A Igreja, sendo do século XIII, pertenceu ao antigo Convento feminino fundado no século XII, a quem D. Afonso Henriques concedeu o couto em 1141. Também conhecida como Igreja Paroquial e Igreja de São Salvador, pois este último nome é em homenagem ao Santo padroeiro. A Igreja, sendo do século XIII, pertenceu ao antigo Convento feminino fundado no século XII. D. Paterna, viúva do Conde Hermenegildo, senhor de Tui, recolheu-se numa das suas propriedades com as suas quatros filhas e com outras nobres donzelas galegas que a quiseram acompanhar. D. Afonso Henriques concedeu a este Convento de freiras o couto em 1141, e no século XIII passou para os cónegos regrantes de Santo Agostinho. D. João Pires tornou-se prior do convento e encarregado da construção da Igreja, terminada e sagrada no ano de 1264, tendo sido um aliado e protegido do Monarca de então, D. Afonso III. Bastante alterado com o decorrer dos tempos, o templo, relevante monumento românico, conserva um aspecto imponente para a qual contribuiu o duplo portal. Apresenta, ao lado do pórtico principal de acesso à nave, outro portal mais amplo de feição lombarda, com três arquivoltas e seis colunedos decorados com louvores notáveis. O portal principal revela esmerada decoração fitomórfica e geométrica. O interior é muito simples, de uma só nave, baixa, largo transepto e três capelas quadrangulares na cabeceira, com uma especialidade e organização bem adaptada do rural do século XIII. Por interesse, esta localidade deve-se à fundadora do Convento, D. Paterna, vindo posteriormente a transformar-se por corrupção para Paderne. A Igreja tornou-se em 1910 como...
Read moreEn Paderne, concretamente en el emplazamiento del Convento, podemos visitar la Iglesia del Convento de Paderne, también conocida como la Igreja do Divino Salvador, perteneciente al antiguo Convento de Paderne. El convento perteneció originalmente a una Orden femenina que, en 1225, fue sustituida por la Ordem dos Cónegos Regrantes de Santo Agostinho. Y de hecho, fue esta Orden, cuarenta años después, la que construyó la iglesia románica.
De este antiguo convento solamente se conservan tres lados del claustro que, a pesar de encontrarse en ruinas, merece una visita por sus soberbios detalles arquitectónicos.
A continuación, visite el interior de la iglesia, pasando por la interesante puerta románica, donde se deslumbrará con los azulejos del siglo XVII en una de las paredes, con el retablo de talla dorada de la capilla mayor y con diversas imágenes de madera policromada. De la primitiva iglesia, que data del siglo XII, solamente se conserva un fragmento de un friso y un interesante capitel donde está representado el Descenso de Cristo al limbo.
No abandone el lugar sin pasar por el atrio exterior, rodeado por una amplia plaza donde impera...
Read moreEsta iglesia pertenecía originalmente a una abadía femenina del siglo XI, cuya fundación se atribuía a Doña Paterna, que fue sustituida en 1225 por la Orden de los Canónigos Regantes de San Agustín. Fue esta Orden la que cuarenta años después, construyó la iglesia románica actual, que constituía un hito importante dentro del Camino de Santiago. En el exterior destaca la presencia de dos portadas, la principipal y otra occidental debido a su proximidad con el espacio norte utilizado con fines funerarios que probablemente estuvo cubierto por una galilea. En el interior, se conservan del primitivo edificio románico un friso y algunos interesantes capiteles, especialmente uno en el que se representa el descenso de...
Read more