Ekklisia Panagia Faneromeni — Attraction in Kassandra Municipality

Το πανέμορφο αυτό εξωκλήσι- προσκύνημα , ανήκει στην Μονή της Χάλκης της Κων/πόλεως και παραχώρησε την διαχείριση στην Ιερα Μονή της Αγίας Αναστασίας Φαρμακολυτριας. Αξίζει να το επισκεφτείτε , το τοπίο είναι ειδυλλιακό και η Παναγία μας Θαυματουργεί.Εορταζει στα 9μερα της Παναγίας και από 1 έως 14 Αυγούστου γίνονται κάθε απόγευμα παρακλήσεις.

Χτισμένο σε μια μοναδική τοποθεσία πάνω στην ακροθαλασσιά, το εκκλησάκι ξεχωρίζει για τις πανέμορφες τοιχογραφίες του και φημίζεται, γιατί φιλοξενεί τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Πολλοί θρύλοι σχετίζονται με την εικόνα αυτή που είναι ζωγραφισμένη σε όρθια μαρμάρινη βάση αγάλματος και σύμφωνα με την παράδοση βρέθηκε να επιπλέει στη θάλασσα.

Στο ναό υπάρχει εντοιχισμένο κι ένα επιτύμβιο μνημείο του 2ου η του 3ου αιώνα μ. X., που είχε τοποθετηθεί στον τάφο ενός παιδιού, του Μάρκου Ιουλίου. Σύμφωνα με την επιγραφή, ο τάφος κατασκευάστηκε από κάποιον που ονομαζόταν Μάρκος Ιούλιος Φήλιξ (ίσως ήταν ιερέας), για να ταφεί σ’αυτόν ο Μάρκος Ιούλιος (ίσως πρόκειται για τον εγγονό ου) με την παραμάνα του ενώ η επιγραφή κλείνει με ένα εξάστιχο ποίημα. Επίσης υπάρχουν οι εξαιρετικές τοιχογραφίες λαϊκού ζωγράφου, που απέμειναν από το πέρασμα του χρόνου! Το εκκλησάκι της Παναγίας Φανερωμένης έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο και σήμερα υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στο μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας έξω από τη Θεσσαλονίκη. Το εκκλησάκι πανηγυρίζει στα εννιάμερα της Παναγίας, δηλαδή στις 23 Αυγούστου. Υπάρχει μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία για την εικόνα της Παναγίας που βρίσκεται στο ξωκκλήσι. Στο ναό φυλάσσεται η εικόνα της Παναγίας ζωγραφισμένη σε όρθια μαρμάρινη βάση αγάλματος. Η παράδοση για το ξωκλήσι λέει ότι ένας χωρικός της περιοχής είδε ένα φως στη θάλασσα να πλησιάζει στην ακτή. Νομίζοντας ότι πρόκειται για πειρατικό καράβι, επέστρεψε στο χωριό να ειδοποιήσει τους συγχωριανούς του. Το πρωί, όταν το φως έφτασε στην ακτή, είδαν ότι ήταν ένα μεγάλο κομμάτι μάρμαρο, με την Παναγία ζωγραφισμένη πάνω του, που επέπλεε στη θάλασσα. Οι χωριανοί εντυπωσιάστηκαν από το θαύμα και ζήτησαν από τον Τούρκο μπέη της περιοχής να τους επιτρέψει να χτίσουν ένα εκκλησάκι για να στεγάσουν την εικόνα. Αυτός όμως αρνήθηκε, έριξε κάτω την εικόνα και άρχισε να την ποδοπατά. Η εικόνα έγινε ξαφνικά μαλακή σαν πηλός και παγίδεψε τα πόδια του μπέη, μην αφήνοντάς τον να ξεφύγει. Τότε ο μπέης μετάνιωσε, και ζητώντας συγνώμη επέτρεψε να χτιστεί το εκκλησάκι αυτό. Η τοπική παράδοση αναφέρει ότι η εικόνα κλαίει πριν συμβεί κάτι κακό στη χώρα. Λέγεται ότι η εικόνα δάκρυσε πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, λίγο πριν γίνει η εισβολή της Κύπρου, ακόμη και πρόσφατα, όταν δημιουργήθηκε το θέμα με το όνομα...

Αναδημοσίευση

Το παραθαλάσσιο εκκλησάκι της Παναγίας Φανερωμένης βρίσκεται δύο χιλιόμετρα ανατολικά του χωριού της Νέας Σκιώνης και χρονολογείται στον 16ο αιώνα.

Χτισμένο σε μια μοναδική τοποθεσία πάνω στην ακροθαλασσιά, το εκκλησάκι ξεχωρίζει για τις πανέμορφες τοιχογραφίες του και φημίζεται, γιατί φιλοξενεί τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Πολλοί θρύλοι σχετίζονται με την εικόνα αυτή που είναι ζωγραφισμένη σε όρθια μαρμάρινη βάση αγάλματος και σύμφωνα με την παράδοση βρέθηκε να επιπλέει στη θάλασσα.

Στο ναό υπάρχει εντοιχισμένο κι ένα επιτύμβιο μνημείο του 2ου η του 3ου αιώνα μ. X., που είχε τοποθετηθεί στον τάφο ενός παιδιού, του Μάρκου Ιουλίου. Σύμφωνα με την επιγραφή, ο τάφος κατασκευάστηκε από κάποιον που ονομαζόταν Μάρκος Ιούλιος Φήλιξ (ίσως ήταν ιερέας), για να ταφεί σ’αυτόν ο Μάρκος Ιούλιος (ίσως πρόκειται για τον εγγονό ου) με την παραμάνα του ενώ η επιγραφή κλείνει με ένα εξάστιχο ποίημα.

