Uchwała dotycząca budowy obiektu podjęta została w trakcie obrad walnego zgromadzenia towarzystwa 22 kwietnia 1912 roku. Trzy miesiące później, 20 lipca 1912 roku, odbyła się uroczystość położenia kamienia węgielnego. Jak pisano w „Tygodniku Suwalskim”, był to wówczas „pierwszy dom społeczny i widoma oznaka współdzielczości polskiej”. Prócz Towarzystwa Oszczędnościowo-Pożyczkowego w budynku znalazły siedziby polskie organizacje oraz instytucje społeczne i kulturalne, m.in.: Czytelnia Naukowa, redakcja i administracja „Tygodnika Suwalskiego”, „Lutnia”, Towarzystwo Rolnicze Suwalskie oraz Resursa Obywatelska – od której później, przyjęła się popularna nazwa budynku. Po wybuchu pierwszej wojny światowej i zajęciu Suwałk przez Niemców ulokowano w budynku szpital wojskowy. Polskie społeczeństwo przejęło go dopiero tuż przed odzyskaniem niepodległości w 1919 roku. 13 września 1919 roku w sali balowej resursy rada miejska Suwałk podejmowała uroczystym obiadem, goszczącego z dwudniową wizytą w Suwałkach, Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego. W roku 1920 podczas okupacji Suwałk przez wojska litewskie swoją siedzibę miała w nim Rada Ludowa Okręgu Suwalskiego. W okresie dwudziestolecia międzywojennego budynek był siedzibą Banku Udziałowego. Podobnie jak było to przed pierwszą wojną światową wykorzystywany był również na cele społeczne, mieszcząc lokale działających w Suwałkach towarzystw i instytucji społecznych. Przez wiele lat swoje siedziby miały tu redakcje ukazujących się w Suwałkach czasopism, drukarnia Stanisława Milewskiego, a później Klotyldy Dargielowej. Piętro budynku zajmowała ciesząca się najwyższą renomą i słynąca z wytwornych rautów i bali restauracja. W czasie drugiej wojny światowej władze niemieckie ulokowały w resursie Dom Niemiecki (Deutsches Haus), a w październiku 1944 roku, po zajęciu miasta przez Armię Czerwoną, rozlokowała się tu wojskowa komendantura miasta. W 1945 roku budynek przejął Spółdzielczy Bank Udziałowy, dzierżawiąc część pomieszczeń dla Państwowej Szkoły Przysposobienia Spółdzielczego, a później – Państwowego Zbiorczego Internatu Szkół Zawodowych. W roku 1954 obiekt w całości przeznaczono na potrzeby internatu. Jesienią 1956 roku, frontowa część parteru, z wejściem od ulicy Kościuszki, przeznaczona została na potrzeby tworzącego się społecznego muzeum, w 1958 roku przemianowanego decyzją Miejskiej Rady Narodowej na Muzeum Regionalne Ziemi Suwalskiej. W roku 1964 rozwijająca się placówka otrzymała dodatkowe dwie sale wystawowe. W 1975 roku, po utworzeniu województwa suwalskiego, muzeum podniesiono do rangi Muzeum Okręgowego. Dwa lata później, na jego potrzeby przejęty został cały budynek. W latach 1977–1994 swoją siedzibę miało tu również Biuro Wystaw...
Read moreLike this small two -floor museum because it is focused. The archeology exhibition is downstairs and is small, yet atmospheric. But for me the best is the second floor fine art display, including samples of contemporary Polish painting. Further along the corridor you will find Polish artists influenced by the Munich style. There is a special section devoted to the late 19th century painter, Kowalski, who was born in Suwałki. ...
Read moreMuzeum absolutnie warte odwiedzenia. Do wejrzenia są właściwie trzy wystawy: archeologiczna ukazująca dzieje Suwalszczyzny, od czasów najdawniejszych do współczesności; malarstwa i niewielka, poświęcona Thorovi Heyerdahlovi. Zdecydowanie najciekawszą jest pierwszą z nich podczas zwiedzania której nie sposób się znudzić. Świetnie zaaranżowane wnętrza, niezwykle ciekawe opisy, nie przeładowane treścią sprawiają, że jak z bicza strzelił minęła nam cała godzina. Wielkie brawa dla autorów tej wystawy 👏Wiele się z niej dowiedzieliśmy o historii tego regionu. Obsługa muzeum bardzo sympatyczna i pomocna. Dodatkowym atutem muzeum są piękne wnętrza budynku, w którym się ono znajduje. Skorzystaliśmy z toalety zlokalizowanej na piętrze,...
Read more