Jean-Philippe — Restaurant in Ingelmunster

Door een sterfgeval moesten wij onze reservatie verplaatsen. Een tiental telefoontjes, vier e-mails en twee keer bellen aan de deur, maar nog geen contact. We gingen ervan uit dat we ons voorschot van €225 kwijt waren en we met ons drieën ergens anders zouden moeten gaan. Pas enkele uren voordat de lunch initieel gepland was kregen we toch de melding dat de reservatie kon worden uitgesteld. In het restaurant dan. Na het voorgerecht vroegen wij aan de gastvrouw waarom zij zo moeilijk te bereiken zijn. De uitleg was dat zij en haar man, de chef, met uitzondering van een studente, alles alleen doen. Dat was meteen ook op een nogal arrogante, aanvallende manier verteld. Het was duidelijk dat zij het reservatieverhaal niet was vergeten. Wij repliceerden dat wij hen vooral wilden bereiken om niet de oorzaak te zijn van een lege tafel in hun zaak. “Dat kon wel zijn maar wij hebben geen tijd om de telefoon te beantwoorden, mails te lezen of de deur te openen” was het antwoord. Van een gesprek was het intussen al geëvolueerd tot een discussie en ook die escaleerde. Op een bepaald moment wilden wij de zinloze discussie stilleggen en tegelijkertijd zei de gastvrouw ons dat zij ons ging buitengooien. Zo geschiedde, we kregen nog wat geld terug en werden buitengezet. We betaalden meer dan €180 voor aperitief met 2 hapjes en een voorgerecht en gingen met honger naar buiten. Vermoedelijk heeft het jonge koppel uitbaters door alles alleen te willen/moeten doen wat last van stress? Een restaurant van het niveau dat de prijs doet vermoeden kan je niet runnen met z’n tweetjes. Dat vertaalt zich ook in het bord. Deze chef kan zeker heel wat beter dan wat we mochten proeven. In het menu waren ook asperges en morilles voorzien, die waren buiten het seizoen. Waarschijnlijk ook geen tijd om de kaart...

Afgelopen vrijdagavond bezochten we dit restaurant met een tafel van zes, klaar voor wat een fijne gastronomische avond had moeten worden. Helaas liep het helemaal anders.

Laat me beginnen met de positieve punten: de keuken is goed. De gerechten zijn verfijnd en mooi gepresenteerd. Ook de medewerkers die de tafel inzetten verdienen een compliment – correct en vriendelijk. Maar daar stopt het ook.

De ervaring werd volledig overschaduwd door de ronduit onbeleefde houding van de gastvrouw. Vanaf het begin werd gesuggereerd dat er wijnen per glas mogelijk waren, met aangepaste opties bij de gerechten en ook niet-alcoholische aperitieven. Dat klonk veelbelovend. Echter, wie niet voor het volledige wijnarrangement koos, werd compleet genegeerd. Geen enkele keer werd gevraagd of iemand een glas bij een gerecht wenste – iets wat nochtans werd voorgesteld bij aankomst. Waarom dan überhaupt vermelden?

Na slechts twee amuses werden we aangesproken dat we “te luid” waren. Een gesprek aan tafel in een levendige groep werd blijkbaar niet geapprecieerd – in een restaurant waar mensen komen genieten, praten en vieren. Toen één van ons (beleefd) vroeg waarom er geen wijnen per glas werden aangeboden aan wie daar wel voor openstond, was het antwoord van de gastvrouw ronduit shockerend: “We beëindigen de avond vroegtijdig. Klanten zoals jullie willen we niet.”

Excuseer? Zo’n reactie heb ik in al mijn restaurantbezoeken – gastronomisch of niet – nog nooit meegemaakt. Het getuigt van een volledig gebrek aan professionaliteit en gastvrijheid.

Samengevat: als je houdt van een goede keuken maar vindt dat respect en klantvriendelijkheid ook deel uitmaken van een geslaagde avond, dan is dit restaurant absoluut te mijden. Een mooi bord kan helaas geen slechte attitude...

We gingen in Ingelmunster iets eten met een paar vrienden. Na ongeveer een halfuur in de zaak te hebben gezeten, kwam iemand ons vragen om stiller te zijn “omdat ze een intieme sfeer willen behouden” en dat ons gezelschap daar niet in paste.

Eén persoon vroeg aangepaste wijnen en iemand anders aangepaste sappen. De rest van de tafel wou dat niet. Vanaf dat moment leek de dame in de bediening wat gepikeerd. Ze was opvallend luidruchtig, ongeïnteresseerd en gaf ons een ongemakkelijk gevoel aan tafel.

Omdat we niet allemaal voor de aangepaste wijnen kozen, vroeg ze zelfs niet meer of we iets anders wilden drinken. Iemand merkte daarop vriendelijk op dat het wel fijn zou zijn als ze die vraag toch stelde. Haar reactie was dat het “aan ons is om dat te vragen, niet aan haar”.

Daarop vroeg iemand rustig: “Mevrouw, wat is eigenlijk het probleem?” Ze antwoordde kort: “Wilt u de menu beëindigen? Ik haal de rekening.”

Even later bracht ze de rekening, maar het was de kok die kwam afrekenen. We hebben toen nog gezegd: “De keuken is uitstekend, maar de attitude van de dame is helaas iets minder.” Daarmee was het duidelijk: we werden gewoon uit...