Επίσης υπάρχουν οι εξαιρετικές τοιχογραφίες λαϊκού ζωγράφου, που απέμειναν από το πέρασμα του χρόνου! Το εκκλησάκι της Παναγίας Φανερωμένης έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο και σήμερα υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στο μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας έξω από τη Θεσσαλονίκη.

Το εκκλησάκι πανηγυρίζει στα εννιάμερα της Παναγίας, δηλαδή στις 23 Αυγούστου.

Παράδοση: Υπάρχει μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία για την εικόνα της Παναγίας που βρίσκεται στο ξωκκλήσι.

Στο ναό φυλάσσεται η εικόνα της Παναγίας ζωγραφισμένη σε όρθια μαρμάρινη βάση αγάλματος. Η παράδοση για το ξωκλήσι λέει ότι ένας χωρικός της περιοχής είδε ένα φως στη θάλασσα να πλησιάζει στην ακτή. Νομίζοντας ότι πρόκειται για πειρατικό καράβι, επέστρεψε στο χωριό να ειδοποιήσει τους συγχωριανούς του. Το πρωί, όταν το φως έφτασε στην ακτή, είδαν ότι ήταν ένα μεγάλο κομμάτι μάρμαρο, με την Παναγία ζωγραφισμένη πάνω του, που επέπλεε στη θάλασσα. Οι χωριανοί εντυπωσιάστηκαν από το θαύμα και ζήτησαν από τον Τούρκο μπέη της περιοχής να τους επιτρέψει να χτίσουν ένα εκκλησάκι για να στεγάσουν την εικόνα. Αυτός όμως αρνήθηκε, έριξε κάτω την εικόνα και άρχισε να την ποδοπατά. Η εικόνα έγινε ξαφνικά μαλακή σαν πηλός και παγίδεψε τα πόδια του μπέη, μην αφήνοντάς τον να ξεφύγει. Τότε ο μπέης μετάνιωσε, και ζητώντας συγνώμη επέτρεψε να χτιστεί το εκκλησάκι αυτό.

Η τοπική παράδοση αναφέρει ότι η εικόνα κλαίει πριν συμβεί κάτι κακό στη χώρα. Λέγεται ότι η εικόνα δάκρυσε πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, λίγο πριν γίνει η εισβολή της Κύπρου, ακόμη και πρόσφατα, όταν δημιουργήθηκε το θέμα με το όνομα των Σκοπίων.

Αξίζει να ξέρετε! Το ξωκκλήσι λόγω της τοποθεσίας του φιλοξενεί πολλούς γάμους και βαφτίσεις στον...

Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΣΚΙΩΝΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Περί τα δύο χιλιόμετρα νοτίως της Νέας Σκιώνης, στην στενή λωρίδα ανάμεσα στον δημόσιο δρόμο και την θάλασσα, βρίσκεται ο μετοχιακός ναός της Παναγίας Φανερωμένης. Μέχρι το 1881, όταν περιήλθε στην άμεση δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ανήκε στην Θεσσαλική Μονή του Φλαμουρίου. Σήμερα το Πατριαρχείο εκπροσωπείται στην διαχείριση του ναού από την Μονή Βλαττάδων, αλλά την μέριμνα για τον ευπρεπισμό και την λειτουργικότητα του την έχουν ευσεβείς κάτοικοι της Σκιώνης. Πανηγυρίζει στα εννιά-μερα της Παναγίας, δηλαδή την 23η Αυγούστου. Πρόκειται για «δρομικό» ναό εξωτερικών διαστάσεων 14,5X6,5 μ., ο οποίος απολήγει στην ανατολική πλευρά σε μεγάλη ημικυκλική κόγχη και στην δυτική έχει έναν ευρύχωρο νάρθηκα. Η στέγασή του γινόταν με κεραμοσκεπή ξύλινη στέγη, η οποία στις αρχές της δεκαετίας του 1980 αντικαταστάθηκε (εντελώς αδόκιμα) από δίρριχτη πλάκα μπετόν, τοποθετημένη μισό μέτρο ψηλότερα. Η νέα στέγη στηρίχτηκε σε υποστυλώματα επίσης από μπετόν, τα οποία περιβάλλουν εξωτερικά τον ναό και είναι σε επαφή με την τοιχοποιία του. Η επέμβαση αυτή, πού είναι πολύ δύσκολο να διορθωθεί, είχε αποτέλεσμα όχι μόνον την αλλοίωση της μορφής του ναού αλλά και την πρόκληση σημαντικών φθορών στις τοιχογραφίες που διέσωσαν οι αιώνες στο εσωτερικό του. Ο ναός είναι λιθόκτιστος και στην τοιχοδομία του διακρίνονταν (πριν από την επίχριση της) μεγάλοι γωνιόλιθοι προερχόμενοι από αρχαιότερα κτήρια. Η μεγάλη και ισχυρή κόγχη, πάχους 1,25 μ., οι παλαιότερες οικοδομικές φάσεις που εντοπίσθηκαν κάτω από το σημερινό δάπεδο του ναού με δοκιμαστικές τομές των Αρχαιολόγων, και οι τοιχοποιίες που αποκαλύπτει το κύμα, αραιά και που, στην ακτή δίπλα στον ναό, δηλώνουν ότι το σημερινό κτίσμα κατέλαβε την θέση κάποιου άγνωστου ερειπωμένου παλαιοχριστιανικού ναού. Το εσωτερικό του ναού ήταν κατάγραφο με τοιχογραφίες, από τις οποίες σώζεται, ακόμη, ένα...