Shahzadeh Hossein — Attraction in Qazvin

"امامزاده حسین معروف به "شاهزاده حسین" يكي از زيارتگاههاي شهر همدان در جوار میدان بزرگ اين شهر معروف به "میدان امام" واقع است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه همدان، ورود به اين امامزاده از حیاطی تقریبا وسیع و مشجّر است كه درخت توت کهنسالی در میانه حیاط خاطرات بسیاری از گذشته شهر و زیارتگاه دارد .

درخت توت حیاط شاهزاده حسین همدان و چنار کهنسال باغوار تویسرکان دو اصله از درختان کهنسال استان و کشور به شمار می روند. این دو درخت به تنهایی یکی از دیدنیهای طبیعی استان هدان هستند.

در جبهه ­های غربی و شمالی حیاط حجره و اطاقهایی است که در حال حاضر به عنوان دارالقرآن دفتر آستانه و کتابخانه، مورد استفاده هستند.

در یکی از حجره های شمالی قبر دو تن از شاعران بزرگ سده اخیر به نامهای «علی محمد آزاد همدانی» و «غمام همدانی» قرار دارند.

در ورود به حرم و داخل بقعه نخست ایوانی است بلند و زیبا با کاشی های رنگین که بدنه و طاق را پوشش داده است. در میانه کاشی کاریها آیات قرآن به خط زیبای نستعلیق در ردیفهای منظم به چشم می خورند.

به گزارش ايسنا، بالای سر در ایوان با کاشیهای رنگی به خط نستعلیق نوشته شده است: «آستانه مقدس حضرت حسین بن علی النقی شاهزاده حسین».

در آن رواق آینه کاری شده مجلل و بزرگی قرار دارد که پس از عبور از آن به شبستان حرم وارد می شویم. دیواره های رواق آینه کاری است که با آیات قرآن مجید با خط نستعلیق زینت بخش آینه کاریهاست.

حرم یا شبستان فضایی بزرگ، هشت ضلعی، به طول هر ضلع 5/3 متر است كه به حرم حالتی دلنواز و خوشایند بخشیده است. طاق نماهایی به عمق 5/1 متر در هر ضلع وجود دارد که به وسعت فضا می افزاید.

ضریح فلزی بزرگ نقره کوب در میانه حرم به شکل مکعب است كه در درون آن سنگ قبری گذاشته شده که روی آن پارچه ای از نوع ترمه افتاده است.

تمامی دیواره های شبستان آینه کاریست نمای چیده شده قطعات ریز آینه بسیار زیبا و جالب توجه است. کف شبستان تا شروع آینه کاری ها با سنگ مرمر کرم پوشیده شده اند.

در ارتفاع تقریباً 3 متری در گوشه هر یک از اضلاع هشت گانه گوشواره ای مقرنس کاری شده است که در حقیقت پایه طاق مدور پوششی یا سقفی بنا می باشد. گنبد پوششی بنا از نوع گنبدهای دوپوش است.

ساختمان بنای امامزاده را از بناهای دوره صفویه دانسته اند. البته در دوره قاجار نیز برخی تغییرات در آن صورت گرفته است.

معمّرین قدمت نخستین بنای این زیارتگاه را پیش از دوره ایلخانیان دانسته اند و تاریخ نگاران نیز به این معتقد هستند و آن را در دوره هلاکوخان (654-663 ه ق) می دانند. البته سند و مدرکی متقن در جایی نیامده است.

امامزاده دری قدیمی و کوچک از سمت جنوبی مقابل بقعه دارد که از بازارچه پهلویی به خیابان ارتباط پیدا می کند . در بالای سر آن لوحی سنگی کوچک نصب شده که به روی آن آیه ی مبارکه :"سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین " حک شده است و در زیر آن نوشته آمده است: "الهی تا در رحمت گشاده ز آسمان باشد گشوده این در عالی در این عالی مکان باشد چه شد بانی تعمیر آقا تقی صراف تبریزی جزای این عمل وی را بهشت جاودان باشد" اين امامزاده دارای سردابه یا دخمه زیرین نیز هست و قبر اصلی در زیر کف حرم است و سنگ داخل ضریح حالت نمادین دارد. در شرحی که آقای مرحوم عندلیب زاده نوشته و در حرم نصب است. فرد مدفون شده از نوادگان "اطروش" از نواده های ابوالقاسم بطحایی کوچیده از علویان طبرستان به همدان است در معرفی "گنبد علویان" در پیرامون علویان همدان که از تبار "علوی" هستند،...

