Grillroom Habibi — Restaurant in Nunspeet

Koud, vies en oud eten.

Tijdens de bestelling via de telefoon was de eigenaar van ‘Grillroom Habibi’ in Nunspeet, al heel gehaast en chaotisch. Bij aankomst bij zijn restaurant om de bestelling op te halen, schrokken we van het bedrag. Het was namelijk hoger uitgevallen, 77 euro.. Dat kwam omdat de eigenaar de bestelling verkeerd had opgenomen, maar dat was ‘ons eigen probleem’ ‘je moet weten wat je besteld’, zei meneer. Desondanks dat het bedrag hoger was uitgevallen hebben wij het eten toch meegenomen omdat de kinderen erop zaten te wachten. Toen wij het eten uitpakten schrokken we. De sla op de broodjes gezond had een vieze oude bruine kleur, wat normaal gesproken groen/wit hoort te zijn. De sla dat op de kapsalons zat, was inéén gekrompen en had een harde gele kleur. Er was niets meer te zien van iets wat sla hoorde te zijn. Toen hebben wij de eigenaar gebeld, dat we de broodjes gezond terug wilden brengen.. Meneer was heel onbeschoft en ‘Nouja we moesten dan maar komen’. Bij aankomst in de zaak wilde meneer niet naar het eten kijken, hij schoof de tas boos opzij. Hij pakte een hand vol sla uit een bak, wat heel vers en groen was & beweerde dat hij dat erop had gedaan. Toen hij het liet zien vroeg ik hem of hij in de tas wilde kijken naar de broodjes, dat wilde hij absoluut niet. Hij werd erg boos en smeet geld op de toonbank, hij ging vervolgens met een vriendin van mij in gesprek over de kapsalons. Meneer wilde niks van het negatieve verhaal horen. Meneer had gezegd dat hij geen bonnen had want alles ging digitaal.. Tot mijn grote verbazing zag ik dat meneer toch wel papieren bonnen had. Toen ik hem daarop attendeerde ging het heel snel mis. Hij praatte er boos doorheen en hij luisterde niet. Hij pakte een klein bedragje geld en ook dat smeet hij op de toonbank. Hij schreeuwde daarbij, “en nu opdonderen” Meneer werd alsmaar bozer, wij kozen ervoor om te vertrekken, waarna meneer ons boos achterna liep en ons eruit wilde jagen terwijl wij dus al gingen, waarna hij ons ook nog na schold. Wij zijn vervolgens in de auto gestapt en weg gereden. Onderweg terug naar de camping, reed er een auto achter ons die aan het seinen en toeteren was. Wij dachten in de eerste instantie dat er een lampje kapot was, totdat meneer ging bumperkleven wat tot een gevaarlijke wegsituatie leidde, gelukkig zaten er geen kinderen bij ons in de auto. Wij zagen toen dat het de eigenaar van ‘Grillroom Habibi’ uit Nunspeet was, die ons probeerde te intimideren en te bedreigen. Wij waren zo geschrokken en deden een bochtje wat makkelijker ging voor ons, omdat wij in een kleinere auto reden dan meneer, toen koos meneer er uiteindelijk voor om weg te rijden.

PS, een vriendin van mij kreeg na het eten erge maagpijn, buikpijn, diarree en was erg misselijk. Dat bleek dus voedselvergiftiging te zijn. Waarna vervolgens ook 2 kleine kinderen erg ziek werden, ze hadden dezelfde klachten. Buikpijn, maagpijn, diarree, misselijk.. Nou dat is dan onze vakantie dankzij meneer de eigenaar van grillroom habibi,...

Ooit vroeg Cobouw mij columns te schrijven van 300 woorden. Dat aantal beviel; het zijn er veel geworden. Intussen zijn er andere columnisten, maar een paar columns die eerder in Cobouw zijn gepubliceerd treft u hier nog aan. Aangevuld met versie stukken, meningen, observaties, enzovoort. Steeds 300 woorden lang. Of kort. Veel leesplezier gewenst!

m/v communicatie Veel mannen geven, soms aarzelend, toe dat het nu duidelijk een tijd van gelijkwaardigheid is, dat man en vrouw gelijkwaardig zijn. Ja. Maar veel mannen menen daar meteen achteraan dat er dan ook maar gelijkaardigheid moet zijn, dat vrouwen moeten denken, en communiceren, alsof het mannen zijn. Zij zien werkende vrouwen dan ook vaak als ‘mannen met een jurk aan’.

Waar mannen vaak druk zijn met hun onafhankelijkheid, met name met het verdedigen daarvan, bij voorbeeld, en met het aandragen van oplossingen, gevraagd maar vaker nog ongevraagd, zitten veel vrouwen daar amper op te wachten.

Als een werkende vrouw een afschuwelijke dag achter de rug heeft en, daarna ‘s avonds thuis, tegen haar man zegt dat ze een vreselijke baan heeft, zit zij doorgaans niet te wachten op zijn advies: ‘ga daar dan weg!’. En ze zit al helemaal niet te wachten op zijn ongevraagde vervolgadviezen, laat staan op het acuut door hem ongevraagd pimpen van haar c.v.

Een ‘echte’ man begrijpt wat er van hem verwacht wordt. Die zegt: ‘ga zitten, dan haal ik iets te drinken voor je, en vertel.’ Want vaak wil zij haar verhaal kwijt, wil zij dat er naar haar geluisterd wordt. Een redelijke eis, die zelden wordt gehonoreerd. Jammer. Gemiste kans.

Als een vrouw aan haar mannelijke collega vraagt of hij weet wat haar aan een aspect van het werk stoort, gaat hij vaak meteen in de oplossingsmodus. Hij luistert maar half, en komt -op basis van die halve informatie- met een ongevraagde oplossing, die vast niet werkt. En zij moet ook nog slikken dat hij zowel de vrouw in kwestie als het probleem bagatelliseert: ‘kindje, kindje, dat is helemaal niet moeilijk….’.

Niet herkenbaar? Voor veel...

We hebben een bestelling bij jullie app gedaan bij habibi Nunspeet gedaan we hebben hierna ca. 10x gebeld over diverse klachten eerst ging het om een telate bestelling via jullie app nu snappen we dat het niet altijd gaat zoals gepland maar wanneer we worden aangesproken op een passieve agressie manier met de toon op "dat je weet ik toch niet" voelden we ons al aardig op een tweede plek gezet maar wanneer de pizza letterlijk koud bezorgd werd proberen we ze te bereiken hierbij heb ik ze 6x het woord proberen te staan ze hadden hier geen gehoor aan ze luisterde 1x wanneer ze het niet leek legde ze de telefoon naast de hoorn en hoorde je ze grappen over jezelf maken terwijl je zelf met een koude pizza zat ik hoop dat we ons geld bij jullie terug kunnen krijgen want hoe ze met ons zijn omgegaan is het laatst wat je klantvriendelijk...