Veenkoloniaal Museum — Attraction in Veendam

(+) Vriendelijk personeel. (+) Naast de historie van de vervening (turfwinning) in Groningen komt ook de scheepsbouw, lokale industrie en de scheepvaart naar onder meer de Oostzee aan bod. (+) Zeer veel goede en duidelijke informatie en een logische volgorde binnen het museum, al moet je wel wat heen- en weer lopen/op je schreden terugkeren binnen het pand om alles te zien te krijgen. (+) Ook genoeg te doen voor kinderen. (+) Veel zaken niet achter glas, erg open en toegankelijk allemaal. Men vertrouwd op de netheid van de bezoekers om niet aan de het tentoongestelde te zitten en dergelijke. Mooie en diverse objecten: Met name de nostalgische verpakkingen uit het eind van de negentiende/begin van de twintigste eeuw, de objecten opgegraven uit het veen en de voorwerpen gerelateerd aan de scheepvaart en scheepsbouw zijn erg leuk. Alles duidelijk beschreven op de bordjes. (+) Zeer mooi pand, prachtige inrichting. (+) In het aanliggende restaurant is voor schappelijke prijzen een lekkere bak koffie en heerlijk appelgebak te krijgen. (+) Sanitair schoon, strak en smaakvolle mix van nostalgie en modern. (+) Mooie en duidelijke website. (+) Zeer veel parkeerplek, zelfs tijdens ons bezoek. (Kermis pal op plein waar museum aan gelegen is.) (+) Museum is gelegen in één van de mooiste stukjes van Veendam. (+) Schappelijke entreeprijzen.

(-) De route door het museum zou wel wat duidelijker kunnen. Misschien een kaartje overhandigen aan bezoekers bij binnenkomst? (-) Openingstijden zouden wel wat ruimer mogen.

Conclusie: Zeer goed en leuk museum. Ik begrijp de mensen niet die stellen dat het tentoongestelde beperkt is en men hier slechts enkele uren zou kunnen doorbrengen. Misschien eens wat bordjes lezen en filmpjes kijken in plaats van in sneltreinvaart door het museum rennen? Ik ben in ieder geval bijna vier uur binnen geweest en heb lang nog alles goed kunnen lezen en bekijken. Ik ga dan ook zeker nog eens terug naar dit...

Eerlijkgezegd was ik wat teleurgesteld na ons bezoek. Ik vond de collectie magertjes, groot gedeelte van het museum ging over Riga (waarom Riga? Waarom niet een serie oostzeehavens?) De bijschriften vind ik SLECHT. Veel te lange zinnen, lastig leesbare, wollige tekst. In mijn opinie zou een begeleidende tekst in een museum juist kort en bondig moeten zijn. To-the-point! Ronduit VERWARREND waren de toiletten want op elke toiletdeur staat het V-M logo van het Veenkoloniaal Museum. LEES: Man-Vrouw! Verwarrend dus. Later pas zag ik dat er in kleine letters ook dames en heren op de desbetreffende deur stond... gelukkig nam ik (per ongeluk!) het goede toilet. Last but not least: in het winkeltje duurde het 10 minuten voordat de mensen voor mij afgerekend hadden: Computer van de kassa liep vast. Toen ik aan de beurt was konden de (overigens vriendelijke) dames in het menu niet het theelepeltje vinden. Ik had drie artikelen, of ik dat even contant wilde afrekenen, dan konden ze later dat wel inboeken. (mooie oplossing, wil ik niks van zeggen) MAAR: toen ik de dames attendeerde op de streepjescode die op elk artikel staat zeiden ze 'ja, vroeger hadden we een scanner en dat ging lekker snel. Maar nu moeten we elk artikel in een database selecteren..... Kortom: als ondernemer constateerde ik dat er iemand had zitten nadenken hierover die dat beter niet had kunnen doen... Afrondend: ik vond dit typisch een museum dat je NIET hoeft te bezoeken. Het gebouw was prachtig, daar niet van, maar de collectie en inrichting vond ik slecht. Heeft u belangstelling voor een veenmuseum? Ga dan net over de Duitse grens naar het Emsland Moormuseum. Daar vertonen ze wat ze hier zouden moeten vertonen. Excuses voor de critische insteek, evengoed met vriendelijke...

Het Veenkoloniaal Museum, gevestigd in het prachtige oude HBS-gebouw, was groter en uitgebreider dan ik had verwacht.

Tijdens een bezoek aan Groningen vond ik dit museum op de route en met een museumkaart op zak was ik snel binnen.

In tegenstelling tot wat de naam misschien doet vermoeden is veen/turf niet het enige onderwerp dat wordt behandeld. Ik wist hiervoor niet dat de Veenkoloniën de benaming was voor het hele gebied. Het museum gaat dan ook in op de hele geschiedenis van het gebied in de breedste zin van het woord: arbeid, kunst, cultuur en politiek.

Dat zorgt er echter wel voor dat het soms lijkt dat er geen rode lijn zit in de route door het museum. Veel verschillende onderdelen worden door elkaar behandeld en volgen elkaar soms onlogisch op.

Desondanks is te zien dat er veel aandacht is besteed aan het effectief gebruiken van elke ruimte zodat ik ruim een uur bezig was met de hoofdroute. Er is genoeg te zien en te lezen, al zal het voor kleinere kinderen wellicht wat minder interessant. (Er is wel een speelruimte aanwezig, maar daar is geen begeleiding.)

Dingen die er voor mij uitspringen zijn het bolschip Ebenhaëzer op het binnenplein van het museum en de kruideniers- en kroeggebouwen. Hier kan je naar binnen om te zien hoe het er toen uit zag. Moeilijk voor te stellen dat op de Ebenhaëzer een gezin met zes (!) kinderen woonde.

Al met al een goed verzorgd museum dat een bezoekje...