De Loteling / De Zevenster (Hoeve) — Restaurant in Schilde

We went here to eat lunch for Mother's Day. The food was delicious, and it was good to sit outside while having the possibility to find shelter when it started to rain. However, the service wasn't that great. There was confusion as 2 persons ordered the same meat (both saignant) but it looked very differently. Moreover, with a table of 8 persons, we could only order 3 different starters and 3 different main courses. For such a large restaurant with many people inside and outside, this number should increase in my opinion. Furthermore, the waiters clearly did not know what gluten were. While we informed the restaurant that 1 person was gluten intolerant during reservation and during ordering, she still got gluten in her meal. It was a bit chaotic, but this may be exceptional due to the celebration...

Let's start with a terrible service. They spilled drinks all over me while serving our table. All they offered was their clumsy excuses and a towel. We asked at least to change a chair and a table sheet. It was accepted, although a new chair was full of sand. Food was really OK, and price/quality ratio is good too. I can't put more than one star though not only because my trousers and shirt were ruined, but because all the waiters were soooo clumsy in everything including small talks and excuses. If you want to have a real nice evening, it is worth to check other places around for sure. Be careful with their menu as well. They claim to ask 2.90 for a coffee on a menu and it comes 3.10 on a bill. I didn't check the rest but there might be some discrepancies...

Op een snikhete dag belandde ik bij De Loteling. Terwijl de tafels volzaten met grijze heren in hemd en pak — vermoedelijk rechtstreeks uit een bestuursvergadering — dwarrelde ik het terras op in short en birkenstocks. Mijn zomerse look viel een beetje uit de toon, maar bon… contrast maakt het leven boeiend.

Mijn gezelschap twijfelde nog even tussen de steak tartare, maar ging uiteindelijk voor de ravioli burrata. Ik volgde enthousiast. Voor een lunch mocht het tempo voor mij iets hoger liggen — je wil verder met de dagorde, en ondertussen werden niet alleen de hemden en vesten zweteriger, maar ook mijn zomerse outfit begon stilaan een eigen microklimaat te ontwikkelen.

Dan het bord. In mijn hoofd zag een ravioli burrata eruit als een dampend pastabad in tomatensaus met een smeuïge bol burrata in het midden — klaar om open te snijden en spectaculair over het bord te laten uitvloeien als een lavastroom van kaasgeluk. Maar helaas… het spektakel bleef uit. Wat ik kreeg, was een lekkere pasta, gevuld met iets dat eerder leek op een lichtjes verlegen mozzarella. Geen smeuïgheid. Geen uitlopen. Geen vulkaanmoment.

Let wel: het was wél lekker. Met een frisse salade, parmezaanschilfers en liefde op het bord. Alleen... geen burrata zoals ik die had voorgesteld.

De Loteling blijft een charmante plek. Mooi terras, smakelijke gerechten. Misschien is deze plek nóg meer op z’n best als je net wat meer tijd hebt en graag een pak draagt. Maar voor al de rest: warm aanbevolen. Letterlijk...