Nazwę Trzebiatowa próbowano wywodzić od trzebienia lasów, obfitych na Pomorzu w okresie wczesnośredniowiecznym. Jednak A. Brückner dopatruje się pochodzenia nazwy związanego z kultem. "Trzeb", "trzebić" oznacza ofiarę pogańską i występuje w kapitalarzu paderbońskim z 785 r.. Jak twierdzi L. Niderle, Słowianie dla ofiar składanych mieli własne nazwy, np. "treba" - wywieść ją można od słowa "trebiti" - co znaczy ofiarowywać, zaś "trebiste" - oznaczało ołtarz. Trzebiatów w pierwszych dwóch zapisach występuje jako "Trebiatow" i "Trebiatowe", co mogłoby przemawiać także za jego przynależnością do tej kategorii nazw, sugerując związek z odkrytymi rowami, będącymi jednym ze starszych, słowiańskich miejsc kultu pogańskiego na Pomorzu. W 1931 r. archeologowie niemieccy, około 100 m na północ od wału przebiegającego w kierunku wschód - zachód od rzeki Regi, odkryli owalną budowlę o rozmiarach 10x13 m, zorientowaną w kierunku północnym. Budowla ta składała się z rowu o szerokości ok. 1,5 m i głębokości 0,5 m, z resztkami przepalonej gliny, węgla drzewnego i dużej ilości dobrze wypracowanej ceramiki słowiańskiej. Wewnątrz znajdowały się dwa paleniska. W 1932 r. znaleziono drugi podobny zespół. W miejscu tym odkryto monetę rzymską Antonina Piusa, którą prawdopodobnie złożono w ofierze. Badania archeologiczne przeprowadzone na początku XX w. na przedmieściach Trzebiatowa potwierdzają kult słowiańskiego bóstwa "Białego Boga" (boga słońca), pochodzącego z ok. X w. Kazimierz (syn pierwszego notowanego księcia pomorskiego, Warcisława I) sprowadza na ziemie trzebiatowskie zakonników z klasztoru Świętej Trójcy w Lund, którzy otrzymują 11 wiosek między Regą a Dębosznicą, połowę jeziora Niflose (prawdopodobnie Liwia Łuża) oraz kościół w...
Read moreKościół Mariacki to jedna z najbardziej charakterystycznych budowli Trzebiatowa które należy odwiedzić. Położony w pobliżu starego Rynku kształtem przypomina piramidę zwieńczoną strzelistą wieżą z ostrym spiczastym hełmem. We wnętrzu na szczególną uwagę zasługuje znajdujący się w prezbiterium neogotycki ołtarz główny, wykonany w XIX wieku, z figurami apostołów i obrazem pędzla Ernsta Degera z Düsseldorfu, przedstawiającym Matkę Bożą z Dzieciątkiem koronowaną wieńcem gwiazd, z obłokiem i księżycem pod jej stopami. Kościół wyposażony jest także w monumentalne witraże z 1867 roku, zaprojektowane przez pierwszego pruskiego konserwatora zabytków, Ferdinanda Quasta. W kruchcie podwieżowej zachowały się liczne płyty nagrobne z epoki gotyku, renesansu i baroku, w tym Arnolda i Michtildis Crampel, która jest arcydziełem i bezsprzecznie najbardziej wartościowym dziełem sepulkralnym sztuki średniowiecznej tego typu na Pomorzu. Niestety od 2011 roku nie można już wchodzić na 90 metrową wieżę kościelną która była jedną z najlepszych atrakcji turystycznych w Trzebiatowie. Z tarasu widokowego wieży można było podziwiać panoramę całej gminy, a przy bezchmurnym niebie można było nawet zobaczyć morze. Powodem zamknięcia wieży był fakt, że podczas wakacji w 2011 r. aż dwie osoby skacząc z niej popełniły...
Read moreKościół Mariacki pw. Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny w Trzebiatowie, budowano dość długom ( ukończono w XIV w. choć wyposażanie trwało jeszcze dłużej), ale należy do największych i najciekawszych kościołów na Pomorzu. W 1996 roku ks. abp. Marian Przykucki podniósł kościół do rangi Sanktuarium Maryjnego Matki Boskiej Trzebiatowskiej.
Na wieży umocowano trzy dzwony, największy Maria (z 1399 roku) waży niemal 3,8 tony, zaś 80 – metrowa wieża (aktualnie nieczynna do zwiedzania) jest nazywana wieżą straceńców (skoki samobójcze). W środku wiele cennych elementów wyposażenia, w tym piękne witraże i stalle, jak również relikwie świętych.
Co nas zaskoczyło, kościół jest udostępniony do zwiedzania, w dniu naszych odwiedzin miał nawet czynną toaletę dla pielgrzyma (czystą z bieżącą wodą). Niemal naprzeciwko jest bezpłatny parking miejski ( ale widzieliśmy już montaż szlabanów). Ze względu na ciasną zabudowę wokół kościoła warto wyposażyć swój plecak foto w obiektyw...
Read more