The Bull of Oreos — Attraction in Istiaia-Aidipsos Municipality

Ancient Treasure of Island

Deep within the heart of an uncharted island lies a secret that has remained hidden for centuries. Legend speaks of an ancient treasure, said to possess unimaginable power and wealth. The stories have been passed down from generation to generation, whispered in hushed tones by those brave enough to venture near the treacherous shores of the mysterious island.

For centuries, adventurers and treasure hunters have tried to unravel the secrets of this island, but none have succeeded. The island's dense foliage and treacherous terrain have kept its secrets locked away from prying eyes. Many have tried and failed, falling victim to the island's traps and dangers, leaving their dreams shattered and their hopes buried beneath the sands.

Rumors of the treasure have reached far and wide, attracting adventurers from all corners of the globe. They come with maps, compasses, and a burning desire to uncover the truth. Some believe the treasure to be a mere fantasy, a figment of imagination, while others are convinced that it holds the key to untold riches and power.

Legends speak of a hidden cave, concealed within the depths of the island's dense jungle. It is said that only those with a pure heart and unwavering determination can find their...

Ταύρος των Ωρεών είναι ένα γλυπτό αριστούργημα της Τέχνης της κλασσικής Ελληνιστικής περιόδου .Ένα έργο τέχνης που συμβολίζει την ενότητα και ομοψυχία του Ελληνισμού έναντι σοβαρών εξωτερικών κινδύνων , δυστυχώς όμως έχει χάσει την αξία του διότι" κάποιοι" προσπαθούν να ταυτοποιήσουν τους σημερινούς Ωρεούς με τον αρχαίο Ωρεός που βρισκόταν (βρίσκεται θαμμένος ) σε άλλη περιοχή της Βόρειας Εύβοιας, σε άλλη Επαρχία .Το εντυπωσιακό αυτό γλυπτό δεν "στόλιζε" κεντρικό δρόμο ή πλατεία του Ωρεός ή Ωρεοί όπως πολλοί αναφέρουν ,κατά την άποψη μου το γλυπτό αυτό ήταν αφιερωμένο από την Μακεδονία που κατέκτησε την Περσία στους ηρωικώς πεσόντες ενωμένους Έλληνες μαχητές κατά την Ναυμαχία του Αρτεμισίου (480 π.χ.),σε αυτούς που έδειξαν το πως οι Έλληνες μπορούν να νικήσουν τον πολυάριθμο εχθρό. Σύμφωνα με αρχαίες πηγές (πρώιμη Ρωμαϊκή κυριαρχία ), ο χώρος που σήμερα λέγεται "Κάστρο των Ωρεών " συγκρίνεται με τον Τύμβο του Μαραθώνα και του Τύμβου της Αμφίπολης (είναι πιο μεγάλος από τον Τύμβο του Μαραθώνα και ομοιάζει με αυτόν της Αμφίπολης , αλλά με μικρότερη αίγλη , μας πληροφορεί μια αρχαία πηγή ), άρα λοιπόν δεν πρέπει να "βλέπουμε " τον τεχνητό λόφο ως κάστρο (έγινε μεγαλοπρεπές κάστρο από τους Βενετούς το 1400 μ. χ.) άλλα κυρίως ως ταφικό μνημείο -τύμβο πεσόντων .Το γλυπτό χρονολογείται περί το 280 π.χ. ,είναι κατασκευασμένο από μάρμαρο Θάσου και παριστάνει έναν ταύρο σε ισχυρή θέση άμυνας με επιθετική διάθεση. Οι Μακεδόνες είχαν ως σύμβολο ισχύος του Βασιλικού Θρόνου τον Λέοντα , εδώ όμως προκειμένου να τιμήσουν τους Ευβοείς επέλεξαν το Ιερό ζώο της Εύβοιας που ήταν ο Βούς (Ταύρος) που έδωσε το όνομα στο νησί και πιθανότατα να επέλεξαν και Αθηναϊκό εργαστήριο για την κατασκευή του, δηλ. παρέδωσαν στους Αθηναίους τα υλικά ,Μάρμαρο Θάσου και κάλυψαν τα έξοδα κατασκευής του σε μια κίνηση αλληλοσεβασμού - εκτίμησης προς τους Αθηναίους αναγνωρίζοντας την μεγάλη συμβολή τους στην σημαντικότατη Ναυμαχία του Αρτεμισίου και γενικά στους Περσικούς πολέμους αλλά και της κατασκευής του λόφου από τους Αθηναίους μετά το τέλος του πολέμου με τους Πέρσες. Η κατασκευή του Τύμβου δεν αναφέρεται σε πολλές ιστορικές πηγές πιθανών αυτό να οφείλεται στο ότι ο τύμβος να έγινε κρυφά από τους Αθηναίους σε χώρο της κυριαρχίας τους, αρκετά μακριά από τον τόπο διεξαγωγής της ναυμαχίας και χωρίς την συγκατάθεση των συμμάχων της καθ΄ ότι λίγο μετά το πέρας των "Περσικών" άρχισαν ξανά ο εμφύλιες διαμάχες . Το γλυπτό πιθανότατα κατασκευάστηκε στα χρόνια του Μακεδόνα Βασιλιά Δημητρίου του Πολιορκητή. ο οποίος τύγχανε μεγάλης αγάπης και λατρείας από τους όλους τους κατοίκους της Εύβοιας .Οι προσθήκες - εργασίες που πραγματοποίησαν οι Μακεδόνες ομοιάζουν πάρα πολύ με αυτές του Τύμβου Αμφίπολης , όπως ο περιμετρικός μαρμάρινος περίβολος στην βάση του λόφου και ο τρόπος τοποθέτησης του γλυπτού στην κορυφή του λόφου. Το γλυπτό εικάζω ότι προσπάθησε να το αφαιρέσει ο Μακεδόνας Βασιλιάς Άτταλλος κατά ,περίπου, το 200 π.χ.( ολοκληρωτική καταστροφή της Ιστιαίας ) αλλά δεν τα κατάφερε λόγω το όγκου και του βάρους του. Ο λόφος στο εσωτερικό του δεν έχει τις στοές σύνδεσης του Ωρεός με την Ιστιαία (αυτές βρίσκονται αλλού ) αλλά ίσως να κρύβει κάτι αντίστοιχο αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό με τον Τύμβο της Αμφίπολης . Γενικά πιστεύω ότι ο Ταύρος των Ωρεών είναι ένα Πανελλήνιο Σύμβολο Ομοψυχίας Δόξας και Τιμής στους Υπερασπιστές των Ιδανικών της Ελευθερίας της Πατρίδας και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται από μελετητές και ερευνητές της Ιστορίας της Βόρειας Εύβοιας και όχι σαν ένα απλό διακοσμητικό στοιχείο κάποιου δρόμου ή πλατείας του αρχαίου Ωρεός ή της αρχαίας Ιστιαίας. Την αρχαία πόλη Ωρεός και Ιστιαία "κοσμούσαν " τα γλυπτά που ανασύρθηκαν από το " ναυάγιο του Αρτεμισίου " και τα χιλιάδες έργα τέχνης που βρίσκονται στα διάφορα Μουσεία του Κόσμου και αναγράφουν ως τόπο προέλευσης ...

