Da Vinci — Restaurant in Maasgouw

Weer met John naar zijn top favoriet. We werden bij de deur opgewacht en begeleid naar het lounge gedeelte. Als aperitief een hele exclusieve champagne van Taittinger, de Comtes 2007, complex aroma en hoog in zijn zuren, toppie! Ernaast het hapjes garnituur. Een parel van mango met vloeibare vulling van Riesling, erg lekker. Tacootje met structuren van mais gekruid met rode peper, gelaagde smaken die eindigde met een toets van mais. Makaron van tandoori met yoghurt en limoen, lekker fris. En de kroepoek van soja met dotjes ponzu en toefjes crème fraîche met bieslook, lekker.

We gingen door naar onze tafel, helaas was John zijn favoriete plekje reeds gereserveerd. We kregen een keurig gedekte tafel onder het raam bij de vinotheek, prima. De amuses werden door Margot gepresenteerd op prachtig servies. Om te starten de smaken van de herfst. Een krokante cannelloni gevuld met crème van kastanje afgedopt met chocolade poeder, erop een plakje champignon, goed. In een schaaltje crème van bloemkool met zilte groentjes, subtiel. En het inmiddels bekende soepje van prei met espuma van piccalilly, heerlijk.

De eerste begeleider werd keurig door een jonge dame gepresenteerd. Een Sauvignon 2016 uit Quincy van Crotereau, minder fris dan verwacht, complex in de mond met een subtiel bittertje in de afdronk. Ernaast op een mooi bord, de bereidingen van langoustine. Als basis structuren van appel waarop een zuurdesem krokantje met een dunne laag langoustine tartaar, erop een geschroeid staartje en diverse groente structuren, ernaast enkele dunne plakken romanesco. Ik vond de frisse appel ietsje overheersen, de langoustine kwam hierdoor op de achtergrond. Apart uitgeserveerd een schaaltje gevuld met een salade van koningskrab aangemaakt met een fijne brunoise van appel. Lekker maar niet wow. De wijn vond ik naast beide bereidingen wat te krachtig. (7)

Petro maakte het gelijk goed met een dikke bourgogne, de Puligny Montrachet Les Aubues 2016 van Jean-Claude Bachelet, wow. Ernaast een klassieker. Bruingebakken Noordzee tarbot op een bedje van spinazie en lamsoor, afgewerkt met een Zeeuwse platte, plakje spek en lepeltje Anna gold kaviaar. Ernaast een Hollandaise en kroepoek van tapioca. Genieten van begin tot eind. (9)

Voor bij het pièce een kelder schat. Côte-Rôtie 2000, chateau d’Ampuis, verrassend krachtig en complex met aangename kruidigheid. Op een bedje van rode kool een deels getrancheerde reerugfilet, ernaast spruitenblaadjes, stukjes rode biet en ravioli's gevuld met ganzenlever, afgewerkt met een eigen jus en een rode portsaus. Apart uitgeserveerd een wafeltje van aardappel met een toefje crème van ganzenlever. De filet was mooi hoog op smaak en had een keurige cuisson, ernaast pure smaken die de heerlijke wijn nog lekkerder maakte. (8,75)

De dessertwijn was een Chileense van het huis Errazuriz gemaakt van laat geoogste Sauvignon blanc 2017. Lekker fris en niet te zoet met in het aroma tonen van ananas. Uit de keuken wederom een tweetraps gerecht. Op het bord een cremeux van yoghurt met vanille afgewerkt met witte chocolade in de vorm van een ring, erop partjes gemarineerde mandarijn, toefjes gel van mandarijn en dunne plakken witte chocolade. In de kelk een grote quenelle ijs van mandarijn met kalamansi. Mooie verfijnde smaken met een hoofdrol voor de mandarijn, het ijs was een echte smaakbom, de wijn was keurig in balans. (8,5)

Als afsluiter een krachtige espresso met bourgondisch assortiment friandises.

Bediening was ondanks de drukte uitstekend verzorgd met veel persoonlijke aandacht. Petro was in topvorm.

Kortom een heerlijke bourgondische verwen middag met verfijnde gerechten in klassieke stijl waarnaast luxe...

Having had quite a number of Michelin star experiences, we were looking forward to this one. Sadly, we were really disappointed. The sector is famed for choreographed service and taste sensations. We got neither. Service felt like they had too many diners booked for the evening. We often finished our wine, well before any course arrived, or sat there waiting for both. In addition, we poured our own water on more than one occasion. I don't mind pouring my own water, I'm not precious, but it's not what I have come to expect from service at this level. The food was good, but not stand out. The vegetarian food was particularly average for this level of cookery. I really wish I had nicer things to say, maybe it was a bad day. We treat ourselves to this standard of food a number of times a year, we...

Als men voor de eerste keer hier komt, is het een bijzonder plezierige ervaring. Vriendelijk personeel, heerlijke gerechten en uitmuntend gecombineerde wijnen. Daarop is vrijwel niets aan te merken. Het interieur is op sommige onderdelen echter wel aan vervanging/modernisering toe - maar dat mindert de belevenis geenszins. Echter, wie hier vaker komt zal opmerken dat de kaart weliswaar met het seizoen meegaat, maar ieder jaar exact hetzelfde is - en wel vanaf de amuse bouche tot het dessert. Uiteraard geldt altijd het adagium “Never change a winning horse”, maar van een restaurant dat destijds nog 2 michelinsterren had, verwacht ik wel afwisseling. Ik ben hier gedurende een tijdsbestek van ongeveer 2 jaar circa 4-5 maal geweest en ben telkens geconfronteerd met exact dezelfde gerechten (de seizoenen in aanmerking nemend). Nadat ik hierover een email heb gestuurd om mijn teleurstelling hierover kenbaar te maken - overigens in even-neutrale bewoordingen als deze review - kreeg ik een uitermate warrige email van Petro (de sommelier terplaatse) vol met taal en spelfouten waarvan de inhoud mij tot vandaag de dag niet duidelijk is. In hoofdlijnen had het iets met de beschikbaarheid van seizoensgebonden producten te maken. Vreemd natuurlijk wel dat andere michelinbekroonde restaurants daar geen last van lijken te hebben.

Daarom de volgende conclusie: uitstekende gelegenheid om éénmalig naartoe te gaan. Daarna echter zeker niet voor herhaling vatbaar indien u teleurstelling wenst...