Located in the Parque Florestal da Serra da Boa Viagem, the original tower dates back to the 19th century (1835), which served as a lighthouse until the beginning of the 20th century and whose work was entrusted to the engineer Gaudêncio Fontana, who until 1847 directed the service of the Lighthouses. The work would only be concluded in 1858, when Ipácio Vielle was already director of Faros. The work was directed by the captain of the frigate Francisco Maria Pereira da Silva, who would later become inspector of the Lighthouses of the Kingdom. In 1916, a formal proposal was made to change the location of the lighthouse, which would be built further north. The current lighthouse began to be built in 1917, and the work was completed in 1922. The building is formed by a central tower and two longitudinal bodies and the initial project had a second-order fresnel lenticular optic fed by oil. The new project features technical innovations, namely: general electrification and sound signals (installed in 1941, consisting of a compressed air horn that would be replaced in 1953 by a Barbier diaphone). from Penedo da Saudade. This Property has been classified as being of municipal...
Read moreSu construcción fue ordenada por orden del Tribunal del Tesoro Público del 8 de agosto de 1835 retrasándose el comienzo de las obras hasta 1855. El ingeniero Gaudencio Fontana, que estaba a cargo del Servicio de Faros de Portugal desde 1847, se encargó de las obras concluyeron en 1858. Tenía una torre de casi 18 metros de altura, una óptica de 2º orden y estaba alimentado con aceite y emitía una luz blanca fija. En 1902 le fue cambiada su óptica a una de 3.er orden y su característica también fue cambiada a grupos de 2 destellos de luz blanca. En 1916 se decidió la construcción de un nuevo edificio para alojar el faro algo más al norte del antiguo del que quedan algunas ruinas.
El nuevo faro entró en servicio en 1922. Fue equipado con una nueva óptica de 3.er orden de 500 mm de distancia focal procedente del faro de Penedo da Saudade y emitía destellos de luz blanca cada 7,5 segundos con un alcance de 29 millas náuticas. En 1928 la iluminación del faro pasó a ser de incandescencia por vapor de petróleo. En 1941 fue electrificado e instalada una lámpara de incandescencia eléctrica de 3000 w pasando el anterior sistema a actuar como reserva. También fue instalada una señal sonora que actuaba mediante una trompa de aire comprimido, que fue sustuida por otra en 1953. En 1950 fue instalado un radiofaro que fue descartado en 2001 por no ser ya útil para la navegación. En 1982 el antiguo sistema de rotación mediante un mecanismo de relojería fue sustituido por un motor eléctrico, aprovechándose para cambiar la lámpara de nuevo instalando una de 1000 w, automatizádose el...
Read moreO Farol do Cabo Mondego foi construído na ponta Sudoeste da Serra da Boa Viagem, na freguesia de Quiaios do município da Figueira da Foz. Gerido pela Direcção de Faróis da Marinha, está classificado como Imóvel de Interesse Municipal desde 2004. Situado a 97 metros de altitude, tem uma torre quadrangular de 15 metros de altura e 97 metros de altura focal, com uma óptica Fresnel de terceira ordem que emite relâmpagos brancos a cada 5 segundos, visíveis a 28 milhas náuticas.
O Cabo Mondego é dos principais acidentes da costa e, por isso, um ponto preferencial para o acendimento de luzes de auxílio à navegação. Assim, construir um farol permanente era prioritário aos olhos de Gaudêncio Fontana, à frente do Serviço de Faróis do Ministério da Fazenda desde 1835. Da mesma opinião seria Francisco Maria Pereira da Silva, autor do Plano Geral de Iluminação Marítima da Costa Portuguesa, de 1856.
O primeiro farol foi construído entre 1857 e 1858 e emitia uma luz branca fixa. No entanto, em 1916, e por motivos pouco claros que provavelmente se prendem aos interesses de uma empresa mineira, a Marinha decidiu levantar um novo farol um quilómetro mais a Norte: o actual farol foi construído entre 1917 e 1922 e levou ao abandono do antigo, da qual restam ruínas. Foi equipado com uma óptica alimentada por incandescência do vapor de petróleo e electrificado em 1941. Em 1947, foram construídos os anexos habitacionais para os faroleiros. Teve radiofarol entre 1950 e 2001, e a sua “ronca” foi modernizada em 1953. Em 1988, todo o sistema foi...
Read more