Khajoo Bridge
Khajoo Bridge things to do, attractions, restaurants, events info and trip planning
Learn more insights from Wanderboat AIDescription
cultural
outdoor
family friendly
The Khaju Bridge is one of the historical bridges on the Zayanderud, the largest river of the Iranian Plateau, in Isfahan, Iran. Serving as both a bridge and a weir, it links the Khaju quarter on the north bank with the Zoroastrian quarter across the Zayanderud.
attractions: Jubi Bridge, Esfahan Mobile Market, Ferdowsi Bridge, Isargaran Park, Rokn Al-Molk Mosque, restaurants: Beryani Azam
Ratings
Description
The Khaju Bridge is one of the historical bridges on the Zayanderud, the largest river of the Iranian Plateau, in Isfahan, Iran. Serving as both a bridge and a weir, it links the Khaju quarter on the north bank with the Zoroastrian quarter across the Zayanderud.
Plan your stay
&promo_pic=/one-page/coolest.jpg)
Posts
It was built by the Persian Safavi king, Shah Abbas IIaround 1650, on the foundations of an older bridge. Serving as both a bridge, and a dam or weir, it links the Khaju quarter on the north bank with the Zoroastrian quarter across the Zayandeh River. Although architecturally functioning as a bridge and a weir, it also served a primary function as a building and a place for public meetings.This structure was originally decorated with artistic tilework and paintings, and served as a teahouse. In the center of the structure, a pavilion exists inside which Shah Abbas would have once sat, admiring the view.Today, remnants of a stone seat is all that is left of the king's chair.Khaju Bridge has 23 arches and is 133 metres long and 12 metres wide. The pass way of the bridge is 7.5 meters wide, made of bricks and stones with 21 larger and 26 smaller inlet and outlet channels. The pieces of stone used in this bridge are over 2 meters long and the distance between every channel and the ceiling base is 21 meters. The existing inscriptions suggest that the bridge was repaired in 1873. Khaju is one of the bridges that regulate the water flow in the river because there are sluice gates under the archways over the river. When the sluice gates are closed, the water level behind the bridge is raised to facilitate the irrigation of the many gardens along the river upstream of this bridge.
negar havazadehnegar havazadeh
40
پل خواجو اصفهان یکی از مشهورترین آثار تاریخی شهر اصفهان می باشد. این پل در سال ۱۰۶۰ هجری قمری بر روی رودخانه پر آب شهر تاریخی اصفهان به نام زاینده رود احداث گردیده است. در زمان قدیم پل خواجو محل عبوری برای عابران و کالسکه ها بوده است. با گذشت زمان و ورود خودروها، پل خواجو همانند بقیه پل ها محل گذری برای اتومبیل ها نیز محسوب شد. اما با توجه به آسیب های احتمالی به این اثر ارزشمند تاریخی به علت تردد بیش از حد، راه برای عبور وسایل نقلیه بسته شد و اکنون تنها عابران پیاده می توانند بر روی آن عبور و مرور داشته باشند. پل خواجو دارای ارزش های گردشگری متنوعی می باشد و در راستای این امر برای بازدیدکنندگان تجربه ای تاریخی، تفریحی و… فراهم می کند. اهمیت این پل در حدی است که برخی از شاعران نیز در آثار خود از آن یاد کرده اند. بستر پل خواجو اصفهان تاریخچه پل خواجو اصفهان پل خواجو از جمله زیباترین بناهای تاریخی ایران در دوره حکومت صفویان بر روی رودخانه زاینده رود اصفهان به دستور شاه عباس دوم ساخته شده است. نام های دیگر پل خواجو عبارتند از: پل شاه، بابا رکن الدین، حسن آباد، شاهی و شیراز. این بنا در بخش شرقی پل سی و سه پل که از آثار تاریخی دیگر اصفهان می باشد، بنا شده است و چیزی در حدود ۱۸۰۰ متر با آن فاصله دارد. علت نامگذاری این پل واقع شدن در محله خواجو اصفهان است. همچنین ناگفته نماند که خواجو تحریفی از لغت خواجه می باشد که به دلیل احترام به خواجه های دوران صفوی است. پل خواجو در انتهای خیابان کمال اسماعیل اصفهان بنا شده است. پیش از ساخت پل خواجو، در محل آن پل دیگری به نام حسن بیگ و متعلق به دوران تیموری وجود داشت. شاه عباس دستور