Podróżując kolejką z Tirano do Sankt Moritz, postanowiłem zatrzymać się na chwilę w Diavolezza. Już sama trasa kolejką górską to czysta magia. Kolejka powoli pnie się w górę, jakby chciała, żeby każdy mógł nasycić się tymi niesamowitymi widokami. Gdy patrzyłem przez okno, miałem wrażenie, że to, co widzę, to nie krajobraz, ale obraz stworzony przez najznakomitszego Twórcę. Doliny, strumienie, i majestatyczne szczyty Alp były zachwycające.

Kiedy wysiadłem na punkcie widokowym Diavolezzy, miałem wrażenie, że czas stanął w miejscu. Stałem tam, otoczony morzem lodowców, które rozciągały się aż po horyzont. Każdy oddech był głębszy, każdy moment cenniejszy. Z jednej strony masyw Bernina, z drugiej, niezliczone pasma górskie.

To jedno z tych miejsc, które przypominają ci, jakie piękne i nieuchwytne jest życie. Takie chwile sprawiają, że człowiek czuje się mały wobec natury, a jednocześnie tak bardzo częścią czegoś większego.

Zachwyciło mnie nie tylko piękno przyrody, ale też poczucie wolności, które daje przebywanie w górach. Słońce odbijające się od bieli lodowców oślepiało, ale w tym blasku kreowało niezwykła atmosferę.

Początkowo planowałem spędzić tam godzinkę ale zostałem na dłużej by poczuć, jak cudownie jest żyć i odkrywać takie perły natury.