Museum Hoekschewaard — Attraction in Hoeksche Waard

Sfeervol lokaal museum met potentie voor groei.

Positief: Het museum heeft interessante items in de vaste collectie en heeft goede wisseltentoonstellingen. De vrijwilligers zijn behulpzaam en vriendelijk. Binnen het museum is veel kennis over de streek aanwezig. De gebouwen zijn op zichzelf al de moeite waard om te bekijken. Het museum is op zondag open en er is kleinschalige horeca. Het is de moeite waard voor wie voorkennis heeft over dit eiland en de geschiedenis ervan. Schappelijke entreeprijs.

Ter verbetering: Er is nauwelijks uitleg bij items uit de collectie, dit is echt een gemiste kans. Ook zijn sommige items uit de vaste collectie lastig te zien, omdat ze op een vliering in de schuur staan. Er lijken echt pareltjes tussen te staan. Jammer dat dit onderbelicht blijft.

De naam 'Museum Hoeksche Waard' doet vermoeden dat het museum vooral over de Hoeksche Waard gaat. Maar eigenlijk gaat het museum vooral 't Hof van Assendelft (één van de museumgebouwen) en de tijd waarin het gebouwd en bewoond werd en over de wisseltentoonstelling in boerderij Oost-Leeuwenstein.

Het voelt alsof de rest van de Hoeksche Waard er een beetje bij gehaald is en dat de 18e en 19e eeuw oververtegenwoordigd zijn. Er is niet voor alle delen van de Hoeksche Waard aandacht en de aandacht die er is gaat zelden over wat er buiten de dorpen gebeurde. Er zijn zeker ook items en onderdelen van het museum die breder naar het eiland en een verdere historie verwijzen, maar het verhaal daarachter is summier.

Er zijn veel onderwerpen die relevant zijn voor de geschiedenis en cultuur van het eiland, maar zeer summier of helemaal niet worden aangestipt in het museum, zoals het grote belang van de ligging tussen Rotterdam / Dordrecht / Antwerpen en de Noordzee, het polderlandschap en het afgelegen dorpsleven, de bewoning in de prehistorie, de bijzondere vondsten uit de Romeinse tijd, de middeleeuwse relatie met Dordrecht en de toltoren van Strienemonde, de terpen op het eiland, verdwenen dorpen, de Groote Waard en de Sint-Elizabethsvloed, de heren van Putten en Strijen, alle verdwenen molens, kastelen en landhuizen, de overgang van katholicisme naar Biblebelt, hoe de inpoldering en dijkaanlegging werd uitgevoerd, waar de bewoners van de nieuwe polders vandaan kwamen, de vruchtbare grond en de teelt van meekrap, vlas en graan en de rijkdom die herenboeren daardoor verkregen, de jagers, griend- en rietwerkers die uit de moerassige wildernis nog inkomen haalden, de opkomst en het verdwijnen van voorzieningen en mobiliteit (zoals de stoomtram en de Barendrechtse brug, de verdwenen pontjes, aanleg van de tunnel en brug), de watersnoodramp, de 'import' en het forensisme en de veranderende cultuur op het eiland, de relatie van jongeren met het eiland en de vergrijzing als gevolg van hun vertrek.

Ook zijn er naast Suze Groeneweg , Mozart en prins Johan Willem Friso (aan deze mensen wordt aandacht besteed in het museum) meer bekende mensen die op het eiland zijn geweest zoals de gebroeders De Witt met hun buitenhuis bij Maasdam, schilder Jongkind in Klaaswaal, dominee Van Koetsveld in Westmaas, schrijver Van Eeden in Mijnsheerenland.

Tenslotte is er opvallend weinig aandacht voor de Tweede Wereldoorlog en de lokale verzetshelden en de lokale dialecten en klederdracht.

Conclusie: Na een bezoek bekruipt me het gevoel dat het museum nog niet af is. Dat er heel veel meer kennis is bij het museum dan dat er getoond wordt. Toch sluit ik positief af: ten opzichte van enkele decennia terug is het museum enorm opgeknapt en vooruit gegaan. Ik heb er een leuke middag gehad en verwacht over een paar jaar nog eens terug te komen. Het zou mooi zijn als het verhaal over het eiland dan vollediger en meer gestructureerd is.

