Kopaonik National Park — Attraction in Raska Municipality

Velika je želja u meni da zadržim sliku koju pamtim od malena i ne skrnavim ta divna sećanja i osećanja. Ipak, prava istina je daleko od onoga što “živi u meni i što prvo progovara na pomen imena voljene mi planine. Istina je veoma poražavajuća i bolna! Kopaonik je trenutno planina kojoj bi trebalo oduzeti status nacionalnog parka. Nažalost! Ona je stecište nekulturnih i nemarnih novokomponovanih, plastičnih i izveštačenih buržuja koji veze o prirodi nemaju a kamoli da je vole i poštuju. U skladu sa “klijentelom tekao je i višegodišnji razvoj (da ne kažem sunovrat) planine na kojoj je izgrađeno nepotrebno mnogo odvratnih objekata. Sve to naravno na štetu prirode. Bez obzira idete li tamo zimi ili leti prizor će vam uvek biti isti: gomiletina cigli, peska i betona, raskopani putevi i staze; bageri, kamioni i ostala “teška artiljerija”, te o “mirnom mestu za odmor” možete samo da sanjate! Rekao bi čovek da svi radovi koji započnu moraju kad tad biti i završeni ali ne, to ovde nije slučaj. Nove odvratnice neprekidno niču kao pečurke nakon kiše. Kad smo već kod pečurki setih se šumskih staza. U nacionalnom parku očekujete blizak dodir sa netaknutom prirodom, jednom rečju divljinu. Ovde toga više nema. Čak i kada ste dospeli do nekog naizgled nedodirljivog i magičnog dela šume, ljudski otpad ili izmet podsetiće vas da nisu vuk, medved i ostala divlja bića ona kojih se trebate u životu plašiti. Oni su sada ljudske žrtve! Još jedan izuzetno neprijatni prizor je mnogobrojno obolelo drveće, prekriveno lišajevima i popadalo na sve strane. Ono čini da na trenutak pomislite da četinare “prave u dve boje: zelenoj i mrtvo sivoj jer drugo objašnjenje za toliki česti kontrast nemate. Zašto su tu, zašto obolelo drveće nije sklonjeno? Ta bolest razara preostale zdrave četinare pa ne shvatam zašto je dozvoljeno da se toliko nesmetano širi? Pančićeva omorika srpskih planina odlazi u istoriju 😞 Zbog čega se naplaćuje ulaz u nacionalni park koji je postao jedno najobičnije ruglo i podsmeh prirodi? Centralni deo planine ima velike potrebe za parkinzima pa se šume i livade krče kako bi bilo dovoljno prostora za džipove i slična upadljiva prevozna sredstva gorepomenutih uništitelja prirode. Njih vlasnici nakratko zamene za vožnju bučnim i odvratnim kvadovima po proplancima na kojima raste lekovito bilje i razne zaštićene, endemske vrste. O posledičnim traumama malih životinja i ptica bespotrebno je govoriti. Koga od njih još zanima da misle o tome?! Zašto biste zaboga došli na planinu da osluškujete pesmu ptica?! Nekada nam je ovde veliku radost predstavljao uspon na Pančićev vrh. Čitavim putem možete zastajati i brati borovnice ili kantarion i ostalo livadsko bilje. Kada napokon stignete gore zasluženi pogled ostavlja vas bez daha. Neretko ćete se naći u oblacima i doživeti veliko ushićenje zbog toga. Sada možete samo osetiti nagon za povraćanjem jer vam u vidno polje upada (bespravno izgrađen) ogromni objekat neizrecive ružnoće i to na tački nekadašnjeg leđnog izležavanja u travi dok vam pogled putuje ka gore pa stičete utisak da ste zapravo na samom nebu. Trenutna situacija je takva da prizemniji ne možete biti, opsednuti mislima koliko je želja za profitom ubila nečiju moć da oseti, ceni i čuva prirodnu lepotu. Prošlog leta, dok sam plačući išla (od otpada prljavom) kopaoničkom stazom, tešila me je misao da su nam eto bar potoci i planinske rečice netaknute. Nažalost, od ovog leta planina Kopaonik može se koristiti za snimanje horora sa tematikom umiruća priroda. Naše rečice stavili su u cevi i podigli užasavajuće mini hidroelektrane!!! Raskopan asfalt na putu ka Jošaničkoj banji mamio je pogled ka šumi i otkrio nam tu stravu i užas. Planinski potok u cevi - ima li većeg skrnavljenja prirode?! Nekada su mi naučno-fantastični filmovi u kojima se čovek budi na planeti bez prirode delovali potpuno nerealno i jednostavno nemoguće. Sada sedim u šumi naspram ovog drveća i “čujem je jasno kako pati. Pati svesna svog skorog nestanka, potpunog uništenja od ruku onoga zbog čije dobrobiti zapravo i postoji. Čovek je postao...

The entire park is a joy to hike through, there are paths to every top from a point that is fairly easy to reach. It is not am easy feat to go, we hiked 20km for around 6h to go through most of the surroundings and at the end we went to the Sky Chairs or Nebeske Stolice peak, which isn't the tallest peak of the mountain but is around 50m from it and is hard to reach. The place is amazing with a 360 degree view of all the surroundings and Kosovo in the distance, i recommend screaming at the top of your lungs once you reach the top and enjoying the echo of nothing around you. Before the actual peak there are ruins of a church and a bell you can ring that echoes as well. Some things are a must if you want to hike, there are no wells so bring water with you in large amounts, at least 1.5l per person and that is a minimum, lunch since there is nothing but mountain as well as a spare t shirt since you will get sweaty quite quickly. Also dont underestimate the sun, sunblock your face and shoulders even if its very light sun, you will be on the paths for a while. Look around for some wild blueberries and maline, they are edible and very sweet! That pretty much sums it all up, watch your step...

Visited Kopaonik National Park for a ski holiday a few months ago and would highly recommend the area to any avid skier; given the abundance of snow on the slopes during winter time and also the large number of nice restaurants.

The reason why we gave the park three stars is due to an incident we encountered at the park entrance during the first day of our trip. When driving into the park, a police offer signaled to us that we did not have to pay an entrance fee, however no more than 100m later, another police officer stopped us alongside other cars; we assume our car was targeted due to the foreign license plate. The police officer then proceeded to ask us questions about our profession and tried to find any excuses to issue us a ticket, he would then tell us that if we don't pay the made up fine that we would no be able to drive up to the slopes, given that it was already the afternoon and we would have to pay the fine at the police station the next day.

We've visited Kopaonik National Park on multiple occasions and always had a great time. It's unfortunate that we had to encounter certain individuals who attempt to abuse their power in order to extort money out...