I Gonia tou Torva — Restaurant in Municipality of Penteli

Not much to say about that cozy and intimate traditional tavern. ;-) The location is ideal anytime of the year. Either spring or summer where you seat outside, or inside during cold weather and snow next to one of the three fireplaces. Clean place. Non-smoking section. Toddlers' chairs are available and children playground just opposite the tavern. The quality of any meat 🍖 on the menu is excellent. The variety of the appetizers is stunning. The quality of them too. Many stars for the cooked food as well on top of the BBQed meat.The wine is excellent but just as you have paid the bill, here comes the best; hot, steamy and juicy CHOCOLATE SOUFFLÉ from heaven. 😇 😇 All of the staff is professional and kind.

ALL THESE thanks to

Kyriakos: Owner and host of the place. Handsome, cheerful, full of humor, friendly guy and

Vicky: Kyriakos' wife, hostess of the place and chief of the...

Ένας Κρυφός Θησαυρός προς ανακάλυψη!

Πάνε έξη χρόνια που ανακάλυψα αυτό το κατεργασμένο διαμάντι της Ελληνικής Παραδοσιακής Κουζίνας και έχοντας απολαύσει επανηλλημένα τα μερακλίδικα πιάτα του δεν υπήρξε εως τώρα ούτε ΜΙΑ φορά που δεν έφυγα απόλυτα ικανοποιημένος! Ακόμη και τις χαοτικές Κυριακές και αργίες όπου γίνεται (παντού) το έλα να δεις, ο "αγαθός γίγας" Κυριάκος Παπακυριάκος έχει αποδειχθεί υπέρ το δέον φιλότιμος πολλαπλασιάζοντας το προσωπικό εξυπηρέτησης έτσι που τα επίπεδα αυτής να παραμένουν ικανοποιητικότατα. Σπανίζει αυτό, κι ας θεωρείται από όλους μας νομίζω αυτονόητο!...

Το στέκι αυτό είναι πανέμορφο Χειμώνα-Καλοκαίρι. Ζεστά σεπαρέ δωμάτια με τζάκι Οκτώβριο με Φεβρουάριο, μεγάλη πράσσινη αυλή από Μάρτιο εως και Σεπτέμβριο. Όσο για το ζητούμενο, τις προσφερόμενες Γεύσεις, η Γωνιά του Τορβά είναι από κείνες τις ελάχιστες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον χρυσό κανόνα που θέλει συνήθως τον "μικρό, συνειδητά περιορισμένο και εξειδικευμένο κατάλογο" πολύ πιο ουσιώδη. Και τούτο γιατί ενώ θα βρεις από απίστευτα μαγειρευτά γάστρας, φούρνου και κατσαρόλας, πανέμορφα πρώτα (ζεστά και κρύα), φτάνεις στις σούβλες και τη σχάρα του και μένεις με ένα χαμόγελο ΝΑ! Αν τέλος συνυπολογίσεις και τις καίριες επιλογές του εν λόγω ιδιοκτήτη στα προσφερόμενα χύμα κρασιά, ε, τότε γίνεσαι αυτό που δηλώνω εγώ: βαμμένος οπαδός!

Μα τι άλλο να ζητήσεις; Καθισιά; Άκρως φιλόξενη όλες τις εποχές του Χρόνου Πιώμα; Δοκίμασε το μπρούσκο κόκκινο με τις έντονες τανίνες και την απίστευτα ευγενική ρετσίνα που μόνο εδώ υπάρχει χύμα (ο παραγωγός εμφιαλώνει, μόνο ο Κυριάκος παίρνει ασκούς φιλικα) Μάσα; Από την καλύτερη προβατίνα γάστρας έως την πιο τίμια τυροκαυτερή και από την Πολίτικη σαλάτα έως και τον τραγανιστό μπακαλιάρο σκορδαλιά Εξυπηρέτηση; Δοκιμασμένη και στις πιο δύσκολες στιγμές Μερίδες; Μπαμπάτσικες Σχέση τιμής-ποιότητας; Πιο τίμια, πεθαίνεις

Με δυο λόγια είναι αυτό που λέμε...

Πήγαμε Ιούνιο 2022, Σάββατο μεσημεροαπογευμα 2 ζευγάρια. Η αυλή όπως μπαίνεις δεξιά είναι πολύ κοζικη. Και αν αντί για τις λευκές διαφηκιστικες ομπρέλες είχαν κάτι πιο ταιριαστό, θα ξέφευγε η φάση. Γενικά είναι ωραίο στα 30-40λεπτα από το θορυβώδες αστικό περιβάλλον της Αθήνας να έχεις μια τέτοια επιλογή, που να σε κάνει να νοιώθεις ότι είσαι σε κάποιο χωριό.

Έτσι λοιπόν όπως καταλαβαίνετε η εμπειρία μας ξεκίνησε με ενθουσιασμό. Και συνεχίστηκε ετσι από το άμεσο και φιλικό κύριο που μας πήρε την παραγγελία.

Και θα μου πείτε τώρα, τότε γιατί το 3/5. Το φαγητό ήταν η μεγάλη απογοήτευση της ημέρας. Δυστυχώς ότι κι αν δοκιμάσαμε ήταν μέτριο ή και κάτω του μετρίου. Βασικά, μία που παραγγειλαμε και μία που έφτασαν τα πρώτα πιάτα, ένδειξη ότι ήταν έτοιμα: σαλάτα, πατάτες και ένα πιάτο σεφταλια (προφανώς φούρνου και όχι σχάρας), έφτασαν 60" αφού παραγγειλαμε. Και δεν ήταν ωραία. Λίγο μετά ένα πιάτο με μελιτζάνα σε πήλινο και χοιρινό Κοντοσουβλι, τα οποία ήταν τα 2 χειρότερα πιάτα της ημέρας, και προφανώς ξαναζεσταμενα.

Τέλος, τα παϊδάκια ήταν το μόνο πιάτο που ήταν ΟΚ. Αυτό. Απλά ΟΚ. ΔΕ θα χαλαγαν ποτέ κανέναν. Απλά συνδυαστικά με την κακή αρχή, τα πήρε κι εκείνα η μπάλα.

Να αναφέρω ενδεικτικά πως τα συνοδευτικά λεμονακια στα πιάτα, ήταν όλα μαραμενα και μαυρισμένα. Στο δικό μου μυαλό, αυτό συμβαίνει όταν ένα λεμόνι είναι κομμένο πολλές ώρες πριν και δεν είναι φρεσκοκομμενο. Δε θέλω καν να σκέφτομαι ότι είναι λεμόνια που τριγυρνάνε από τραπέζι σε τραπέζι μέχρι να τα χρησιμοποιήσει κάποιος.

Και ο λογαριασμός όχι οικονομικός. Κάτι λιγότερο από 30 ευρώ το άτομο. Κάτι που το θεωρήσαμε τσιμπημένο για το μέρος. Θύμιζε λογαριασμό μαγαζιού- χασαποταβερνας στην Αθήνα.

Κρίμα, γιατί με καλό φαγητό θα ήταν 5αρακι καθαρό και μια καλή σταθερή επαναλαμβανομενη επιλογή για...