تخریب آن را داد و پل خواجوی فعلی بر روی ویرانه های آن ساخته شد. طبق تحقیقات به عمل آمده توسط تاریخ شناسان، هدفی که شاه عباس دوم از ساخت این پل در نظر داشته، ایجاد اتصال میان محله خواجو با تخت فولاد و راه شیراز بوده است. پس از ساخت این پل تصمیم بر آن شد که از پل به عنوان سد نیز استفاده شود. نقل شده است که خانواده شاه در ساختمانی در میان پل که به بیگلربیگی شهرت داشته و اقامتگاه موقتی محسوب می شده است، لحظات بی نظیری را داشته اند. در بخش شرقی و غربی میان پل یک بنا با تزئینات نقاشی می بینیم و این مکانی برای دیدن مسابقات شنا و قایق رانی بوده است که پادشاهان و درباریان در آنجا به نظاره می پرداختند. پل خواجو اصفهان معماری پل خواجو اصفهان سبک معماری، کاشی کاری و نقاشی پل خواجو در نوع خود شاهکاری جهانی است که چشم همه بینندگان را به خود جلب می نماید. عرض پل خواجو ۱۳۳ متر بوده و پهنایی برابر ۱۲ متر دارد. پل خواجو از یک طرف توسط پله هایی با رودخانه زاینده رود مجاور است. تعداد این پله ها ۱۱ عدد بوده و مردم با نشستن بر روی این پله ها فضای نشاط آوری برایشان فراهم می شود. این پل دارای ۲۴ دهانه است و دو مجسمه شیر سنگی در ضلع شرقی اش می باشد. طبق نظری از محققان این دو شیر ساخته شده در دوره حکومت صفویان به منزله نشانی از سپاهیان بختیاری اصفهان بوده است. روی بدنه این شیرها نشانه هایی از ورزش های باستانی حکاکی شده است. پل خواجو در قدیم یک سدبند نیز محسوب می شد. به گفته پروفسور اپهام پوپ یکی از بزرگترین ایرانشناسان آمریکائی که تحقیقات زیاد و ارزشمندی برای تاریخ و هنر ایران نموده است، “در ساخت پل خواجو به عقیده خارجیانی که از آن دیدن کرده اند؛ ضرب آهنگی از شرافت، عزت، شادترین ابزار و قوام و شاخصه هایی از سرگرمی و تفریح وجود دارد!” پل خواجو اصفهان پل خواجو را به نحوی معماری نموده اند که توانایی کنترل جریان آب را به خوبی داشته باشد به ویژه که این پل درگذشته نوعی سد بند هم بوده است. این کنترل آب به واسطه باز و بسته کردن دریچه ای که برای آن ساخته شده، اتفاق می افتاد. زمانی که دریچه های سد بسته می شد آب پشت سد بالاتر قرار می گرفت و در نتیجه این آب برای آبیاری باغ ها و کشتزارها قابل استفاده بود .همچنین از دریاچه ای که از تجمع آب در پشت سد تشکیل می شد برای قایقرانی هم استفاده می کردند. هنگامی که سیلاب به سمت پل می آمد، پل خواجو آب را به طرف تعدادی کانال هدایت می کرد و باعث پخش شدن آب بین آنها می شد. به این ترتیب سیل وارد شهر نشده و خسارتی به بار نمی آورد. علاوه بر آن سفره های آب زیرزمینی هم پر می شدند. کارشناسان معتقدند اگر این کانال ها به وجود نیامده بودند، تاکنون شهر اصفهان به دلیل وقوع سیل های متعدد از بین رفته بود. در پس زمینه پل خواجو همیشه روایتی بوده است و آن روایت بیان کننده آن است که میزان استحکام پایه های پل خواجو وابسته به میزان آبی است که به آنها می رسد و در نتیجه هرچه آب بیشتری به آن برسد پایه ها مستحکم تر خواهند بود. پل خواجو در ۱۵ دی ماه ۱۳۱۰ هجری شمسی جزء آثار ملی ایران به ثبت رسید. کتیبه ای در ا
Rahman MahmoudiRahman Mahmoudi
20
The Khaju Bridge is a historical bridge on the Zayanderud River, located in Isfahan, Iran. The bridge was built in the 17th century by the Persian Safavid king, Shah Abbas II, and it has since become one of the city's most famous landmarks. The bridge is renowned for its beautiful architecture, featuring a series of arches and pavilions that stretch over two levels. The lower level of the bridge was designed for the passage of water, while the upper level was created for pedestrians, with seating areas and pavilions for recreation. One of the unique features of the Khaju Bridge is its iconic stained glass windows, which reflect the light beautifully and create stunning patterns on the water below. The bridge also features a number of inscriptions and poems written in Persian calligraphy. Today, the Khaju Bridge is a popular tourist destination and a symbol of the rich cultural history of Isfahan. It provides visitors with a unique blend of Persian architecture, stunning views of the Zayanderud River, and a tranquil atmosphere that makes it a must-visit destination for anyone visiting Isfahan.
