Wspaniała gra aktorów, którzy za każdym przedstawieniem zaskakują czymś nowym i nie boją się trudnych wyzwań.
Przed każdym przedstawieniem trzeba wypełnić karteczkę z pierwszym zdaniem, nawet najbardziej absurdalnym, które przychodzi nam do głowy, złożyć karteczkę wpół i wrzucić do kapelusza. Podczas komediowej improwizacji teatralnej aktorzy z tych zdań robią na żywo skecze i gagi i nie powtarzają się. Nawet, gdy napięcie sięga zenitu, stoją na wysokości zadania i dodają od siebie coś "over the top". Podobał mi się dziś rzadko używany zwrot "biedny jak mysz kościelna", co wskazuje na duże oczytanie wielu sławnych postaci ze scen, które powszechnie znamy. Nawet dzięki telewizji.
Ja wczoraj napisałem: " Sztuka to odwzorowanie rzeczywistości przez celową, nadrzędną i spójną manierę z jednorodnym zamysłem utrwalonym przez systematyczną i zaplanowaną pracę nad warsztatem.. ale i to nie zawsze jest prawdą", a dziś "Każdy chleb ma swój smak". Było super fajnie, ale młodzież przelicytowała mnie zdaniami: "Wacek ma małego", "Mam ochotę na pladzki", czy "On zgapił zdanie ode mnie". Setna zabawa, a każdy występ w stylu "Spadkobierców" przepełniony jest burzą pozytywnych emocji.
Trzeba by się jednak czegoś czepić. Być może za mało epidiaskopu w episkopacie?? No nie wiem. Słabo wychodzi mi krytykowanie czegoś, co ma dobrych sponsorów, jest profesjonalnie przygotowane, że i z Rewala podwiozą i po wszystkim odwiozą... za friko. Za spektakl też płacić nie trzeba, choć warto przygotować jakiś wolny datek.
Tak szczerze, to najbardziej podobały mi się dziś aktorki, bo czasem jako chłop mam zdrowe reakcje. Szkoda tylko, że jako Fizyk za mało zaryzykowałem. Może...
Read more
Learn more insights from Wanderboat AI.
