Ślichowice Rock Reserve — Attraction in Kielce

Jest to rezerwat ścisły, przyrody nieożywionej, o pow. 0,55 ha, utworzony w 1952 r. Najmniejszy rezerwat przyrody na terenie miasta. W chwili utworzenia rezerwat znajdował się daleko poza granicami miasta, obecnie leży w dużej dzielnicy mieszkaniowej. Teren rezerwatu to dawny kamieniołom, położony w zachodniej części miasta na obszarze Góry Ślichowica (303 m n.p.m.) w rejonie Czarnowskich Górek. Kamieniołom eksploatowany był w okresie międzywojennym dla potrzeb kolejnictwa i drogownictwa. Eksploatację wapieni prowadzono do 1970 r. W rezerwacie ochroną objęto „podręcznikowe” formy plastycznego fałdowania warstw skalnych. Pod wpływem czerpiących energię z wnętrza ziemi sił tektonicznych, pierwotnie poziome warstwy skalne zmieniły swe położenie. Ewenementem jest bardzo rzadko spotykany fałd leżący (obalony) ‒ jedyne takie okazałe i tak dobrze widoczne odsłonięcie tego typu w Polsce. Znajduje się ono w zachodniej ścianie chronionej grzędy skalnej o szerokości 15-25 m., długości 130 m. i wysokości do 30 m. Na lewo od fałdu leżącego warstwy skał stoją prawie pionowo, w dolnej części podginają się pod niego, a w górnej okrywają go. Obserwując fałd możemy przekonać się, że w twardych i kruchych skałach możliwe są odkształcenia plastyczne, także bez przerwania ich warstw. Ten właśnie wąski, skalny filar otoczony jest ochroną rezerwatową. Odsłonięcie to ma wybitne walory dydaktyczne, stąd jego fotografie i opisy spotykamy w wielu podręcznikach szkolnych i akademickich. Celem ochrony było, zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych odkrywki skalnej z odsłoniętymi, interesującymi formami tektonicznymi w postaci charakterystycznie i wyjątkowo wyraziście przefałdowanych skał wapiennych oraz zachowanie roślinności zielnej i krzewiastej, m. in. wisienki stepowej, krzewów dzikich róż, berberysu. W jego obrębie występują najstarsze, dewońskie osady skalne. Centralna część kamieniołomu, w której widoczny jest piękny fałd, to rejon ściśle chroniony i wydobywanie tu skamieniałości jest zabronione. W dolnych partiach kamieniołomu zachodniego spotkać można ramienionogi i koralowce, w południowej części widać cienkowarstwowe wapienie najwyższego piętra dewonu. We wschodniej części kamieniołomu znajduje się też Jaskinia pod Fałdem o długości 11 m i...

Moim zdaniem najciekawszy, ale też niestety od zewnątrz mocno zaniedbany rezerwat geologiczny w Kielcach - z każdej strony otoczony jest blokowiskiem. Efekty takiej lokalizacji niestety są przewidywalne. Wokół króluje paskudne graffiti oraz mnóstwo śmieci. Samo wnętrze na szczęście prezentuje się znacznie lepiej. Rezerwat im. Jana Czarnockiego na górze Ślichowica to dawny kamieniołom, położony w zachodniej części miasta. W jego obrębie występują najstarsze osady geologiczne, od dolnego kambru po górny perm. Zachowało się tutaj wapienne wzgórze rozcięte dwoma nieczynnymi wyrobiskami kamieniołomu, gdzie odsłonięta została przefałdowana seria ciemnych wapieni bitumicznych dewonu. Ostroga skalna w centralnej części kamieniołomu, w której widoczny jest piękny fałd, to rejon ściśle chroniony i wydobywanie tu skamieniałości jest zabronione. W dolnych partiach kamieniołomu zachodniego spotkać można ramienionogi i koralowce, w południowej części widać cienkowarstwowe wapienie najwyższego piętra dewonu. Widoczny tu fałd stanowi przykład zaburzeń tektonicznych pod koniec ery paleozoicznej, kiedy to został wydźwignięty i pofałdowany cały obszar Gór Świętokrzyskich. Fałd wapienny zachował się w wąskiej listwie skalnej o grubości od 8 do 10 metrów. Oprócz niego oglądać można występowanie asfaltu, kalcytu, drobne krystaliczne skupienia pirytu i galeny. Powierzchnię rezerwatu porasta roślinność suchoroślowa przystosowana do podłoża kamienistego z płytką glebą górską mało...

Rezerwat skalny Ślichowice to miejsce, które od pokoleń przyciąga mieszkańców i turystów swoim wyjątkowym urokiem. Malownicze formacje skalne i imponujące odsłonięcia geologiczne stanowią nie tylko atrakcję przyrodniczą, ale również plener edukacyjny dla szkół i pasjonatów geologii. Spacerując ścieżkami rezerwatu, można odkrywać ślady przeszłości Ziemi, a widok wapiennych ścian zapada w pamięć na długo.

Choć wielu mieszkańców dorastało, odkrywając to miejsce na nowo podczas dziecięcych wypraw, rezerwat wciąż potrafi zaskoczyć swoją surową, naturalną estetyką. Niestety, pewne mankamenty wpływają na odbiór tego miejsca – ścieżki mogłyby być lepiej oznakowane, a tablice informacyjne bardziej czytelne i zadbane. Infrastruktura pozostawia trochę do życzenia, co czasem utrudnia swobodne zwiedzanie, szczególnie po deszczu, gdy teren staje się błotnisty.

Mimo tych drobnych niedoskonałości, Ślichowice zachowują swój niepowtarzalny charakter i nadal są miejscem, do którego chętnie się wraca. To świadectwo naturalnego piękna, które, choć niepozbawione wad, ma w sobie coś wyjątkowego, co przyciąga kolejne...