Arodou Seafood Taverna — Restaurant in Kythnos Municipality

We spontaneously stopped to eat at this taverna after a day at the beach but were informed that they were fully booked. Despite seeing several empty tables, we gladly made a reservation and returned the next day with an expectation for fresh, local seafood. We were greatly disappointed. Firstly, the overall hygiene of the restaurant is questionable considering that in order to use the toilet, one has to pass through the kitchen, neither of which were in a good state. In addition, cars were passing through the eating area. Secondly, all the drinking glasses looked dirty and a couple of them had greasy fingerprints on them. As for the food and wine: overrated and overpriced. For a restaurant with a self-proclaimed wine expert, the bottle of wine we drank was rather basic to say the least and not even served at the right temperature. All the fresh fish were stored in a drawer with not nearly enough ice to keep them fresh. The octopus was rubbery. These are the basics and I would expect these to be done well in any Greek taverna. Unfortunately, I’ve had to edit this review a day later to include a very unpleasant case of diarrhoea! Furthermore, we truly regret dining here and would advise anyone to steer clear of this...

When we went half tables were available, the owner told us that the place is full, it’s not as it looks as he said laughing,..and we have to wait for a while. After a while he gave us the worst table available. Since it’s a fish tavern I have asked for fish, they told me that all the fishes were reserved for future reservations. (Ha)! So we had mussels, small marinated fish, and some other starters: the mussels were form early 80s I suppose, I ate one and immediately I realized there is something Wrong, I hope I don’t get sick, let’s see. The marinated Gavros was also the worst I ever eaten. The pies where eatable. When I asked of course for the bill, the owner asked me how it was, I said the mussels were really bad, he admitted they were frozen, he didn’t apologize of course for not mentioning it when ordering when I said I don’t want anything frozen, and he didn’t offer to deduct the mussels from the bill although not eaten at all. I paid and we left while only one third of the tables were still occupied. In a nutshell just don’t go. Pity because the location is nice. Poor frozen food and a lot...

Απάντηση : Κατανοώ ότι η επιλογή σας να εξυπηρετείτε περιορισμένο αριθμό τραπεζιών είναι συνειδητή και συνδέεται με τη φιλοσοφία σας για ποιότητα. Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση κρύβει μια συνηθισμένη παγίδα που βλέπω σε πολλές οικογενειακές επιχειρήσεις: η έλλειψη ξεκάθαρων ρόλων και οργάνωσης επιτρέπει στους “άτυπους” ηγέτες μέσα στην ομάδα να καθορίζουν την καθημερινή λειτουργία περισσότερο από τον τυπικό ιδιοκτήτη. Έτσι, η στρατηγική υποχωρεί μπροστά στην προσωπική άνεση ή στη συνήθεια, και με τον καιρό η επιχείρηση χάνει προσαρμοστικότητα, καινοτομία και τελικά πελατεία.

Δεν σας το λέω επειδή έχω προσωπικό συμφέρον· μπορείτε να το αγνοήσετε εντελώς. Απλώς το έχω δει να επαναλαμβάνεται πολλές φορές. Και, όπως λέει το κλισέ, όταν πολλές αρνητικές κριτικές επικεντρώνονται στο ίδιο σημείο, τότε δεν μιλάμε για “γνώμη”, μιλάμε για πρόβλημα.

Στην περίπτωση της Κύθνου, το ρίσκο είναι ακόμη μεγαλύτερο. Δεν είναι νησί τύπου Πάρου ή Μυκόνου, που προσελκύουν μαζικά ξένους τουρίστες με μεγάλη αγοραστική δύναμη. Το μεγαλύτερο μέρος της πελατείας είναι Έλληνες, πολλοί εκ των οποίων έρχονται μόνο μία φορά το καλοκαίρι ή ακόμη και μία φορά στη ζωή τους. Η επαναληψιμότητα είναι περιορισμένη, άρα κάθε χαμένος πελάτης είναι πραγματική απώλεια που δύσκολα αναπληρώνεται.

Και αν κοιτάξουμε μπροστά, η ελληνική μεσαία τάξη – που είναι και η κύρια δεξαμενή πελατών σας – θα πιεστεί ακόμη περισσότερο τα επόμενα χρόνια. Το 2025 και οι χρονιές που ακολουθούν προμηνύονται δύσκολες, για πολυπαραγοντικούς λόγους: πληθωρισμός, αυξημένα επιτόκια, ενεργειακό κόστος, φορολογική πίεση. Η αγοραστική δύναμη θα συρρικνωθεί, και η “πολυτέλεια” μιας επίσκεψης σε ακριβό εστιατόριο σε νησί χωρίς διεθνή προβολή θα αφορά ακόμη μικρότερο κοινό. Το niche σας θα γίνει πιο μικρό και πιο δύσκολο να το διατηρήσετε.

Από οικονομικής σκοπιάς, σε τέτοιο περιβάλλον η βιώσιμη στρατηγική δεν είναι να μειώνετε τη δυναμικότητά σας, αλλά να την αξιοποιείτε πλήρως και να αυξάνετε τη μέση αξία ανά πελάτη. Όταν υπάρχουν άδεια τραπέζια και παράλληλα αρνείστε πελάτες, χάνετε όχι μόνο άμεσο τζίρο αλλά και το ενδεχόμενο επαναληπτικής επίσκεψης ή σύστασης. Το customer lifetime value πέφτει, και η φήμη αρχίζει να δημιουργεί εμπόδια αντί να ανοίγει πόρτες.

Αν πρόκειται για επιχείρηση που λειτουργεί ως χόμπι ή για λόγους προσωπικής ευχαρίστησης, όλα αυτά έχουν μικρότερη σημασία. Αν όμως είναι το κύριο ή σημαντικό σας εισόδημα, τότε η στρατηγική σας πρέπει να στοχεύει στην προσαρμοστικότητα και στην πλήρη αξιοποίηση κάθε πελάτη. Και αν αυτή η φιλοσοφία του περιορισμού ξεκινά από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη, τότε είναι ακόμη πιο κρίμα – γιατί το εμπόδιο βρίσκεται στην κορυφή και είναι δύσκολο να αλλάξει.

Από την εμπειρία μου, τρεις απλές κινήσεις θα μπορούσαν να κάνουν μεγάλη διαφορά: δυναμική διαχείριση τραπεζιών ανάλογα με τη μέρα και τη ζήτηση, αναπροσαρμογή τιμών ώστε να καλύπτεται το αυξημένο κόστος χωρίς να θυσιάζεται ποιότητα, και δημιουργία μιας εμπειρίας που κάνει τον σπάνιο πελάτη να γίνει πρεσβευτής σας.

Μπορείτε να πετάξετε όλα αυτά στα σκουπίδια· πιθανότατα ξέρετε καλύτερα και τα έχετε σκεφτεί όλα. Απλώς, πραγματικά μη διαχειρίσιμα προβλήματα είναι αυτά που δεν αναγνωρίζουμε ως προβλήματα και τα βαφτίζουμε “επιλογές” ή...