Άγαλμα Πηγάσου, πλατεία Ελ. Βενιζέλου, Κόρινθος. Στο κέντρο της πλατείας Ελευθερίου Βενιζέλου, στο παραλιακό μέτωπο της πόλης, ανάμεσα στα ανισόπεδα και ανισοϋψή σιντριβάνια υψώνεται το μπρούτζινο άγαλμα του Πήγασου. Το φτερωτό άλογο αποτελούσε το κύριο σύμβολο της Αρχαίας Κορίνθου, αποτυπωμένο στους διάσημους Κορινθιακούς Στατήρες, και αποτελεί και σήμερα το έμβλημα του Δήμου και της πόλης της Κορίνθου. Ο Πήγασος γεννήθηκε από την ένωση του Ποσειδώνα με τη Γοργόνα Μέδουσα κοντά στις πηγές του Ωκεανού (εξ ου και το όνομά του). Μόλις ξεπήδησε, πέταξε στον Ακροκόρινθο και ξεδίψασε στα νερά της Πειρήνης πηγής. Τη στιγμή αυτή δαμάζεται από το Βελλεροφόντη (το σημαντικότερο ήρωα των Κορινθίων) με τη βοήθεια της Αθηνάς που του έδωσε τα χαλινάρια. Ο Πήγασος εκφράζει το υδάτινο στοιχείο και συμβολίζει αλληγορικά το θαλάσσιο νέφος (ως γιος του Ποσειδώνα). Ο Άγγελος Σικελιανός αποτύπωσε το περιστατικό του δαμασμού του Πηγάσου από τον Βελλεροφόντη σε ένα από τα καλύτερα σονέτα του: Στὸν Ἀκροκόρινθο ἔπεφτεν ἡ δύση / πυρώνοντας τὸ βράχο. Κ' εὐωδάτη / φυκιοῦ πνοή, ἀπ' τὸ πέλαο, εἶχε ἀρχίσει / νὰ μεθᾶ τὸ λιγνὸ βαρβάτο μου ἄτι... / Ἀφροὶ στὸ χαλινάρι· κι ἀπ' τὸ μάτι / τ' ἀσπράδι ὅλο φαινόταν· καὶ νὰ λύσει / τὴ φούχτα μου, ἀπ' τὰ γκέμια του γεμάτη, / πάλευε πρὸς τὰ πλάτη νὰ χιμήσει... […] Ἄ! λίγο ἀκόμα ἄν κράταε τὸ μελτέμι, / ἤξερα ἐγὼ πῶς σφίγγεται τὸ γκέμι / καὶ τὰ πλευρὰ τοῦ μυθικοῦ Πηγάσου!