Veenpark — Attraction in Emmen

In beginsel een leuk park; tenminste het idee is leuk. Een grote centrale hal met restaurant, entree, expositie en souvenirs. Verder een openluchtmuseum gericht op het leven van turfstekers in de veenkolonie. Nog twee andere horecagelegenheden in het park zijn een dorpscafe en een pannekoekenhuis. Voor de kinderen is er een speeltuin, oud Hollandse spelen en de klompwoning van Alfred Jodocus Kwak. Met een entreeprijs van 16 euro zijn de verwachtingen hoog.

Maar zoals wel vaker kunnen leuke ideeën behoorlijk tegen vallen, zo blijkt al bij het eerste huisje. Houtrot, schimmel op de muren, behang dat zwart ziet van vocht en van de muren af rolt. Een paar deuren verder wordt het niet veel beter. Schimmel op meubels, kapotte ruiten, dode muizen op grond, flacons groene aanslagverwijderaar in de oude keukentjes, Karwei-verhuisdozen op tegen kapotte ruitjes aangeplakt, restanten van kerstversiering her en der.

Als kind vond ik het park geweldig, lang geleden dan. Wellicht herinneringen aan een tijd met gloriedagen. De “oeh” en “ah” wisselden elkaar af bij de huisjes. De koeken van de bakker waren heerlijk. De hoepels op het schoolplein waren nog rond en er was een theater met een voorstelling over een aardworm en het milieu.

Nu als volwassene had ik het park ook best wel leuk kunnen vinden als het onderhoud beter was geweest en men haar best had gedaan om de eerste gasten van het seizoen te verwelkomen. Stofzuiger er door, noodreparaties herstellen, op z’n minst dode muizen verwijderen en even wat behang vast lijmen hier en daar. Dan had ik mij slechts druk kunnen maken over de historische incorrecte invulling van het park. Huisjes uit de tijd zonder stroom maar wel een oude stofzuiger plaatsen, een kapsalon waar heel ingenieus de spiegels tegen de bedstees zijn geplaatst omdat dit huisje niet is gebouwd als kapsalon. Hier ook de elektrische föhn maar in principe geen stroom. En dan praat ik nog niet eens over het “Electra” winkeltje. Oude radio’s en TV’s staan hier grofweg opgestapeld in een winkeltje, een bedstee en zelfs in de keuken. De winkelier heeft duidelijk te maken met overvoorraad en moet nodig wat producten in de SALE doen. De voorraad beslaat de RTV ontwikkeling van zo’n 25 jaar. Ik zou graag met de beste man willen babbelen over zijn FIFO systeem.

Het theater met de worm heeft plaatst gemaakt voor een hal met allemaal orgels. De toevoeging aan het park begreep ik vroeger al niet en nu helemaal niet meer. De koeken van de bakker waren overigens nog net zo goed als vroeger. Dat was een meevaller. Het Dorpscafe was zonder opgaaf van reden gesloten op deze zondag.

Genoeg gemopperd. Ook nu zijn we er natuurlijk voor de kinderen. Want als kinderen genieten… Voor de kinderen was er dan ook een vervallen speeltuin die op ieder schoolplein afgekeurd zou worden, opvallend veel dingen die “STRENG VERBODEN” zijn en dat het “GEEN ZELFBEDIENING” is, in het kruidenierszaakje/snoepwinkeltje is ook wel erg duidelijk. Tijdens het touwtjespringen op het schoolplein brak de totaal versleten haak van de muur af. De metalen ring scheerde op slechts enkele centimeters afstand langs een kinderhoofdje. Dolle pret. Alles werd natuurlijk goed gemaakt door het huisje van Alfred Jodocus Kwak, een tekenfilmserie die al decennia niet meer op TV is. “Wie bouwt nu een huis in de vorm van een klomp?” Tja, ik kon de vraag moeilijk beantwoorden. “Waren de speeltuinen toen echt zo slecht” en “was alles toen echt zo goor en kapot?” waren dan ook inkoppertjes om de dag goed te maken. “Ja, dat was toen echt zo, ze hadden geen stroom, geen warm water en de mensen waren erg arm…”

Op de terugweg naar huis natuurlijk flink napraten met de kids. Lachen om de selfies, vragen beantwoorden over de twee “veenlijken” op een stoeltje. Uiteindelijk kwam ook van de kinderen de vraag; “Maar waarom stond er dan een stofzuiger en was alles toch zo vies…” Wellicht dat Lieske en Geert deze vraag kunnen beantwoorden want ik...

A historical park full of the last 130 years of the lives of ordinary Drents. The park has a huge surface, two small railways and a boat transport. Couple of playgrounds, lots of free space. Some animals and several houses and huts of the peat workers. Three different exhibition halls, one of them with children's activities on some days per week. The story told around the houses is in Dutch, but probably a translation is available at the shop. There is a bakery, cafe, self service restaurant, museum shop, sweets shop, old school, church and several examples of handicraftsman's houses. The museum was extremely quiet when we visited, which was nice because we could take our time and spend the whole day around the park, walk, talk, picknick and enjoy the landscape. No electronic toys or equipment, which...

Voor 15 euro pp. mag je hier naar binnen, mits van tevoren geboekt d.m.v. de corona maatregelen. Helaas is daar in het park zelf weinig van te merken. Het was namelijk écht ontzettend druk op 29 juli 2020. We zijn hier ongeveer 4 uur geweest.

Gelukkig is het hemelsbreed een groot park en moet je dus lekker aan de wandel om van huisje naar huisje te gaan en buiten de huisjes lukt die 1,5 meter prima.😆 Voor mensen die wat slecht ter been zijn, is een rolstoel wellicht een uitkomst. Alleen dat is weer heel erg moeilijk om bij de huisjes binnen te gaan. Op speciale dagen (2x pw.)lopen er wat vrijwilligers in het park, verkleed en al, om de boel wat op te luisteren. Er is alleen nauwelijks interactie, wat jammer is. Er sjeest een politiemannetje op een oude Solex door het park. Ik had gehoopt op scènes, voorstellinkjes, sketches oid. Zelfs de kantenklossende dames zaten volledig in hun eigen wereldje in het schemerige kamertje, waar je via de raampjes naar binnen kon gluren. Het wasvrouwtje die buiten de kookwas deed, deed erg haar best daarentegen.

Bij de treintjes en boot, stonden zulke lange wachtrijen dat we die maar oversloegen. Alleen hadden we toen de wachtrijen bij het toilet nog niet gezien!😳

Ik lees hier en daar over het achterstallig onderhoud van dit park, 'de vergane glorie' en daar kan ik me volledig bij aansluiten. Echt super jammer want het concept is prima. Er is heel veel leeg, vies, kapot en kaal. De inrichting in veel huisjes en werkplaatsjes kan echt stukken beter. Fluff het geheel wat op, vervang eens een verrotte deur en zet wat leuke accessoires neer in de huisjes. 💐🌿Speelgoed van vroeger enz. Een verfje her en der doet wonderen. En laat het zien alsof er echt geleefd is/wordt. Hoeft niet per definitie veel te kosten. De kringloopwinkel, oproepje op fb of een lokaal krantje ... mensen leveren graag wat voor het goede doel, helemaal als het wordt tentoongesteld.

Onze dochter van 12 vond het jammer dat ze na dit bezoek nu nog niet écht wist, wat turf en veen nou...