Church of the Assumption of the Blessed Virgin Mary — Attraction in gmina Pelplin

Miejsce rewelacyjne. Niestety wiekowa pani przewodnik, która nas oprowadzała, myliła wszystko ze wszystkim. Każda postać, o której opowiadała, miała na imię Jan. Jan Becket, Jan Kopernik, Jan Nepomucen... (no tu się udało). Edykt mediolański wg pani był w 311 r... i różne inne tego typu kwiatki. Błąd gonił błąd. Do tego w drodze między muzeum a bazyliką pani opowiadała nam o każdej dziurze w ziemi, co zajęło jakieś pół godziny. Choć prosiliśmy o rozsądne gospodarowanie czasem. Złote rybki w stawie, kosy ćwierkające na łące, hasające dziki i zające... Może to i ciekawe, ale mieliśmy 2 h. na całość, a przynajmniej pół straciliśmy na ścieżce, którą w przeciwną stronę przeszliśmy w 5 min. Niestety w katedrze największe rozczarowanie - pani nie powiedziała słowa na temat architektury obiektu, ani razu nie zasugerowała spojrzenia w górę, choć dla tych pięknych sklepień warto było przejechać 600 kilometrów. Tak, jakby atrakcje kończyły się maks. na 3 metrach i osobie pani przewodnik. No i jeszcze to podejście spoglądającej na wszystkich z wyższością pani z "gdańskiej jedynki" rozstawiającej maluczkich po kątach... Bo kończyła to samo LO co premier... Szkoda, bo obiekt przepiękny z przepiękną historią. I tak bardzo chciałoby się posłuchać fascynującej historii. Przywiozłem grupę osób zainteresowanych tematem. Uczniów, którzy mi zaufali, że warto tu przyjechać. No i wstyd mi było. Pani przewodnik na starcie nas ustawiła i podsumowała, a potem już tylko zanudzała i bzdury opowiadała... Dla obiektu 6 gwiazdek, dla pani 0. 4...

Klasztor pocysterski w Pelplinie to jedno z tych miejsc, które łączą w sobie majestat historii i ciszę, jakiej trudno dziś doświadczyć. Założony przez cystersów sprowadzonych tu w XIII wieku, stał się sercem duchowego i gospodarczego życia tej części Pomorza. Mnisi, wierni swojej regule, pracowali, modlili się i dbali o rozwój okolicznych ziem, zostawiając po sobie dziedzictwo, które do dziś robi wrażenie. Najbardziej zachwyca gotycka katedra – potężna, a jednocześnie pełna harmonii. Wnętrze wypełnia ciepłe światło wpadające przez witraże, a misternie rzeźbione stalle i ołtarze przyciągają wzrok nawet tych, którzy na co dzień rzadko wchodzą do świątyń. Spacer po krużgankach czy klasztornym ogrodzie pozwala poczuć oddech dawnych wieków i wyobrazić sobie, jak to było, gdy dźwięk dzwonów wyznaczał rytm życia. Pelplin to nie tylko zabytki – to także atmosfera skupienia i spokoju, który łatwo udziela się odwiedzającym. Choć dziś w murach nie mieszkają już cystersi, duch ich pracy i modlitwy wciąż tu jest. To miejsce, w którym można na chwilę zatrzymać się w codziennym biegu, posłuchać ciszy i poczuć, że historia i teraźniejszość potrafią pięknie się przenikać. Katedrę zwiedza się z przewodnikiem, a bilety można kupić po lewej stronie zaraz po wejściu do katedry. W godzinach mszy nie można jej zwiedzać. Warto też pospacerować wspomnianymi wcześniej ogrodami i wejść do Muzeum Diecezjalnego i podziwiać...

Piękno i wspaniałość katedry są bezdyskusyjne. Natomiast stosunek pracowników tego miejsca do ludzi skutecznie zniechęca do Kościoła instytucjonalnego. Bezdusznośc,zurzedniczenie ,formalizm. Rządzi mamona.Organizacja zwiedzania skandaliczna , bez możliwości opuszczenia obiektu ,kiedy się chce ,a jedynie o wyznaczonych godzinach. Antypatyczny portier nie udzielił nawet informacji o możności zakupu biletów. Ksiądz młody fircykowaty elegancik w koloratce.Formalista bez cienia empatii , Funkcjonariusz Pana Boga. Z ulgą opuszczalysmy to miejsce,nie dziwiąc się ,że młodzi uciekają z takiego Kościoła. Kościoła bez Ducha i bez Boga. To zabytek ,tak ,ale nie Dom Bozy.Szkoda. Rozumiem argument o ochronie bezcennego dziedzictwa. A czy nie wystarczyłoby na przykład wyznaczyć po godzinie dyżuru w konfesjonale i otworzyć kościół dla ludzi?albo dodatkowo czy to takie trudne ,żeby na miejscu cały czas był jakiś ksiądz pilnujący dyskretnie dóbr kultury?Czy nie wystarczyłaby puszka na dobrowolne ofiary? Byłaby ochrona zabytku plus możliwośc spowiedzi , rozmowy ewangelizacji...Zbyt trudne? Aż żal ,że KS.Janusz Pasierb tak kochał to miejsce. Tylko tak dalej , polski Kościele, tylko...