Doelgroep: Volwassenen met enige voorkennis van het eiland en de geschiedenis. Voor kinderen niet heel erg geschikt.

Andere plekken met informatie over de Hoeksche Waard: Museum het Land van Strijen, Nationaal Landschapscentrum in Numansdorp, bezoekerscentrum Klein Profijt van het Hoekschewaards Landschap in Oud-Beijerland en het...

In Heinenoord naast de al historische NH Kerk staat een waarlijk streekmuseum over en voor de hele Hoeksche Waard. Twee kapitale naast elkaar gelegen rijksmonumenten vormen een sfeervol historisch complex. De herenboerderij Oost-Leeuwenstein en het statige Hof van Assendelft zijn de afgelopen jaren gerenoveerd en opnieuw ingericht als museum. In het museum ontmoet u de ambachtsvrouwe, herenboer, dorpsdokter, vakman, winkelierster, landarbeider en het schoolkind. Duidelijk wordt de ongelijkheid, die vroeger als vanzelfsprekend bestond tussen heren en arbeiders en tussen mannen en vrouwen. U ziet hoe men vroeger leefde en werkte. Van de rijke herenboer tot de arme landarbeider, allemaal hebben ze de Hoeksche Waard gevormd tot wat ze nu is. Al voor de start van Museum Hoeksche Waard in 1968 in 't Hof van Assendelft, is men begonnen om zoveel mogelijk erfgoed van de Hoeksche Waard te verzamelen. De watersnoodramp in 1953 riep de gedachte op om voorwerpen met betrekking tot het verleden van de streek te verzamelen. Men had zoveel verloren zien gaan dat de behoefte opkwam om zo veel mogelijk veilig te stellen voor het nageslacht. Dankzij vele schenkingen en onder de bezielende leiding van conservator drs. J.E. de Rooy, is één van de grootste streekhistorische collecties van Nederland gevormd. De gevarieerde collectie van Museum Hoeksche Waard wordt ingeschat op ca. 30.000 objecten van groot tot klein.Het Hof van Assendelft werd als museum al spoedig te klein. Tussen 1971 en 1973 werd de zeventiende eeuwse boerderij "Oost-Leeuwenstein" ingericht als tentoonstellingsruimte voor oude landbouwwerktuigen, ambachten en winkels. Op 19 oktober 1973 werd de museumboerderij geopend. De sfeer van een heus dorp was gecreëerd met straatjes met aan weerszijden nagebootste bedrijfspandjes waar een oude inventaris van een winkel of bedrijf in was ondergebracht. Deze unieke toevoeging aan het museum was mogelijk gemaakt door de toenmalige, zeer betrokken, gemeente Heinenoord. Als eigenaar van de boerderij verhuurde zij deze samen met het bijbehorende unieke zomerhuis uit 1763 aan het Streekmuseum voor een goedkope huursom per jaar. Het woonhuisgedeelte van de boerderij heeft als woning gediend voor het gezin van oprichter en conservator Drs. J.E. de Rooy, tot zijn overlijden in 2000. In 2004 moesten de deuren echter dicht voor het publiek in verband met de brandveiligheid. Op 5 februari 1983 werd de nieuwe vleugel van het Hof van Assendelft in gebruik genomen; hierin bevinden zich als belangrijkste grote ruimtes de studiezaal en de daarboven gelegen enorme zolder die als depot dienst doet. Met de installatie van een nieuw bestuur in oktober 2008 en aanstelling van een nieuwe directeur in augustus 2011 is een fase aangebroken die ook wel als nieuwe doorstart voor Museum Hoeksche Waard wordt gekenmerkt. Voordat het museum werd leeggeruimd om de eerste restauratiewerkzaamheden mogelijk te maken, is in 2008 een jubileumtentoonstelling gewijd geweest aan de 40 jaar waarin de collectie tot stand is gebracht. Na drie jaar van restauraties heropende het Hof van Assendelft in 2012 haar deuren voor het publiek. De boerderij Oost-Leeuwenstein is na tien jaar sluiting, waarvan twee jaren restauratie en herinrichting, in april...

Very interesting displays with lots of information about the farmers back in the day. They have lots of artifacts and pieces that tell the story of how certain things were done years ago. They show the kinds of clothing that were worn, tools used, and other interesting tidbits of their...