Nuraghe Palmavera — Attraction in Alghero

Il complesso di Palmavera è costruito con blocchi di calcare ed arenaria ed è costituito da un corpo centrale con due torri, un antemurale e un villaggio di capanne. Fu edificato in varie fasi. Le più antiche strutture, datate ai secoli XV-X a.C., sono la torre maggiore ed alcune capanne. La torre, con ingresso ad E-N/E, di diametro esterno m 10, residua per m 8 di altezza. La camera interna conserva integralmente la volta a "tholos" e presenta due nicchie laterali trapezoidali; nella parete di fondo, sopraelevato di circa m 3 sul pavimento, si apre il vano ogivale della scala che conduceva al piano superiore ed al terrazzo. La prima metà del IX secolo a.C. costituì la fase di vita più importante e significativa dell'intero complesso. La torre fu rifasciata e compresa in un corpo aggiunto di forma ellittica irregolare (m 21,50 x 15), espanso in direzione E e S/E, che includeva una seconda torre. L'ingresso principale al nuovo corpo, che si apre a S-S/E, si presenta sormontato da un architrave di trachite, gli stipiti conservano la risega per la battuta e il foro per il trave di chiusura. Dall'ingresso un corridoio con nicchia nella parete sinistra immette in un piccolo cortile reniforme; qui si affacciano gli ingressi delle due torri e sbocca il corridoio collegato con l'ingresso secondario di E-S/E. La torre secondaria, oggi svettata, con ingresso a N/O, era dotata di feritoie. Nelle pareti del cortile si aprono un nicchione quadrangolare rialzato e, sopraelevate di m 2,50 sul piano di calpestio, le due aperture dei vani-scala che conducevano al piano superiore della torre secondaria ed al terrazzo. Il corridoio collegato con l'ingresso secondario è dotato di due coppie di nicchie affrontate ed ha una copertura tabulare; in esso si apre la porta della scala che conduceva ad un vano sovrapposto allo stesso corridoio, provvisto di botola-caditoia nel pavimento. Il terrazzo che sovrastava l'intero edificio era dotato di un parapetto. Contemporaneamente, sorgevano alcune capanne; tra queste la "capanna delle riunioni", la più grande del complesso (diametro m 12), che aveva uno speciale ruolo politico-religioso nel consesso del villaggio. Tra i suoi arredi di culto, un modellino di nuraghe ed un eccezionale seggio-trono cilindrico in arenaria. Nella seconda metà del IX-VIII secolo a.C. il corpo aggiunto fu interessato da un parziale rifacimento; furono inoltre eretti un antemurale ed un villaggio di capanne. L'antemurale, di forma pentagonale e diviso internamente in settori, è costituito da quattro torri-capanna unite da cortine; due torri-capanna riutilizzano strutture di epoca precedente: come la "capanna delle riunioni", situata a S/O. L'antemurale ha due ingressi, ad O-S/O e a S/E. Presso l'ingresso di S/E è visibile la ghiera di un silos che stava all'interno di una capanna demolita al tempo della costruzione della cinta. Il villaggio, privo di un disegno preciso, doveva all'origine contare circa 200 abitazioni. Le capanne messe in luce, una cinquantina, si dispongono a N, N/O, E e S/E dell'antemurale; sono prevalentemente a pianta circolare con ingressi orientati nel quadrante S/E. È presente anche un "isolato" di ambienti quadrangolari, forse più recente. Un violento incendio determinò l'abbandono del complesso, probabilmente alla fine dell'VIII secolo a.C. È attestata la frequentazione sporadica del sito durante il III-II secolo a.C....

Er zijn zo’n 7.000 Nuraghe over Sardinië, iedere 3 km één. Deze mooie site is een goed bewaard exemplaar en daarom de moeite waard om te bezoeken. De Nuraghe werd bewoond door de hoofdman en zijn familie. Onderling moet er veel uitwisseling zijn geweest omdat alle Nuraghe’s op korte afstand van elkaar stonden. De hoofdman was dus geen oppermachtig heerser, er waren er veel meer. Maar ze zorgden voor structuur op hun 3 km. Er zijn goede borden met uitleg, de moeite waard om helemaal te lezen. Door de jaren heen zijn er ontwikkelingen geweest. Je ziet natuur de laatste ontwikkeling, totdat een brand in 800 vChr leidde tot verlating van het dorp. Opvallend zijn de open binnenplaatsen waar de ingang van de hutten op uit komen door het dorp heen. Groepjes binnen de groep als het ware.

Door de tijd heen kwam er steeds meer nadruk op religie. De Nuraghe’s werden meer voor riten gebruikt. Ook werden er gemeenschapshutten gebouwd die zelfs groter waren dan de Nuraghe en zowel gebruikt werden voor religieuze doeleinden als voor belangrijke bijeenkomsten. Met een speciaal kunstig uitgehouwen zetel voor de priester of belangrijke persoon. Er werd duidelijk ruimte gemaakt voor deze hoogstaande figuren in de samenleving. Men ging gigantische tempels bouwen, waarvoor men rituelen uitvoerde voor de voorouders tijdens begrafenissen. Ook vandaag zijn dergelijke rituelen wereldwijd nog steeds de gewoonte en is dat misschien wel het meest voorkomende geloof. De Bijbel zegt eer uw (voor)ouders maar vereer ze niet, aan God komt alle eer toe. De kennis over Hem die Hij bij de schepping heeft gegeven was door de tijd naar de achtergrond geraakt. Logischerwijs koos men voor het dichtbij liggende alternatief, je bekende voorouders. Die vereren en zo bij je houden geeft troost. We zijn immers geschapen voor het eeuwige leven. Alleen is het Gods bedoeling dat we eeuwig met Hem leven en dat begint nu al. Dus het algemeen godsverlangen blijft in de mens bestaan bijna 4.000 jaar geleden en vandaag. Voor mij is het dan beter om nu al met de Allerhoogste God te leven en mijn (voor)ouders in ere te houden.

Er was veel contact met de omliggende volken. De Nuraghi waren goede smeden en er werden metalen gevonden die andere volken nodig hadden. Regelmatig werd er oorlog gevoerd. De Nuraghe gaf dan de mogelijkheid je terug te trekken in een verstevigde omgeving, ook voor allen die er buiten woonden.

Er is een bar bij waar je wat kunt drinken en snacks kunt kopen. Er zijn diverse schaduwplekjes met zitjes waar je lekker kunt zitten

Parkeren kan gratis op de zandgrond...

Amazing site! The nuraghe Palmavera is a complex nuraghe made of a main tower, the most ancient (A), and a more recent building, the bastion, that was shaped with a secondary tower (B) in the most recent phase, a courtyard, a corridor with niches and a surrounding wall that encloses the most ancient tower. The last archeological researches done in the nuraghe have unearthed a third tower (C), collapsed or dismantled in ancient times, due to a probable structural failure. The upper floor of the nuraghe could have been reached by stone staircases in the main tower, on both sides of the courtyard and in the corridor, close to the East entrance of...