فرصت دیدن بنایی که شاهان صفوی در آن اقامت داشتند و از آنجا کشور بزرگ ایران را اداره می کردند چیزی نیست که به این راحتی به دست بیاید. کاخ چهلستون به مانند برخی ساختمان های تاریخی دیگر در ایران، تکه ای از هنر و تاریخ ایران را در خود جای داده است. کاخ چهلستون قزوین میزبان مجموعه ای نفیس از خوشنویسی های خطاطان بزرگ ایران است. در کنار بازدید از بنایی تاریخی، می توانید از فضای دل انگیز محوطه و باغ این عمارت که باغ سعادت نام دارد لذت ببرید. هنگامی که نام کاخ چهلستون به میان می آید، فکرها به سمت کاخ چهلستون اصفهان می رود. شاید کمتر کسی بداند که کاخ چهلستون دیگری نیز در قزوین وجود دارد که بنا به دستور شاه تهماسب، دومین پادشاه سلسله صفویه، بنا شد. این کاخ که در قلب بخش تاریخی شهر قزوین و در میان باغی مربع شکل به نام باغ سعادت قرار دارد، به عمارت کلاه فرنگی نیز مشهور است. کاخ چهلستون در زمانه ای که قزوین پایتخت ایران بوده، عمارت شاهی شاه تهماسب صفوی، پادشاه وقت به شمار می رفته است. هر چند اکثر نقل قول های تاریخی بیان می کنند که این بنا و باغ به دستور شاه تهماسب صفوی ساخته شده؛ اما در برخی منابع آمده که این بنا در زمان شاه عباس کبیر احداث یا اینکه به شکل امروزی خود درآمده است. نقل شده کاخ هشت بهشت اصفهان با الهام از این بنا ساخته شده است. امروزه کاخ چهلستون به موزه خوشنویسی تبدیل شده و آثار برخی از خوشنویسان و خطاطان هنرمند و به نام ایرانی مانند مالک دیلمی، میرعماد قزوینی، درویش عبدالمجید، محمد حسین عماد کتاب؛ به همراه آثار و اشیایی تاریخی که از کاخ به دست آمده در آن نمایش داده می شود. این عمارت در سال 1334 به شماره 389 در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است. در سده نهصد هجری قمری، دو کشور ایران و عثمانی، دو همسایه قدرتمند، به شدت مراقب تحرک های یکدیگرند. عثمانی ها که همواره چشم به خاک ایران داشتند، منتظر فرصت و اشتباهی از سوی ایران هستند تا به این کشور، تاریخ و منابعش حمله کنند و مرزهای خود را گسترش دهند. این دوره ایست که عثمانی ها به کمک شیوه های نوین کشورداری و پادشاهانی قدرتمند، حکومتی برجسته ساخته و نام کشور بزرگ عثمانی را در تمام دنیا بر سر زبان ها انداخته بودند. در این سوی مرزها، دومین پادشاهِ سلسله تازه تاسیس صفوی، شاه تهماسب، بر تخت نشسته بود. اما این سلسله هنوز چنان که باید و شاید جان نگرفته بود و خطر روز افزون عثمانی ها را به خوبی حس می کرد. از این رو در سال 951 هجری قمری به دلیل تهدیدهای ترکان عثمانی، شاه تهماسب تصمیم گرفت پایتخت را از تبریز به سمت شهرهای داخلی ایران ببرد و در این راه، قزوین مفتخر به نشان پایتختی ایران شد. حال قزوین نیاز به بنایی داشت که در خور پادشاه ایران زمین باشد و شکوه هنر و معماری صفوی را که تازه در حال پا گرفتن بود، به همگان نشان دهد. برای انجام این کار شاه تهماسب زمین های زنگی آباد را از میرزا شرف جهان، از بزرگان شهر قزوین، خریداری کرد تا عمارت شاهی را در آن بنا کند. او که شاهی هنر دوست بود، معماران فرهیخته کشور را به خدمت گرفت تا بنا به سنت باغ سازی ایرانی، باغی به شکل مربع در این اراضی احداث و عمارت هایی عالی، تالار، ایوان ها و حوض هایی زیبا در آن بنا کنند. عمارت کلاه فرنگی این گونه پدید آمد و نگین فرمانروایی در قزوین شد. این مجموعه باغ در آن زمان 23 کاخ و 7 سردر ورودی داشت؛ باغی بسیار بزرگ که طول آن از خیابان واقع در سبزه میدان کنونی آغاز می شد و تا حیاط نادری ادامه پیدا می کرد. عرض آن نیز، جلوی اداره پست و تلگراف تا دیوار غربی شعبه بانک ملی را در بر می گرفت. زمان اما همیشه به کام عمارت کلاه فرنگی باقی نماند و گذر روزگار، صحنه حضور درباریان و افراد والا مقام را در این بنا به فراموشی کشاند. تا اینکه در دوره قاجاریه، محمد باقر سعدالسلطنه، فرماندار خوش ذوق قزوین به یاد روزهای باشکوه عمارت کلاه فرنگی، آن را بازسازی کرد و به آن نام چهلستون داد. در این دوران با اضافه شدن قسمت هایی به بنا به ویژه در طبقه دوم شکل ظاهری و باطنی عمارت مقداری تغییر کرد؛ اما متاسفانه بنا در دوره پهلوی تغییر کاربری داد و به عنوان فرمانداری مورد استفاده قرار گرفت. تزیینات کاخ به ویژه نقاشی های منحصربه فرد آن زیر پوششی از گچ پنهان شد. البته در سال 1337 این ساختمان تاریخی در فهرست آثار ملی قرار گرفت و گنجینه های تاریخی و با ارزش قزوین در آن به نمایش عموم درآمد. بعد از انقلاب اسلامی و طی سال ها این کاخ مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت تا اینکه در نهایت عنوان موزه خوشنویسی به آن داده شد. عمارت کلاه فرنگی، کاخ چهلستون قزوین، به همراه سردر عالی قاپو، تنها بناهای باقی مانده از باغ های دوره صفویه در...
Read morecity of Qazvin. It is the only remaining pavilion from the royal palaces of Shah Tahmasp’s era. The mansion is situated in the city center, at Azadi Square (Sabzeh Meydan), and during the Safavid period, when Qazvin was the capital, it was famously called Kolah Farangi.
Shah Tahmasp ordered the country’s finest architects to design a square-shaped garden with magnificent buildings, halls, porches, and beautiful pools inside it. The palace was constructed based on the plan of an Ottoman architect, in a small chessboard style, and features elegant wooden windows with intricate designs.
The murals on the first floor are remarkable examples of the Qazvin School of Persian miniature art and are internationally renowned. These decorated walls, adorned with unique paintings and frescoes, are one of a kind. The presence of three distinct layers of wall paintings reflects the passage of different historical periods over time. Many of the murals were destroyed after the Revolution, and today almost nothing of them remains. palace is located close to other historical monuments of Qazvin, and I highly recommend...
Read moreThe Forty Seton Mansion of Qazvin, known as Kolah Ferangi Mansion, is a building in Qazvin city. This building, which is the only remaining pavilion of the royal palaces of Shah Tahmasab's time, is located in the center of Qazvin city and in Azadi Square (Sabzeh Square) and was known as Kolah Ferangi during the Safavid period and when Qazvin was the capital. Along with Sardar Ali Qapu, there are only remaining buildings from the gardens of the Safavid period in Qazvin. This building was rebuilt in the Qajar period by Mohammad Baqer Saad al-Sultaneh, the governor of Qazvin at the time, and was named Chehelston. The Chehelston building is an octagonal two-story building with an area of approximately 500...
Read more