعلام کرد که این چشمهها در حال نابودی کامل هستند. با وجود انبوه گردشگران بازدیدکننده از باداب سورت، این منطقه عاری از هر گونه مانع جداکننده، حصار، نگهبان و حتی یک تابلوی اطلاعات یا راهنمایی یا هشداردهنده است که نشانگر بیتوجهی شگفتآور مسئولان است.گر چه دیدن چشمه باداب سورت به عنوان یکی از آثار طبیعی ملی توصیه میشود اما گردشگران باید رفتاری از خود بروز دهند که از ادامه روند تخریب این اثر تاریخی طبیعی جلوگیری شود. این چشمه توسط سازمان میراث فرهنگی در سال ۱۳۸۷ پس از کوه دماوند به عنوان دومین میراث طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد؛ و در ۴ مرداد ۱۳۹۳ عرصه، حریم و ضوابط حفاظتی آن تعیین شد و هرگونه دخل و تصرف در محدوده حریم و تخلف از ضوابط حفاظتی برخورد مجرمانه قضایی دارد از سال ۹۵ توسط سازمان میراث فرهنگی پرسنلی در این مکان مستقر هستند که با زحمت زیاد و سنگ چین کردن محوطه اطراف این حوضچهها از ورود بازدید کنندگان به داخل این مناطق که در حال تخریب و فرسایش میباشد جلوگیری میکنند.
چشمه های باداب سورت
در کتب قدیمیویرایش گریگوری ملگُنُف در سال ۱۸۵۸ و ۱۸۶۰ در پی انجام مأموریتی از سوی حکومت قفقاز (برای اجراء وصیتنامهٔ پتر کبیر) به نواحی جنوبی دریای مازندران سفر کرد. او در سفرنامهاش آنجا که مناطق مرزی هزارجریب را برمیشمارد، نام باداب سورت را به صورت «چشمهٔ آروس» آوردهاست که در واقع اشاره به چشمهٔ روستای ارست (آروس) میباشد. در سفرنامهٔ کلنل برسفرد لوات چنین آمده:
در یک دره در کنار یکی از این رودخانهها قریه کلهسر (قلعهسر) یا کلههزار واقع است و قریب هشتاد خانه پانصد نفر جمعیت دارد. اطراف ده هر قطعه زمین مناسبی را زراعت کرده بودند. از این دره که گذشتیم به قریه سورت رسیدیم چشمههای آب گوگردی که سابقاً ذکر شد در حوالی این قریه واقع است. در این کوهها درختهای سروکوهی زیاد دارد. در سمت شمال راه در کمرکوهی قریه است موسوم به بدله (بادله کوه) که قریب هفتصد...
Read more