Aminiha Historical House — Attraction in Qazvin

Aminiha Hosseiniyeh is a historic hosseiniyeh in the Akhund (Molavi) neighbourhood of Qazvin, Iran. Built in 1858, it comprises 16 interconnected structures, constructed by a merchant called, Haj Mohammad Reza Amini. The public mourning area or Hosseinieh consists of three parallel halls running in an east to west direction with wooden sash windows that are inter linked with each other.

The southern halls boast of 9 latticed worked sash windows with coloured panes. Its ceiling is adorned with painting and mirror works. The center hall has rounded alcoves adorned with ornate mirror and plasterwork. This hall is connected to the northern and southern halls by two sets of five doors. On the semi-circular segment over the doors leading to the northern porch fine emblems in connection with the twelve months (of the year) can be noted. The ceiling of this hall is adorned with plaster and mirror, in addition to paintings on wood.

The section under the halls comprises sectors such as the cellar, basement, store room, and kitchen which have access to the northern and southern courtyard. The north facing wall of the southern courtyard is of stone with innumerable embossments.

The buildings are open to visitors year round, between the hours of 9 am to 1 pm, and...

خیلی زیبا و دلنشینه. سنتی و دوست داشتنی. این ساختمان در سال ۱۲۷۵ هجری قمری بنا شده و در آن زمان مبلغ چهل و هشت هزار تومان صرف ساخت آن شد. در میان بنا، سه تالار ساخته شده که امتداد آن‌ها به موازات یکدیگر از شرق به غرب ا ست و میان دو حیاط شمالی و جنوبی قرار دارد. تالارها دارای ارسی‌های  بسیار زیبایی بوده که در هنگام روضه خوانی با بلند کردن آن‌ها، هر سه تالار یکی می‌شوند و محوطه سرپوشیده بزرگ و آیینه‌کاری زیبایی تشکیل می‌دهند. وسط تالار بزرگ چهلچراغ آویخته شده و فرش‌های تالار یک تخته و عتیقه بوده‌ است. زیر تالارها خالی است و سردابه زیرزمین، شربت‌خانه و انبار ساخته‌اند.مرحوم حاجی محمدرضا امینی برای خیرات و مبرات در سال ۱۳۰۳ ه.ق دهاتی را برای روضه خوانی در ایام محرم و اطعام مساکین در محرم و صفر  وقف این حسینیه کرده است.

زیباترین قسمت این خانه که هر ساله پذیرای گردشگران زیادی است، این تالارها میان دو حیاط شمالی و جنوبی واقع شده‌اند که هر یک از حیاط‌ها از سمت شمال و شرق به بیرون راه دارند. تالار میانی بزرگتر از دو تالار دیگر بوده که طول آن ۱۸ متر و عرض آن پنج متر است و دو تالار شمالی و جنوبی نیز هر کدام به طول ۱۰ و عرض پنج متر هستند و در انتهای شرقی و غربی هر یک از این تالارها دو اتاق کوچک قرار دارد. تالار جنوبی با ۹ دهنه ارسی به غایت زیبا، با شیشه‌های تمام رنگی که خود از شاهکارهای هنری محسوب می‌شود، به چشم انداز حیاط جنوبی گشوده می‌شود و سقف آن چنان استادانه آیینه‌کاری و نقاشی شده که چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌سازد.

تالار میانی دارای طاقچه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و رف‌های کاسه‌ای مزین به آیینه کاری و گچبری است که این تالار توسط دو پنج دری به تالار شمالی و جنوبی متصل می‌شود و در نیم دایره بالای پنج دری‌ها بروج دوازده گانه نقش شده است. سقف این تالار به سه بخش تقسیم شده که بخش میانی دارای تزیینات گچبری توام با آیینه کاری بوده و دو قسمت دیگر دارای نقاشی روی چوب است که به کمک آیینه گره‌بندی شده است. در وسط تالار بزرگ، چلچراغی (جار) آویخته شده و در دو تالار دیگر در هر یک، دو چلچراغ و چهار سه شاخه بلور به دیوار نصب شده است. فرش‌های دستبافت تالارها همگی یک دست و یک تخته و همگی با نقش و طرح‌های اصیل و عتیقه هستند. در زیر تالارها سردابه، زیر زمین، شربت خانه، انبار و دستشویی قرار دارد که از سه سمت به حیاط‌های شمالی و جنوبی مرتبط می‌شود. این بنا همچنین واجد تزیینات نقش برجسته در آزاره های سنگی در حیاط شمالی و جنوبی می باشد.برخی معتقدند حمام تاریخی صفا که در نزدیکی این بنا قرار دارد،متعلق به خاندان امینی‌ها بوده است.

در پایان سخن گفتنی است که بسیاری از خانه‌های تاریخی در شهرهای مختلف ایران که همگی از زیبایی‌های خاصی برخوردار هستند، پس از گذر زمان چنانچه صاحبان آن خانه‌ها به دلائل مختلف نتوانند در آن مکان زندگی کنند، این خانه‌ها به مرور زمان تخریب می‌شوند ولی  یکی از روش‌های نگهداری و حفاظت ازخانه‌های تاریخی شهرهای کشورمان، تغییر کاربری آنها به موجودیتی معماری که بتوان روح زندگی در آنها دمید و ارتباط با انسانها به معنای نوعی زندگی در آن خانه‌ها که بسیار مقارن با معماری‌شان است، می‌باشد. از این رو خانه‌ی امینی‌ها نه تنها نمونه‌ی زیبایی از معماری خانه‌های قزوین است بلکه نمونه‌ی زیبایی از حفاظت خانه‌ای تاریخی در بافت تاریخی شهری است که بسیار نزدیکی  با نوع زندگی مردمان آن منطقه و یا محله را دارد و نیز نمونه‌ی کاملی از حرمت گذاری به خانه‌ای زیبا می‌باشد که همه ساله پذیرای میهمانان زیادی است که خودمیهمانها نیز به دلیل حضور در حسینیه و حرمت چنین مکانی، گویی طریقه‌ی نگهداری از این خانه‌ی تاریخی را آموخته اند و به آن...

The Amini house and Hosseinieh is one of the beautiful and noble houses of Qazvin, which was built by Haj Mohammad Reza Amini, one of the noble merchants of Qazvin, in the west of the Dezaj river, which was later filled in during the first Pahlavi period of the river, and Molvi streets were built in its place. A hall has been built that runs parallel to each other from east to west and is located between two north and south courtyards. In the middle of the big hall, a large lantern is hung and the carpets of the hall are one board and antique. Under the halls were empty and they built a cellar, basement, pantry and storage. This building was built in 1275 AH with two floors and at that time forty eight thousand Tomans were spent on its...