Dalków to niewielka wieś w samym sercu Wzgórz Dalkowskich, w województwie dolnośląskim, powiecie polkowickim, gminie Gaworzyce. Od XVI wieku wieś była własnością rycerskiego rodu von Glaubitz. W 1596 r. rodzina ta wzniosła tutaj pałac, którego właścicielami byli aż do połowy XVIII wieku.
Po 1742 r. Dalków posiadła rodzina von Stoschów, z którą poprzez ślub z Karoliną Tugendreich von Stosch związał się August Gottlieb von Libermann, syn komendanta miasta i twierdzy Głogów. Z rodziną von Stosch spotkaliśmy się niedawno przy ekploracji zamku w Czerninie a wcześniej w Mańczycach. Legenda głosi, że Caroline von Stosch zakochała się z wzajemnością w synu stajennego, który pracował w folwarku przypałacowym. Jej rodzice nie mogli zaakceptować tej miłości, bowiem w dawnych czasach mariaż szlachcianki ze stajennym uznany byłby za mezalians. Dlatego też stajennemu kazano opuścić Dalków, zaś Caroline wydano za mąż za Augusta Gotlloba von Liebermanna Legenda głosi iż zrozpaczona Karolina postawiła w pobliskim lesie dla ukochanego pomnik na pamiątkę przerwanej miłości. Dziś w miejscu pomnika znajdują się jedynie jego fragmenty, bowiem zniszczony został około 1995 roku. W połowie XIX wieku obiekt posiadł niespokrewniony z dotychczasowymi właścicielami pałacu Ernest Heimann z Wrocławia. Przeprowadził on gruntowny remont pałacu, zatracając przy tym dawny styl budowli. W trakcie II wojny światowej Dalków był w posiadaniu Ilse Münch, zaś po wojnie pałac stał się własnością Państwowych Gospodarstw Rolnych. W tym czasie z powodu złego użytkowania i braków zabiegów konserwacyjnych pałac uległ znacznemu zniszczeniu. Pałac posiada oryginalną stolarkę okienną i drzwiową. Powierzchnia rezydencji wynosi 2169 m². W szczególnie dobrym stanie zachowała się unikatowa sala teatralna z oryginalną przedwojenną sceną. Zespół pałacowo-parkowy w Dalkowie od 1999 r. jest własnością prywatną, aktualnie w użyczeniu Fundacji Na Rzecz Rodziny i Rewitalizacji Polskiej Wsi. Na elewacji kartusz herbowy von Stosch i...
Read moreMiniatura Dalków
Historia Pałac powstał w 1596 roku dla rodziny von Glaubitz, którzy posiadali go do 1742 roku, kiedy to obiekt został zakupiony przez rodzinę von Stosch. Już wtedy był rozbudowany o barokowe skrzydło północne. W połowie XIX wieku rezydencja została przebudowana przez kolejnego właściciela Ernesta Heimana w stylu klasycystycznym W latach 1907-12 dobudowano taras i nowy pawilon. Pałc był już wtedy właśnością Richarda von Hindersina. W latach 30-tych XIX wieku założono ogród po północno-zachodniej stronie posiadłosci, który otoczono murem. Ostatnią właścicielką w czasie II wojny światowej była Ilse Munch. Po wojnie, w dobrze zachowanym pałacu mieściły się biura PGR-u. Opis Budowla rozplanowana na rzucie litery L, o bryle rozczłonkowanej z dobudowanymi skrzydłami, taras i weranda. Dwukondygnacjowa, częściowo podpiwniczona, zbudowana z kamienia i cegły, nakryta dachem wielospadowym, ceramicznym z lukarnami. Portal wejściowy z szerokim gankiem kamiennym i ażurową kamienną balustradą. Zachowana stolarka drzwiowa i okienna. Wnętrza zachowały częściowo dawny wystrój; sień z drewnianą boazerią i kominkiem. Park Park krajobrazowy o powierzchni 4,5 ha, na rzucie prostokąta z rozległą polaną. Dęby, lipy, świerki...
Read moreNa raz nie polecam.Piekny plakat zapraszający na imprezę plenerowa .Nie było co oglądać ani nic do zrobienia ,dzieci mogły przejść po trawie i pooglądać sadzonki rododendronów tyle ,z psami do parku nie wolno. A bufet koła gospodyń 3male stoiska schowane za wejściem z biletem po 12 zł .Co bardziej zdesperowani chcieli zobaczyć klasztor na górze sw.Anny ale też był zamknięty. Organizatorzy byli bardzo zadowoleni ze dużo osób przyjechało ale nie wiem czy widzieli ,że sporo aut opuszczało imprezę już o...
Read more