Wydma Łącka — Attraction in gmina Smołdzino

Yes, the dunes are indeed impressive. It's worth visiting if you dont mind the crowds and paying through your nose. But apart from this I can't share the others' enthusiasm. Aka what to be aware of if you visit during the main season: -Insane crowds. We had a feeling that half of Poland is visiting it together with us. We tried to go relatively early at 10:30 but already had to fight our way through a traffic jam to the parking lot, queue 15 mins for the ticket office and 25 mins for the little "taxis". As we were coming back at 2pm, there were no queues at all. It seems it's better to go at 9am or later in the afternoon. -The dunes are 6 kms away from the nearest parking. Which would be ok if the whole route wasn't through a not too versatile forest with huge crowds to fight your way through. You can take little "taxis" if you don't mind queuing for 25 mins each way, but after 10:30am in the summer they only run 4 kms and you still have to hike the rest of the way. -Astronomical prices thanks to all providers having monopoly to push the price up to their liking. Parking: 9 PLN/hour with no upper limit. Entry to the park: 10 PLN/person. The little taxis cost 18 PLN / person (or 23 if you go the whole way), and the best part is that our 2 year old son needed a ticket too, even though he didn't take up a seat. -What you can climb is like 3% of the overall dunes and at the very edge. The rest is off-limits.

Obviously a postcard-perfect place but there are many others like this across the Polish seaside that are much less hassle-free and that you dont have to share with even 5%...

We drove up all the way to the entrance, the kasa and the dock. We took the ferry to a second dock 5km further on towards the dune. Once there we walked the remaining 2km to Łącka dune (hang a left! Keep going straight through the metal gates for a WW2 exhibit which costs extra). Anyway, we did the climb up the first incline, which I considered quite strenuous. Then the left incline to the top for a spectacular view of Lake Łebsko and the treelines slowly being swallowed by the dune. Take photos! We then proceeded to the beach for a little lazing at the water side. Baltic water is good for the soul. We took the Meleks cab back to the entrance since we ran out of time to catch the ferry back and we didn't feel like walking 5.5km. No matter, it was a good visit. One point I'd like to make here: Lącka dune is a national treasure, a protected nature reserve, which means one should stick to the tourist trail, to prevent damage to the Lącka dune ecosystem. One can observe however some people ignoring the barriers and striking out in pristine sands to get a nice photo. I find this behaviour reprehensible and make a point of it to correct these people, especially the ones with children, who will grow up thinking that rules and barriers are to be ignored. According to me his is selfish behaviour and deserves to be...

Wydma Łącka: Polska Sahara Pełna Życia i Tajemnic Wydma Łącka, perła Słowińskiego Parku Narodowego niedaleko Czołpina, to zjawisko przyrodnicze o niezwykłej sile i hipnotyzującym pięknie. Nie jest to jedynie góra piasku, lecz żywy, wędrujący krajobraz, który od wieków fascynuje i budzi podziw. Jej monumentalne, piaszczyste stoki, wznoszące się na wysokość nawet ponad 40 metrów, tworzą iście pustynny pejzaż, często nazywany "Polską Saharą". To miejsce, gdzie potęga natury ukazuje się w pełnej krasie, a każdy podmuch wiatru pisze nowy rozdział w historii tej niezwykłej formacji. Wydma Łącka jest największą i jedną z najaktywniejszych ruchomych wydm w Europie. Jej nazwa nie jest przypadkowa – pochodzi od wsi Łączka, która w XVIII wieku została całkowicie pochłonięta przez nieustannie przemieszczające się masy piasku. Dziś, spacerując po jej grzbiecie, stąpamy po świadectwie dawnego życia, ukrytym głęboko pod naszymi stopami. Ta przejmująca historia dodaje miejscu aury tajemniczości i skłania do refleksji nad nietrwałością ludzkich osad w starciu z siłami przyrody. To, co czyni Wydmę Łącką tak wyjątkową, to jej nieustanny ruch. Pod wpływem zachodnich wiatrów, góra piasku przemieszcza się na wschód z prędkością od kilku do nawet dziesięciu metrów rocznie. Ten powolny, lecz nieubłagany marsz sprawia, że krajobraz nieustannie się zmienia. Las, który napotyka na swojej drodze, jest stopniowo zasypywany, a po latach, gdy wydma przewędruje dalej, odsłania martwe, wybielone przez słońce pnie drzew, tworząc surrealistyczny, niemal cmentarny pejzaż. Jest to fascynujący i namacalny dowód na dynamiczną naturę tego ekosystemu. Wbrew pozorom, ten "pustynny" świat tętni życiem. Na zboczach wydmy można zaobserwować pionierskie gatunki roślin, takie jak piaskownica zwyczajna czy mikołajek nadmorski, które swoimi korzeniami próbują utrwalić lotne piaski. Jest to również królestwo rzadkich gatunków owadów i ptaków, dla których te specyficzne warunki stanowią idealne środowisko do życia. Wędrówka na szczyt Wydmy Łąckiej to niezapomniane przeżycie. Po pokonaniu piaszczystego stoku, oczom ukazuje się zapierająca dech w piersiach panorama. Z jednej strony bezkres Morza Bałtyckiego, z drugiej – rozległa tafla jeziora Łebsko. Ten kontrast dwóch wielkich wód, rozdzielonych złotym pasem piasku, tworzy widok o niepowtarzalnej urodzie. Cisza, przerywana jedynie szumem wiatru i krzykiem mew, pozwala na pełne zanurzenie się w atmosferze tego magicznego miejsca i poczucie jego niezwykłej energii. To idealna sceneria do kontemplacji, odpoczynku od zgiełku cywilizacji i podziwiania surowego piękna...