گاهی اوقات انسان نیاز دارد با خدای خود خلوت کند و در آرامشی معنوی و حس و حالی عرفانی، انرژی خود را دوباره به دست بیاورد. یکی از بهترین جاهایی که می توان به آن مراجعه کرد، امامزاده های کوچک و بزرگی هستند که با حال و هوای نورانی و معنوی خود می توانند ذهن و حس شما را خوب کنند. در این میان آستان مقدس امامزاده شاهزاده حسین قزوین، یکی از محبوب ترین و زیباترین امامزاده های ایران است که فضای فوق العاده ای دارد و با کاشی کاری ها و آینه کاری های تماشایی‌اش دل هر بیننده ای را می برد. امامزاده شاهزاده حسین مدفن فرزند امام رضاست و قدمت بنای فعلی آن به دوره صفوی باز می گردد. این بقعه به دلیل اهمیت تاریخی، معماری و تزیینات خود در تاریخ 20 بهمن 1318 با شماره 339 به عنوان یکی از آثار ملی کشورمان به ثبت رسیده است و یکی از قدیمی ترین مزارهای ایران و مشهورترین و با شکوه ترین مکان زیارتی شهر قزوین به حساب می آید. همان طور که گفتیم شاهزاده حسین در جریان سفر امام رضا (ع) به قزوین درگذشت و در گورستان این شهر دفن شد؛ اما چطور مردم از وجود ایشان در این مکان مطلع شدند و آستان امامزاده را بنا کردند؟

در همین زمینه،‌ شیخ عبدالجلیل رازی در کتاب «النقض» در حدود سال 560 ه.ق (491 ه.ش) می نویسد:‌

و اهل قزوین از سنی و شیعه به زیارت ابوعبدالله حسین بن الرضا روند.

این نشان می دهد که امامزاده حسین در اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری قمری،‌ بین مردم شناخته شده بود و در قرن ششم اهالی برای زیارت به اینجا می رفتند. گفته شده است که در این زمان، بنایی شکوهمند بر روی مدفن آرامگاه وجود داشت؛ اما در زمان حمله مغول و جنگ های بعد آن و همچنین درگیری هایی که در ابتدای دوران صفوی در ایران در جریان بود سازه آرامگاه به شدت آسیب دید. از این دوران تنها ضریح چوبی نفیسی باقی ماند که یکی از شاهکارهای بی نظیر منبت کاری و گره چینی به حساب می آید. البته برخی گمانه زنی ها در مورد اینکه این بنا در زمان سلطان الجایتو شاه خدابنده، مقتدرترین پادشاه ایلخانی، و پسرش سلطان ابوسعید بهادرخان (دوره ایلخانیان) تعمیر شده باشد نیز وجود دارد؛ اما سند معتبری که بتوان با استفاده از آن این ادعا را ثابت کرد در دست نیست.

پس از اینکه شاه تهماسب، قزوین را به عنوان پایتخت صفویان انتخاب کرد؛ توجه ویژه ای به امامزاده شاهزاده حسین نشان و دستور بازسازی آن را داد. این علاقه به امامزاده حسین (ع) در دختر وی نیز وجود داشت و بر طبق کتیبه ای از جنس کاشی معرق که در امامزاده وجود دارد، سر در مجموعه در سال 1040 ه.ق (1009 ه.ش) به دستور زینب بیگم، دختر شاه تهماسب، ساخته و صندوق چوبی نفیس و زیبایی نیز بر مزار ایشان نصب شد.

در دوران صفویه بود که ساختمان های متعددی پیرامون امامزاده بنا و اینجا به یکی از اصلی ترین زیارتگاه های مردم شهر قزوین تبدیل شد.

در زمان قاجار نیز تغییراتی در سازه آرامگاه به وجود آمد. گنبد این امامزاده در زمان فتحعلی شاه قاجار و به دستور او تعمیر و تزیین شد و زمانی که ناصرالدین شاه در سفری از قزوین گذر می کرد، فرمان ساماندهی محوطه امامزاده را صادر کرد. بر اساس این دستور، علی اصغر امین السلطان، صدر اعظم در سال 1307 این کار را به باقر السعد السلطنه -حاکم وقت قزوین- واگذار کرد. او صحن قبلی را تخریب و صحن جدیدی ساخت و ایوانی با تزیینات کاشی کاری بسیار زیبا، دیواره صحن، تزیینات کاشی کاری گنبد و آيينه‌کارى فضاهاى داخلى را به مجموعه سازه های این...

pastoral & spiritual ambiance derived from a combination of religious & historical monument . just one porch on the northern entrance and a gate on the south tells us the architecture is even more ancient than the similar monuments in Isfahan , tabriz , Shiraz etc. northern entrance has a dome with magnificent colorful tile work .a must see attraction in your day trip...