Powiem tak, rowerowa droga na Modyń żółtym szlakiem z Łącka przez Piechówkę jest... ciężką orką :) O ile za Piechówkę spokojnie można jechać, o tyle potem od asfaltowej drogi zaczyna się dramat. Szlak usiany jest dużymi i luźnymi kamieniami w wielkich ilościach, cały czas, do samego szczytu. Nie da się po tym jechać, a nawet pchanie roweru nastręcza problemów, gdyż na tych kamieniach łatwo można skręcić kostkę. Jechać ponownie można dopiero prawie na szczycie, gdzie Modyń się wypłaszcza, a kamienie cudownie znikają. Na szczycie miejsce do odpoczynku, kapliczka i praktycznie zero widoków poza małym okienkiem z widokiem na północ- Kostrzę. Zjazd w kierunku Zalesia karkołomny, z ogromnymi spadkami i ponownie kamieniami w korytach wyżłobionych przez wodę. Do tego całe sieci leśnych duktów, na których łatwo się pogubić, dlatego warto mieć narysowaną trasę w telefonie. Jaka to ulga znaleźć się ponownie na asfalcie w Zalesiu :) Podsumowując, rowerowo Modyń to sztuka dla sztuki, ale i tak było świetnie :)