Ruiny Klasztoru Karmelitów Bosych — Attraction in gmina Zagórz

Na malowniczym wzgórzu zwanym Marymontem, nad rzeką Osławą wznoszą się piękne ruiny warownego klasztoru i kościoła Karmelitów Bosych. Jest to jeden z nielicznych zachowanych klasztorów warownych w Polsce. Prace przy budowie klasztoru w stylu barokowym rozpoczęły się w 1700 roku i trwały równo 30 lat. W ich wyniku budowy powstał kompleks klasztorny, w skład którego wchodziły: kościół, budynek klasztorny, szpital dla weteranów wojskowych, dom dla gości i zabudowania gospodarcze. Fundatorem obiektu był Jan Franciszek Stadnicki właściciel pobliskiego Leska, to właśnie dzięki jego córce Annie kościół posiadał bardzo bogate wyposażenie. Anna Stadnicka przekazała na ten cel swe klejnoty i srebra. W 1714 roku wprowadzili się tu zakonnicy. Po ukończeniu budowy w 1730 r., przystąpiono do wznoszenia wysokich, fortecznych murów. Okres świetności Klasztoru Karmelitów Bosych przypada na lata 1730-1772, do pierwszego rozbioru Rzeczypospolitej. Podczas oblężenia przez wojska rosyjskie 29 listopada 1772 roku, zabudowania klasztorne uległy spaleniu i konwent nie odzyskał już dawnej świetności. 26 listopada 1822 roku, z niewyjaśnionych do dziś przyczyn wybuchł kolejny pożar (ponoć w wyniku sprzeczki sprzeczki pomiędzy przeorem o. Leonardem Umańskim i o. Janem Włodzimierskim), który zniszczył całkowicie wiązania dachowe klasztoru i kościoła. Wkrótce potem zlikwidowano konwent Karmelitów Bosych, których zmuszono do opuszczenia jego murów, zaś majątki i legaty klasztoru przeszły na skarb państwa i do funduszu religijnego. Przez następne 135 lat budowla stawała się ruiną. Po drugiej wojnie światowej ruiny klasztoru powróciły w ręce prawowitych właścicieli zakonu Karmelitów Bosych, którym władze państwowe nie zezwoliły na odbudowę obiektu. Kiedy klasztor stał się własnością gminy Zagórz, ruszyły prace zabezpieczające najlepiej zachowanych fragmentów. W 1957 roku kuria przemyska przekazała ruiny zakonowi Karmelitów Bosych i podjęto próbę odbudowy. Do 1997 roku mury ulegały dalszej dewastacji, jednak w końcu podjęto decyzję aby utrzymać budowlę w stanie stałej ruiny. Odbudowano wieżę z której rozciągają się piękne widoki na góry, rzekę Osławę i samo miasteczko oraz wzmocniono ścianę...

Ruiny Klasztoru Karmelitów Bosych w Zagórzu to absolutnie niesamowite miejsce, które zasługuje na najwyższe pochwały! To nie tylko historia i piękno przeszłości, ale również wyjątkowe centrum kulturalne, które stworzono z myślą o współczesnym społeczeństwie.

Pierwszym niewątpliwym atutem jest nowoczesne zaplecze, które zapewnia wygodę i funkcjonalność odwiedzającym. To miejsce jest przyjazne dla wszystkich, niezależnie od wieku czy zainteresowań. Dzięki temu, że zachowano i odrestaurowano ruiny klasztoru, mamy okazję poczuć się jak podróżnicy w czasie, a jednocześnie korzystać z nowoczesnych udogodnień.

Kawiarnia to prawdziwy klejnot tego miejsca. Można tam napić się kawy, która jest nie tylko pyszna, ale także serwowana w niezwykle urokliwym otoczeniu. Przekąski dostępne w kawiarni również zachwycają swoim smakiem i różnorodnością. To idealne miejsce, aby zatrzymać się na chwilę relaksu i delektować się wybornymi smakami.

Obsługa zasługuje na osobne wyróżnienie. Cudownie miła i profesjonalna obsługa sprawia, że każda wizyta jest niezapomniana. To ludzie, którzy naprawdę troszczą się o komfort gości i zawsze służą pomocą oraz informacjami.

Co więcej, Ruiny Klasztoru Karmelitów Bosych w Zagórzu to także miejsce, gdzie odbywają się ciekawe i wartościowe koncerty. To nie tylko okazja do wspaniałego spędzenia wieczoru, ale także wsparcie dla artystów i kultury. A to, że koncerty są płatne na zasadzie "co łaska", pokazuje zaangażowanie organizatorów w promocję sztuki i dostępność kultury dla wszystkich.

Podsumowując, to miejsce to prawdziwa perełka wśród atrakcji kulturalnych. Ruiny Klasztoru Karmelitów Bosych w Zagórzu to harmoniczne połączenie historii z nowoczesnością, smaku i kultury. Niezależnie od tego, czy jesteś mieszkańcem Zagórza czy podróżnikiem, to miejsce musisz odwiedzić. Daje ono niezapomniane wrażenia i inspiruje do odkrywania piękna...

Kilka słów o historii kompleksu: Budowany w latach 1700-1730 kościół i klasztor otoczony był pierwotnie pięciometrowymi murami obronnymi! Musiał robić wrażenie :) Karmelici prowadzili tutaj szpital-przytułek dla weteranów wojennych. To tutaj również byli kierowani zakonnicy wymagający drobnej resocjalizacji. Resocjalizować się w takim miejscu… Marzenie! 😎 Nadchodzi niestety pierwszy rozbiór Polski, a co za tym idzie - pierwsze pożary i ostrzały niszczące przepiękne mury. Mimo udanych prób restauracji, wraz z kasatą józefińską (czyli reformą austriacką likwidującą zakony), następuje przeniesienie karmelitów do Przeworska i Lwowa, a ruinami przez wiele lat interesuje się tylko przyroda. Dopiero lata 60. XX wieku przynoszą wzrost zainteresowania tym miejscem i pierwsze prace konserwatorskie. Teraz praca wre i mam nadzieję, że Zagórz będzie celem podróży milionów Polaków i nie tylko 😉

Ciekawostki i informacje praktyczne: Ruiny są w tym momencie zamknięte dla zwiedzających. Za mury można dostać się bramą dla samochodów. Sezonowo obiekt jest dostępny codziennie do zwiedzania, godziny otwarcia dostępne są na oficjalnej stronie. Na miejscu istniejącego kiedyś foresterium (budynku gościnnego) trwa budowa pięknego wielkiego budynku, w którym będzie restauracja (informacja o restauracji otrzymana od miłego Pana z budowy ;) ) Parking - parkujemy przy głównej ulicy, wszystko jest fajnie oznakowane. Trasa pod górę to 900 metrów niezwykle urokliwej i dla niektórych może wymagającej drogi. Warto mieć świadomość - oddech robi się szybszy, gdy wejdzie się już na “szczyt”. W okolicy możemy zobaczyć jeszcze kompleks skoczni narciarskich, ruiny zamku Sobień, no i oczywiście cały Sanok warty...