Bahram MaravandiBahram Maravandi
20
amazing view specially in the evening that light of bridge is turned on😍 Pol-e Khaju (Khaju bridge) located in Isfahan province and over the Zayandeh Rud River in the east of Si-o-Se Pol, is one of the structures built during the reign of Shah Abbas II of the Safavid dynasty in the year 1650 AD. In the middle of Khaju bridge, there is a special building known as "Biglarbeigi" which was created for the temporary residence of Shah Safavi and his family. It still exists today, and its arches are decorated with very beautiful paintings. In fact, Khaju bridge is more famous than other bridges over the Zayandeh Rud River due to its architecture and tile decorations. The length of the bridge is 133 meters and its width is 12 meters. This bridge has been called by other names as well, but due to its location in the Khaju neighborhood, it is known as Khaju bridge When Zayandeh Rud River flows, people in Isfahan spend their moments in the parks along the river, and they always sing under this bridge until midnight.
Parisa MalekahmadiParisa Malekahmadi
20
During the Safavid era, Shah Abbas II ordered the construction of the Khaju Bridge in 1060 AH (Islamic calendar) on the remains of the Hassan Beik Bridge, which dates back to the Timurid period. This bridge is 133 meters long, and 12 meters wide, with a 7.5-meter passageway, constructed using materials such as bricks, stones, and sarooj. One of the Shah's objectives was to establish a transportation route between the Khaju neighborhood and Hassan Abad Gate with the royal palace and the Shiraz road. To be able to spend short stays with his family on the bridge, Shah Abbas planned for a royal pavilion in the middle of the bridge. Among other purposes of this bridge, besides crossing the Zayandeh River, were hosting boat racing competitions, recreational activities, and leisure for the king and his companions. There is an inscription on the southern part of the bridge indicating that Khaju Bridge was renovated during the reign of Naser al-Din Shah Qajar in 1290 AH.
Ferdous HematiFerdous Hemati
00
Arguably the finest of Esfahan’s bridges, with traces of the original paintings and tiles that decorated its double arcade still visible, Pol-e Khaju was built by Shah Abbas II in about 1650, but a bridge is believed to have crossed the waters here since the time of Tamerlane. The bridge is as much a meeting place as a bearer of traffic and at nighttime Esfahanis gather under the arches to sing: those with the most convincing voices (or indeed songs) attract sizeable crowds. The bridge also doubles as a dam with locks in the lower terraced arcade regulating water flow. When the river is full, the sunset from the middle of the bridge is a fine sight – so good, in fact, that a pavilion was built here exclusively for the pleasure of Shah Abbas II. The remains of stone seats built for him to admire the view can still be seen. Legend has it that the eyes of the marble lions guarding either end of the bridge glow in the dark.
Bahman AmirzadeBahman Amirzade
30
Nearby Attractions Of Khajoo Bridge
Jubi Bridge
Esfahan Mobile Market
Ferdowsi Bridge
Isargaran Park
Rokn Al-Molk Mosque
Jubi Bridge
4.7
(194)Click for details
Esfahan Mobile Market
3.7
(153)Click for details
Ferdowsi Bridge
4.4
(82)Click for details
Isargaran Park
4.2
(70)Click for details
Nearby Restaurants Of Khajoo Bridge
Beryani Azam
Beryani Azam
4.1
(339)Click for details
Reviews
Overview
4.7
(1.8K reviews)
Deep Dive
A deep dive into Khajoo Bridge
- Unable to get your location