A igrexa de Santa María a Nova, ou do Don, ocupa o centro da Quintana dos Mortos, enxebre camposanto feito, segundo contan, con terra de Palestina traída en barcos noieses. O templo foi edificado sobre outro máis vello polo arcebispo de Compostela, e señor de Noia, Frey Berenguel de Landoira que o consagrou no ano 1327, segundo podemos ler no lintel da porta que mira ó sur. Pese á dáta serodia da construción, pódese catalogar como románico galego con influencias oxivais. No exterior, os elementos máis sinalados son o tímpano policromado da porta principal, que representa a Adoración dos Magos coa figura do bispo Lándoira de xeonllos á esquerda da Virxe. No muro do norte foron asentados tres sepulcros enbaixo doutros tantos arcos oxivais. O máis interesante é o terceiro pola inscrición do sartego pertencente á sepultura de Pedro Afonso da Ponte. No muro da ábsida descóbrense algunhas inscricións gremiais, e na porta do sur pódese ler a inscrición en galego da consagración do templo. O interior é dunha sóa nave cun teito de madeira encostado sobre arcos transversais de ampla oxiva. A pouco de entrar, vemos á esquerda o monumento sepulcral de Xoán de Estivadas, taberneiro noiés que fixo unha importante doación á confraría de clérigos no ano 1397. Á esquerda da Capela Maior témo-la campeliña dos Carneiro, banqueiros do bispo de Compostela no século XIV. Esta fermosa capeliña virouse co tempo nun fermoso museo, polas pedras de armas, sepulturas e outras pedras arqueolóxicas que alí se foron amoreando, traídas de pola...
Read moreLa iglesia de Santa María la Nueva de Noia Fue declarada monumento histórico artístico en 1973 y no posee culto, estando dedicada a museo. En esta iglesia gótica se encuentra una exposición única de lápidas sepulcrales o laudas de diferentes gremios profesionales y estatus sociales de la villa que datan desde la época medieval hasta la Edad Moderna (Siglos XIV a XIX). En el cementerio colindante al templo, se encuentra un crucero cubierto por un baldaquino (siglo XVI), conocido como el Cristo do Humilladoiro, un crucero gótico y más de quinientas lápidas con grabados o relieves. Con ánimo de mostrar una selección, tanto tipológica como cronológica de los fondos, la exposición se organiza del siguiente modo. 1.-Laudas con representaciones profesionales o gremiales: caracterizadas por la aparición de herramientas identificativas del gremio en el que trabajaba el difunto. Entre estas tenemos laudas con oficios de marineros, canteros, carpinteros de ribera, zapateros, sastres, entre otras profesiones. 2.-Laudas con marcas familiares: señalan de modo más concreto, marcas a modo de firmas identificativas de las familias. Estas marcas pasan de padres a hijos y, a veces, pueden aparecer asociadas a herramientas del oficio que utilizaba en vida el difunto. 3.-Laudas con motivos heráldicos y epigráficos en los que figura el blasón familiar del representado. 4.-Laudas con temas antropomorfos: la figura humana en su...
Read moreEn esta iglesia gótica se encuentra una exposición única de lápidas sepulcrales o laudas de diferentes gremios profesionales y estatus sociales de la villa que datan desde la época medieval hasta la Edad Moderna (Siglos XIV a XIX). En el cementerio colindante al templo, se encuentra un crucero cubierto por un baldaquino (siglo XVI), conocido como el Cristo do Humilladoiro, un crucero gótico y más de quinientas lápidas con grabados o relieves.
Con ánimo de mostrar una selección, tanto tipológica como cronológica de los fondos, la exposición se organiza del siguiente modo.
Laudas con representaciones profesionales o gremiales: caracterizadas por la aparición de herramientas identificativas del gremio en el que trabajaba el difunto. Entre estas tenemos laudas con oficios de marineros, canteros, carpinteros de ribera, zapateros, sastres, entre otras profesiones.
Laudas con marcas familiares: señalan de modo más concreto, marcas a modo de firmas identificativas de las familias. Estas marcas pasan de padres a hijos y, a veces, pueden aparecer asociadas a herramientas del oficio que utilizaba en vida el difunto.
Laudas con motivos heráldicos y epigráficos en los que figura el blasón familiar del representado.
Laudas con temas antropomorfos: la figura humana en su...
Read more