Ταύρος των Ωρεών



Ένα μοναδικό έργο του αρχαιοελληνικού κόσμου, που ακόμα και σήμερα κρατά «αιχμάλωτο» τον θεατή του με την ομορφιά της πλαστικότητάς του και με την «ζωντάνια» της φόρμας του στο πεντελικό μάρμαρο.

Ο Ταύρος των Ωρεών βρέθηκε τον Αύγουστο του 1965, στη θάλασσα, κατά τη διάρκεια εργασιών επέκτασης του λιμανιού. Η τοποθέτηση του στο βάθρο ολοκληρώθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1966.

Πρόκειται για ένα ολόγλυφο ανάθημα φυσικού μεγέθους που παριστάνει ταύρο σε στάση επίθεσης. Είναι κατασκευασμένος από λευκό πεντελικό μάρμαρο και ζυγίζει περίπου 4,8 τόνους. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σε όγκο και βάρος γλυπτά που έχουν βρεθεί στον ελλαδικό χώρο. Ο αρχαίος γλύπτης επεξεργάστηκε έναν αρχικό όγκο μαρμάρου περίπου 8 τόνων. Οι διαστάσεις του γλυπτού είναι 3,20 μ. μήκος, σωζόμενο ύψος 1,30 μ. και πλάτος 0,75 μ. Οι διαστάσεις του βάθρου είναι 3,20 μ. μήκος, 1,30 μ. ύψος και 1,15 μ. πλάτος.

   

Η πίσω αθέατη πλευρά του ταύρου είναι ημίεργη. Το γλυπτό σώζεται σχεδόν ακέραιο, με εξαίρεση τα ένθετα κέρατα (που ήταν κατασκευασμένα από άλλο υλικό, πιθανότατα από μάρμαρο άλλου χρώματος), τμήμα της ουράς και τα πόδια, τα οποία έχουν σπάσει από τον μηρό και κάτω, προφανώς γιατί δεν είχαν την ίδια αντοχή με το συμπαγές υπόλοιπο σώμα, κατά την πτώση του στη θάλασσα. Τα μέλη αυτά δεν έχουν βρεθεί.

Ο Ταύρος είχε αποδοθεί με εξαιρετική φυσικότητα και ζωντάνια. Πρόκειται για δημιούργημα σπουδαίου καλλιτέχνη.

Η κατασκευή του χρονολογείται στον 4ο π.Χ. αιώνα και κατά πάσα πιθανότητα κατασκευάστηκε σε κάποιο αττικό εργαστήριο και έπειτα μεταφέρθηκε στους Ωρεούς. Ενδεχομένως, ήταν ανάθημα σε ιερό ή ίσως κοσμούσε κάποιο ταφικό μνημείο ενός επιφανούς πολίτη των Ωρεών. Μια τρίτη εκδοχή είναι ότι υπήρξε το σύμβολο της αρχαίας πόλης ή αποτελούσε αφιέρωμα στην ίδρυση της Ευβοϊκής συμπολιτείας, σύμβολο ολόκληρης της Εύβοιας, εκπρόσωπο της τέχνης και της δύναμης του νησιού.

(το κείμενο είναι απο την ιστοσελίδα των...