Rozmach dzieła księcia Pückler zachwyca nawet po prawie 200 latach dzięki starannym pracom konserwatorskim zarówno w obrębie budynków jak też na terenie zabytkowego parku. Park dostępny jest za darmo (poza Oranżeria i ogrodem warzywnym, wystawami w Nowym Zamku) przedstawiany na tablicach konsekwentnie w języku niemieckim i polskim. Całość układu parkowego jest bardzo obszerna i warto zaopatrzyć się w przewodnik po parku i okolicach - do nabycia w Pracowni Terenowej NID przy ul. Wybrzeżnej w Lęknicy. Tam też świetnie poinformowani przewodnicy. Po stronie polskiej znajduje się Park Zewnętrzny, Górny, Arboretum, Szkółka i obszerne kompleksy leśno-polne. Po stronie niemieckiej znajduje się Park Zamkowy z Zamkami i Oranżeria, Zdrojowy i Górski.

W budynku Nowego Zamku wystawy stałe i czasowe przybliżające historię miejsca ale też osobę samego księcia Pücklera. Zasób wystaw jest bardzo obszerny ale przedstawiony w bardzo przystępny i różnorodny sposób ciekawy też dla nastolatków (choć jeśli jesteście wnikliwymi zwiedzającymi musicie przeznaczyć na nie trochę czasu). To co nas zauroczyło to maszyna do tworzenia listów miłosnych a'la Pückler. Wystawa jest dostępna w języku niemieckim, polskim i angielskim (także nagrania). Jeśli lubicie ogrodnictwo to warto wybrać się też na zwiedzanie historycznych obiektów Oranżerii z wystawą na temat ananasów (ich uprawa była konikiem Pücklera) wielowątkowo przybliżającej też temat ananasów w kulturze oraz ogrody użytkowe z starymi odmianami drzew czy warzyw.

Jeśli park podsumować jednym słowem to moim zdaniem byłby to szacunek. Przede wszystkim do starych drzew (w każdej kondycji - od zabieganie o ich stan, poprzez pozostawianie ostańców, kłód czy też sadzenie młodych egzemplarzy w miejscu starych z zachowaniem części pni obumarłych starych drzew). Szacunek do przyrody ale też zamysłu autora parka , z odtwarzaniem widoków, kompozycji parku. Aż nie chce się wierzyć , że proces rewaloryzacji parku zaczął się na serio dopiero na przełomie lat 80 i 90 tych. Raj nie tylko pasjonatów ogrodów. Wielość elementów (mosty, budynki, altany, ruiny, tarasy) w połączeniu z urokliwym ukształtowaniem terenu, starodrzewem (czasem w rzadkich gatunkach lub odmianach), jeziorkami, sztucznymi rzekami, dalekimi widokami powoduje że pobyt w parku to przyjemność dla każdego, także uważnego obserwatora.

Uwagi. Jeśli planujecie pobyt warto zaopatrzyć się w gotówkę. Tylko tak można kupować przewodniki, książki, pamiątki po stronie niemieckiej jak też w pracowni terenowej w Łęknicy. Kartą można nabyć tylko bilety na wystawy i zwiedzanie Nowego Zamku. W pobliskim Bad Muskau też preferują gotówkę.

Jeśli wybieracie się na wystawy w Zamku to warto też doczytać ciut więcej na ich temat na stronach niemieckich. Nam ciut atrakcji "uciekło" bo nie wszyscy pracownicy muzeum chętnie włączają dodatkowe opcje polskim turystom. No cóż w każdej nacji są milsi i mniej mili:) Duży plus dla pani w kasie czy pana oprowadzającego po wystawie, którzy nauczyli się podstawowych zwrotów i z cierpliwością tłumaczą:)