Kościół Zwiastowania NMP w Tomaszowie Lubelskim — Attraction in Tomaszów Lubelski

Wspaniałe miejsce kultu przepiękny kościół modrzewiowy w stylu barokowym z Cudownym Obrazem Matki Bożej z Góry Karmel czyli Matki Bożej Szkaplernejktórej to kult sięga XVII w. Wg przekazów, nieznana osoba umieściła obraz w 1652 r., w kaplicy św. Wojciecha, zlokalizowanej na Przedmieściu Lwowskim. Od piaszczystego pagórka, na którym stała kaplica, miejsce nazywano „na Piaskach”. Kaplica stanęła w miejscu, w którym tomaszowscy mieszczanie w 1636 r. wystawili figurę, jako wyraz nadzwyczajnej obecności Boga, gdzie „pobożne osoby… widywały światłość niezwykłą, processye przez Aniołów odprawiane, świece i pochodnie na powietrzu gorejące, jako oznaki że to miejsce wybrała sobie na mieszkanie Najświętsza Maryja Panna”. Obraz Matki Bożej szybko znalazł rozgłos jako słynący łaskami.

Wycofujący się spod Zamościa Szwedzi w  1656 r. zniszczyli kaplicę, a wizerunek Matki Bożej zabrali do obozu wojskowego. Żołnierz szwedzki wiózł obraz pod siodłem, ale kiedy padł mu koń, rozdarł go ze złości i porzucił. Zbezczeszczony obraz odnalazły i  zabrały do domu dwie szlachcianki z Tomaszowa. Z czasem przeniosły się do Lwowa, zaś wizerunek Tomaszowskiej Pani umieściły w kaplicy kuśnierskiej lwowskiej katedry łacińskiej. Wkrótce pojawiły się przy nim wota dziękczynne. Po kilku latach, gdy w Tomaszowie odbudowano zniszczoną przez Szwedów kaplicę (1662 r.), mieszczanie zwrócili się o  zwrot cudownego obrazu. Ostatecznie stało się to dzięki poparciu abp Wojciecha Korycińskiego. Obraz Matki Bożej wrócił na dawne miejsce, a w  kaplicy kuśnierskiej jako dowód jego tam bytności pozostały srebrne wota. Kolejny raz wizerunek Matki Bożej Tomaszowskiej opuścił kaplicę w  1672 r. W obliczu zagrożenia przez wojska tureckie, mieszczanie wywieźli obraz do zamojskiej twierdzy, skąd powrócił po wojnie do kościoła parafialnego, a następnie kaplicy na Piaskach. Kaplicę – po objawieniach św. Wojciecha, które miały miejsce przed wizerunkiem Matki Bożej w  Tomaszowie w 1677 r. – zamieniono na kościół pod jego wezwaniem.

Wobec rosnącego kultu obrazu, celem lepszej obsługi przybywających do niego pielgrzymów, w latach 1721-25 na tomaszowskich Piaskach wybudowano murowany kościół. Jego fundatorem był kasztelan kijowski Józef Potocki, któremu ocalenie życia w czasie rozruchów wojennych uproszone zostało przed tomaszowskim obrazem Matki Bożej. W 1727 r. sprowadzeni zostali do Tomaszowa trynitarze i osiedlili się przy kościele na Piaskach. Zakonnicy opiekowali się miejscem kultu Matki Bożej Tomaszowskiej i św. Wojciecha do czasu kasaty redempcji w 1783 r. Po kasacie zakonu wyposażenie kościoła wraz z cudownym obrazem Matki Bożej Tomaszowskiej przeniesiono do kościoła parafialnego Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie, gdzie pozostają do dziś.

W historii Tomaszowskiego Sanktuarium niezwykle ważnym był rok 1994, który w Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej ogłoszono Rokiem Matki Bożej Tomaszowskiej. Na prośbę, pochodzącego z parafii Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie, Biskupa Ordynariusza Zamojsko-Lubaczowskiego ks. prof. Jana Śrutwy, wielowiekowy kult Matki Bożej Szkaplerznej w Tomaszowie Lubelskim został potwierdzony „breve papieskim” Jana Pawła II z dnia 2 lutego 1994 r., zezwalającym na uroczystą koronację obrazu. Cudowny wizerunek Matki Bożej został ukoronowany 17 lipca 1994 r. Aktu koronacji dokonał nuncjusz apostolski abp Józef Kowalczyk. Uroczystość koronacji odbyła się z udziałem 23 biskupów i ponad 60-tysięcznej rzeszy wiernych (także z  Ukrainy).

Uroczystość koronacji poprzedziły kilkuletnie, materialne i duchowe przygotowania parafii, którym przewodził ówczesny proboszcz parafii i kustosz sanktuarium ks. kan. Hermenegild Frąkała. Wykonano wówczas remont kościoła, konserwację ołtarza i cudownego obrazu, wybudowano tomaszowską kalwarię ze stacjami Drogi Krzyżowej, kaplicę św. Wojciecha (na miejscu tej, w której od XVII w. znajdował się cudowny obraz Matki Bożej) oraz budynek plebanii. Drukiem ukazały się wydawnictwa okolicznościowe, m.in. „Sanktuarium Maryjne w Tomaszowie Lubelskim....

Kościół p.w. Zwiastowania NMP Kościół Pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny. Kościół, zwany także Sanktuarium Najświętszej Marii Panny Szkaplerznej, jest jednym z najcenniejszych zabytków sakralnej barokowej zabudowy drewnianej. Ufundowany został w 1627 r. przez ordynariusza Tomasza Zamoyskiego, przebudowany w 1727 r. i odbudowany po obu wojnach światowych. Kościół modrzewiowy posiada w fasadzie dwie wieże zwieńczone wielobocznymi, kulistymi kopułami z iglicami. W kościele znajduje się cudowny obraz Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem Jezus oraz bogate wyposażenie, m.in. wczesnobarokowe ołtarze boczne pochodzące z dawnego kościoła oo. Trynitarzy na tzw. terenie Piasków pod Tomaszowem Lubelskim. Koronowany koronami papieskimi 17 lipca 1994 r. przez Nuncjusza Apostolskiego w Polsce – arcybiskupa Józefa Kowalczyka. Znajduje się tu drewniana dzwonnica z 1. poł. XVIII w., plebania z 1803 r. i organista z 1906 r. Przed główną bramą znajduje się niewielka kamienna kapliczka, która według tradycji pełniła...

Fantastyczny egzemplarz barokowej architektury drewnianej. Naprawdę warto obejrzeć. To tyle plusów. Ocena pieciogwiazdkowa dotyczy stricte budynku. Byliśmy na mszy, podziwiam księdza, który dał radę prowadzić mszę logicznie i inteligentnie w trudnych warunkach i jeszcze był w stanie dowcipnie zwracać uwagę rodzicom rozwydrzonych dzieciaków. Zresztą bez efektów. Gromada kaszojadów goniła jak opętana po całym kościele, że szczególnym wskazaniem na ołtarz, dzwoniła dzwonkami, szarpała dekoracje, czekałam aż wejdzie któryś księdzu pod sutannę. A potem wyścigi po drewnianej, dudniącej podłodze tam i z powrotem. Ludzie zamiast patrzeć na księdza kręcili głowami w lewo, w prawo, jak na meczu pingpongowym. Miałam ochotę dziabnąć kilka sztuk parasolem, takim długim i szpiczastym. Jeżeli czyta to któryś tatuś czy mamusia to może zrozumie, że dziecko się trzyma przy sobie, tak, żeby nie zakłócać spokoju innym, a plac zabaw jest...